Σε προηγούμενο άρθρο είχαμε δει πώς μια σονάτα του Mozart κι ειδικότερα η λίστα του Spotify “Mozart for babies” βοηθάει τα βρέφη να έχουν έναν ήρεμο και χαλαρό ύπνο. Σ’ αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε πώς η μουσική ακρόαση κατά τη βρεφική ηλικία, βοηθάει, ώστε ν’ αναπτύξουν καλύτερη γνωστική λειτουργία κι ανώτερες ακουστικές και κινητικές ικανότητες. Και φυσικά αυτή η έρευνα δε στέκεται σ’ ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής, όπως για παράδειγμα αυτό της κλασικής που γνωρίζουμε τα αποτελέσματα ακρόασής της, αλλά επικεντρώνεται σε όλα τα είδη της μουσικής.

Τα μουσικά εκπαιδευμένα παιδιά, είναι εκείνα που έχουν μεγαλύτερη ικανότητα σε τεχνικές ανάπτυξης δεξιοτήτων αλλά και σε κινητικές ικανότητες. Με δυο λόγια, μιλούν, περπατούν, συντονίζονται καλύτερα και νωρίτερα από παιδιά τα οποία δεν ακούν μουσική, διαχειρίζονται καλύτερα τα δάχτυλά τους, πληκτρολογώντας, γράφοντας ή συνθέτοντας κάποια χειροτεχνία, επεξεργάζονται κι αναλύουν την πληροφορία με πιο άμεσο κι αποδοτικό τρόπο.

Η μουσική εκπαίδευση, σύμφωνα με τους ειδικούς, βοηθάει τα παιδιά να δρουν και να σκέφτονται ταχύτερα, αλλά και ν’ αυξάνεται ο δείκτης αντίληψής τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα παιδιά να εξοικειώνονται με μεγαλύτερη ευκολία με γλωσσικούς μηχανισμούς που χρησιμοποιούν, αλλά κι οποιοδήποτε άλλο μέσο επικοινωνίας, καθώς φαίνεται να έχουν μια παραπάνω άνεση να την πραγματοποιήσουν, καθώς και μια μεγαλύτερη ποικιλία στο καρνέ τους.

Επιστημονικές μελέτες που είχαν ως κύριο στόχο την ανάδειξη του συγκεκριμένου ζητήματος, χώρισαν ανθρώπους σε δύο διαφορετικές ομάδες· η μία αποτελούνταν από αυτούς που είχαν μουσική εκπαίδευση από βρεφική ηλικία κι άκουγαν συστηματικά μουσική και μία από αυτούς που δεν είχαν μουσικά ερεθίσματα, είτε από την εκμάθηση ενός οργάνου, είτε φοιτώντας σε κάποιο μουσικό σχολείο ή ωδείο αργότερα.

Αποτέλεσμα της μελέτης, είναι πως όντως ο εγκέφαλος των ατόμων που έχουν λάβει μουσική εκπαίδευση είναι διαφορετικός από αυτών που δεν έχουν λάβει, σε σχέση με την πυκνότητα, τη δραστηριότητα, τη σύνδεση των δομών του εγκεφάλου. Επίσης το άτομο που ακούει διαρκώς μουσική, έχει μεγαλύτερη χωρητικότητα μνήμης και καλύτερη λεκτική ικανότητα. Ακόμα, «σημαντικό ρόλο παίζει το ποσοστό δομικής και λειτουργικής ενίσχυσης σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου, που συσχετίζεται με την ηλικία έναρξης της μουσικής εκπαίδευσης, τα έτη μουσικής πρακτικής και την ένταση αυτής», αναφέρει μεταξύ άλλων το PubMed που φιλοξενεί 12 μελέτες σχετικές με το θέμα.

Τα παιδιά, λοιπόν, που έχουν λάβει μουσική εκπαίδευση από μικρή ηλικία, έχουν ταχύτερη ανάπτυξη και περισσότερες γλωσσικές ικανότητες· μπορούν δηλαδή να μάθουν μια ξένη γλώσσα ταχύτερα σε πολύ μικρή ηλικία ή να δακτυλογραφήσουν ένα κείμενο πολύ πιο γρήγορα, σε σχέση μ’ ένα παιδί που δεν έχει λάβει καθόλου μουσική εκπαίδευση. Μιλούν με ευγλωττία κι έχουν άνεση στην επικοινωνία τους, ενώ παρουσιάζουν δείγματα μεγαλύτερης δημιουργικότητας.

Η μουσική, εκτός απ’ ότι ηρεμεί τον άνθρωπο, τον βοηθάει να συντονίζεται πιο εύκολα αλλά και να συγκεντρώνεται πιο αποτελεσματικά σε σχέση μ’ έναν άνθρωπο ο οποίος δεν ακούει καθόλου μουσική. Το ερώτημα βέβαια εδώ είναι, αν κάποιος από επιλογή δεν ακούει μουσική, αυτό σημαίνει αυτόματα ότι είναι καταδικασμένος να υστερεί σε σχέση με κάποιον ο οποίος ακούει διαρκώς; Η απάντηση είναι όχι, φυσικά. Απλώς το άτομο που είναι μουσικά εκπαιδευμένο, λαμβάνει πολύ πιο άμεσα τα εξωτερικά ερεθίσματα και τα αποκωδικοποιεί, σε σχέση μ’ έναν άνθρωπο που δεν ακούει ή δεν έχει ακούσει αρκετή μουσική απ’ τη βρεφική του ηλικία.

Αν πάρουμε τα λόγια του Oliver Sacks, Βρετανού νευρολόγου, «Η ευχαρίστηση που μας δίνει η μουσική προέρχεται από το μέτρημα, ένα υποσυνείδητο μέτρημα. Η μουσική δεν είναι παρά υποσυνείδητη αριθμητική.» Κι εδώ που τα λέμε, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, όλοι μάθαμε να μετράμε.

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Ανδρέας Πετρόπουλος
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου