Μία κακή σκέψη και ένα ντόμινο αρνητισμού ξεκινάει

Ο άνθρωπος είναι ένα πνευματικό και κοινωνικό ον το οποίο έχοντας τη λογική, διαφοροποιείται από τα υπόλοιπα είδη του πλανήτη και αποκτά την ικανότητα να σκέφτεται, να μιλάει, να συνάπτει σχέσεις, να ερωτεύεται. Η καθημερινότητά του απαρτίζεται από σκέψεις, γεγονότα και προβληματισμούς που άλλοτε τον κάνουν ευτυχισμένο και άλλοτε του προκαλούν στεναχώρια και άγχος. Οι ρυθμοί ζωής της σημερινής κοινωνίας, η εργασιομανία, οι σχέσεις που τελειώνουν άδοξα, ο περιορισμένος χρόνος που έχει ένα άτομο για να αφιερώσει στον εαυτό του ή στους ανθρώπους του περίγυρού του, έχουν σαν αποτέλεσμα να εγκλωβίζεται σε μια πληθώρα αρνητικών συναισθημάτων και σκέψεων. Μοιάζουν σαν μια χιονοστιβάδα που έχει ξεκολλήσει από τη βουνοπλαγιά του μυαλού του και οδεύει στην κατρακύλα με ταχείς ρυθμούς. Καθώς κατηφορίζει, γίνεται όλο και μεγαλύτερη και παρασέρνει στο διάβα της οτιδήποτε μοιάζει να έχει θετική χροιά. Έτσι, ο άνθρωπος συνειδητά ή όχι, βρίσκεται παγιδευμένος σε μια σφηκοφωλιά αρνητισμού. Ανησυχεί για τις διαπροσωπικές του σχέσεις, αμφιβάλλει για τον σύντροφό του χωρίς να έχει παρατηρηθεί κάτι που αξίζει κλονισμού εμπιστοσύνης, αναζητά εμμονικά το ενδιαφέρον και αμφισβητεί την αγάπη. Ανησυχεί, επίσης, μην τυχόν και αρρωστήσει και αγχώνεται για μια υποτιθέμενη αποτυχία στη δουλειά κι ας μην έχει δείξει αυτή να είναι καθ’ οδόν. Ακόμα και όταν βρίσκεται με αγαπημένα του πρόσωπα, σκέφτεται διαρκώς το χειρότερο σενάριο που μπορεί να συμβεί και να ανατρέψει την «παροδική» ευτυχία του.

Πολλές φορές, αυτές οι σκέψεις δε γίνονται εκούσια, εισβάλλουν άνευ λόγου και αιτίας, προκαλώντας τεράστια αγωνία ακόμα και για τα πιο απλά πράματα. Ο μόνος λόγος που αποκτούν αξία είναι ο χρόνος και η φαιά ουσία που αναλώνουμε σε αυτές. Συνήθως εμφανίζονται όταν ένα άτομο βιώνει δυσκολίες στην προσωπική ή στην επαγγελματική του ζωή, όταν η ψυχολογία του έχει σκαμπανεβάσματα, ή σε μια περίοδο προσαρμογής σε ένα νέο περιβάλλον εργασίας. Μπορεί να προκύψουν μετά από ένα σοκαριστικό συμβάν, ή σαν συνέπεια του μετατραυματικού στρες, μετουσιωμένο σε αρνητική σκέψη. Όταν το άτομο είναι υγιές και η ζωή του κυλάει χωρίς ιδιαίτερες ψυχολογικές μεταπτώσεις, οι αρνητικές σκέψεις προκύπτουν κυρίως από φοβίες. Εισέρχονται σαν ενέσιμο δηλητήριο στο ανθρώπινο μυαλό και τριβελίζουν οποιαδήποτε θετική σκέψη, την απομακρύνουν και τη ρίχνουν στο πιο σκοτεινό υπόγειο της ψυχής.

Η υπερβολική σύγχυση αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για τις ευχάριστες πινελιές της ζωής. Η αρνητική σκέψη είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την αρνητική διάθεση, συνδυασμός που σηματοδοτεί την εξαφάνιση οποιασδήποτε θετικής ενέργειας. Ο άνθρωπος που βρίσκεται σε μια τέτοια κατάσταση, δεν καταφέρνει να είναι πουθενά λειτουργικός. Ακόμα και τα ωραιότερα σχέδια περιβάλλονται από ένα περιτύλιγμα πανικού. Θα κανονίσει ας πούμε να πάει διακοπές με την παρέα του σε ένα αξιοζήλευτο μέρος, αλλά όταν φτάσει η μέρα της αναχώρησης, θα προβληματιστεί μήπως και πάει κάτι στραβά. Θα σκεφτεί ότι ίσως να μην μπορεί να οδηγήσει αφού δεν ξέρει τους δρόμους στο μέρος που θα πάει και ότι ίσως τρακάρει. Θα αγχωθεί μήπως πέσει θύμα κάποιας εξαπάτησης αφού δε μιλάει καλά τη γλώσσα. Οι σκέψεις αυτές μεταφράζονται και ερμηνεύονται ως κάτι δυσοίωνο, που έχει ήδη προδικάσει τη μοίρα του ταξιδιού. Ενδυναμώνονται και συντηρούνται από ανύπαρκτους ψίθυρους, που υπενθυμίζουν διαρκώς πόσο λάθος έκανε που σχεδίασε να πάει διακοπές, αφού η αποτυχία είναι σχεδόν βέβαιη.

