Μετρημένες στα δάχτυλα είναι οι φορές που ένα κομμάτι απ’ την rap ή trap μουσική σκηνή μ’ ενθουσιάζει κι η αλήθεια είναι ότι δεν το παθαίνω πολύ συχνά αυτό. Και δεν το παθαίνω συχνά γιατί θεωρώ ότι συχνά δεν αξιοποιεί το hype του για να περάσει τα μηνύματα που θα άξιζε να περάσει. Ίσως είμαι λιγάκι προκατειλημμένος κι έτσι, αυτή τη φορά, αποφάσισα να μπω στον ρόλο του music expert και ν’ αναλύσω ένα κομμάτι με στίχους και μουσική που μίλησαν κατευθείαν στην ψυχούλα μου, κυριολεκτικά, χωρίς παρωπίδες και χωρίς να μ’ έχει πληρώσει ο SIDARTA για να γράψω αυτό το άρθρο.
Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι: ο SIDARTA είναι γαμάτος. Κι είναι γαμάτος, όχι μόνο γιατί κατάφερε να κάνει αίσθηση με τους στίχους και την αυθεντικότητά του, αλλά κι επειδή κατάφερε να συνδυάσει το νέο κύμα της rap / trap μουσικής σκηνής με το παραδοσιακό στοιχείο, πράγμα που προσέχει κανείς από τις πρώτες μελωδικές γραμμές των κομματιών του. Το τραγούδι που προσωπικά ξεχώρισα είναι το «Ακόμη» το οποίο έχει κάνει πάταγο στο YouTube με πάνω από έξι εκατομμύρια προβολές και κυκλοφόρησε πριν από περίπου έναν μήνα. Μιλάει για έναν επώδυνο χωρισμό και για όσα θέλουμε να πούμε- αλλά δεν τολμάμε.
Κι οι στίχοι πάνε κάπως έτσι:
Όσο κι αν λες πως δεν αξίζω δάκρυα, όταν ξαπλώνεις ξέρω κλαις ακόμη…
Δεν πίστευα ποτέ ότι θα διάβαζα λέξεις σ’ ένα κομμάτι που θα με ανατρίχιαζαν απ’ το πρώτο τετράστιχο, όμως η αλήθεια είναι ότι σ’ έναν χωρισμό, πόσες φορές έχουμε κλάψει για τον άνθρωπο που αγαπήσαμε; Πόσο δύσκολα μπορέσαμε να κοιμηθούμε το βράδυ χωρίς εκείνον δίπλα μας; Κι αν εμείς οι άνθρωποι τελικά κάνουμε τη λάθος επιλογή, έχουμε την ευκαιρία να το παλέψουμε για να είμαστε ξανά μ’ αυτόν πού αγαπάμε;
Μες στην καρδιά μου είσαι εσύ μονάχα, τ’ άρωμά σου έχει το σεντόνι…
Είναι εκείνος ο άνθρωπος που ακόμη κι αν χωρίσουμε μαζί του, θ’ αποτελεί τον μεγάλο μας έρωτα ή τη μεγάλη μας καψούρα. Έχει επάνω του το άρωμά μας, τις συνήθειές μας, την κοινή μας ζωή. Ακόμη κι αν χωρίσουμε μαζί του, τίποτα δε φεύγει απ’ αυτόν εύκολα και μένει ανεξίτηλο στον χρόνο, σαν μαρκαδόρος.
Δε σου ‘πα ψέματα ποτέ, λαλαλα, τα σ’ αγαπώ μου τα κρατάς ακόμη…
Η ειλικρίνεια σε μια σχέση είναι το παν κι αυτό αναλύεται στους στίχους του κομματιού με άψογο μουσικό συγχρονισμό και τέλεια δομημένη στιχομυθία, αφού ακολουθείται από ένα εύηχο λαλαλα, που το πιο πιθανό είναι να αντικαθιστά τ’ όνομα του ανθρώπου που αγάπησε όσο κανέναν. Πόσο δύσκολο είναι όμως να λέμε σ’ αγαπώ εμείς οι άνθρωποι; Και πόσο περίπλοκο είναι να τα μοιράζουμε σαν καραμέλες και γιατί πολλές φορές, βρίσκουμε δικαιολογίες για να μη λέμε σ’ αγαπώ στον άνθρωπό μας; Μήπως επειδή δεν το νιώθουμε πραγματικά;
Τα φωνητικά στο κομμάτι δίνουν μια αίσθηση παλιάς καλής ελληνικής ραπ, το σπάσιμο στην φωνή, υποδηλώνει ότι ζει το κομμάτι σε κάθε του έκφανση με τη σύνθεση της μελωδίας να είναι τόσο έντεχνη στ’ αφτιά μας, που κανείς θα νόμιζε ότι αυτό το κομμάτι έχει γραφτεί κάπου στο ’00, τότε που γραφόταν τα κομμάτια-θρύλοι της ελληνικής ραπ σκηνής. Ο SIDARTA έκανε το απίστευτο. Έφτιαξε ένα κομμάτι το οποίο δε θυμίζει σε τίποτα τα περισσότερα rap/ trap κομμάτια της σημερινής εποχής και μιλάει για όσα θέλουμε να πούμε και δεν τολμούμε πολλές φορές ούτε να τα ξεστομίσουμε. Αν δεν το έχεις ακούσει, πάτα play παρακάτω και σου υπογράφω ότι θα το έχεις στο repeat σου, για πολλούς μήνες.
«Όσο κι αν λες πως δεν αξίζω δάκρυα
Όταν ξαπλώνεις ξέρω κλαις ακόμη
Μες στην καρδιά μου είσαι εσύ μονάχα
Τ’ άρωμά σου έχει το σεντόνι
Ανακατεύω το ποτό με χάπια
Πίνω το μαύρο είμαι στο μπαλκόνι
Δεν σου ‘πα ψέματα ποτέ, λαλαλα
Τα σ’ αγαπώ μου τα κρατάς ακόμη.»
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Ανδρέας Πετρόπουλος
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