Με αυτόν τον τρόπο, δημιουργείται στο άτομο μια «εσωτερική ματαίωση», νιώθει ενοχικά και το χειρότερο πλασματικό συμβάν φαντάζει πραγματικό στα μάτια του. Αρκετές φορές , έχει παρατηρηθεί ότι έχει την τάση να παρουσιάζει τον εαυτό του ως θύμα σε συζητήσεις, χρησιμοποιώντας ως κατακλείδα ένα «Γιατί σε εμένα;» Πιστεύει ακράδαντα ότι οι άλλοι του δημιουργούν αυτές τις σκέψεις και οι άλλοι ευθύνονται για οτιδήποτε άσχημο του έχει συμβεί. Επιλέγει να αποποιηθεί τις ευθύνες των πράξεων και των σκέψεών του, διότι του είναι πιο βολικό να κατηγορήσει έναν τρίτο. Το πρόβλημα με αυτές τις σκέψεις, είναι η συνειδητοποίησή τους. Το άτομο δυσκολεύεται στην κυριαρχία του μυαλού του. Η αλήθεια είναι πως το να το κατανοήσεις πλήρως, είναι σαν να προσπαθείς να κρατήσεις ζωντανό ένα ψάρι έξω από το νερό. Είναι απλώς αδύνατον. Το να βάλεις, όμως, σε τάξη τις σκέψεις σου, δεν είναι και τόσο ακατόρθωτο. Ο εγκέφαλος είναι εύπλαστος. Το λέει και η επιστήμη. Αν τον πλάσεις σωστά, μπορεί να δεις τα πράματα με άλλο μάτι. Πώς θα επιτευχθεί αυτό; Αλλάζοντας τον τρόπο που ερμηνεύεις όσα γίνονται. Ναι, είναι πιθανό να τρακάρεις αν πας διακοπές και ίσως κάποια στιγμή αρρωστήσεις, ή σε διώξουν από τη δουλειά. Ζεις όμως το παρόν και νιώθεις ευγνώμων με όσα έχεις. Κανένας δε γνωρίζει το αύριο, οπότε από το να φέρνεις τούμπα τη ζωή σου για ένα ενδεχόμενο, καλύτερα επικεντρώσου στο πώς θα την κάνεις καλύτερη.

Η ψυχανάλυση είναι πάντα μια καλή και αποτελεσματική λύση και αν το πάρεις απόφαση, θα κάνεις ένα τεράστιο δώρο στον εαυτό σου. Αν πάλι θέλεις να το προσπαθήσεις χωρίς τη βοήθεια ειδικού, η γιόγκα και ο διαλογισμός είναι επίσης αποτελεσματικές μέθοδοι που φρακάρουν την αρνητική διάθεση. Θυμήσου ότι κάθε φορά που χτυπάει το ξυπνητήρι σου, τοποθετείται μπροστά σου ένας λευκός καμβάς. Τοποθετείται μαζί και μια παλέτα με χρώματα. Στο χέρι σου είναι να τα αξιοποιήσεις σωστά. Βάλε όλες τις αρνητικές σκέψεις στο χαμηλότερο συρτάρι της ντουλάπας σου, κλείδωσέ το και πέτα μακριά το κλειδί. Φτιάξε τον καφέ σου, βάλε την αγαπημένη σου μουσική και επαναπροσδιόρισε τους στόχους σου. Γράψε σε ένα χαρτί όσα αγαπάς, όσα σε γεμίζουν και ξεκίνα να τα προγραμματίζεις. Η εσωτερική ανασκόπηση είναι γιατρικό. Και έπειτα, μια βόλτα με τους αγαπημένους σου φίλους στα παλιά στέκια, ένα κρασί και ατελείωτες κουβέντες αποτελούν το τρίπτυχο της αξέχαστης βραδιάς. Μίλα μαζί τους για όσα σε προβληματίζουν. Είναι εκεί για σένα και εσύ είσαι εκεί για αυτούς.

Στη ζωή δεν είσαι το πιόνι σε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι που κάποιος άλλος ρίχνει τις ζαριές. Πάρε τον απόλυτο έλεγχο, δες την καθημερινότητα με αισιοδοξία και ρίξε εσύ τα ζάρια. Άλλωστε, μπορεί να φέρεις και εξάρες!