Αλίμονο σ' αυτούς που δε φοβούνται όταν προσπαθούν!

Ο άνθρωπος ανά τους αιώνες έχει αποδείξει πως με αφορμή την έμφυτη περιέργεια και με όπλο το θάρρος και την τόλμη, μπορεί να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο φτάνοντας σ’ ένα άγνωστο αποτέλεσμα. Ένα αποτέλεσμα που στην πορεία προς την επίτευξή του κυριαρχεί η λαχτάρα για επιτυχία, ενώ παράλληλα ένας αδυσώπητος εχθρός που ακούει στο όνομα «φόβος» το κάνει να φαίνεται δύσκολο. Ο φόβος είτε θα λειτουργήσει σαν κινητήριος δύναμη είτε σαν ύπουλο τροχοπέδη. Με όποια μορφή κι αν τολμήσει να εμφανιστεί, θα μοιάζει πάντοτε όπως του επιτρέπουμε εμείς. Μόνος δε φαντάζει ικανός για πολλά-πολλά.

Δεν είναι εύκολο να αντιμετωπίσει κανείς τους φόβους του. Μάθαμε να βαδίζουμε στο μονοπάτι της ευκολίας και να θέλουμε όλα να εξελίσσονται όπως τα ‘χουμε στο μυαλό μας. Μα ούτε και με τα απλά είμαστε τελικά ικανοποιημένοι. Παραπονιόμαστε γιατί είναι εύκολα, γιατί δεν εξάπτουν το ενδιαφέρον μας. Μα σε κάθε δύσκολη προσπάθεια ο φόβος κάνει αισθητή την εμφάνισή του.

Μοιάζει τόσο φυσικό να δηλώσει κανείς πως είναι αδύνατον να γίνει κάτι, να φτάσεις εκεί που θες, να μεγαλουργήσεις όπως κάθε νύχτα στα όνειρά σου, να πεις «αποκλείεται, δεν μπορώ». Και κάπου εκεί, στο χαμό των σκέψεων, εμφανίζεται η ζωή που επανειλημμένα σου δίνει παραδείγματα για συνανθρώπους που τα κατάφεραν, που πέτυχαν σ’ αυτό που επέλεξαν ν’ ακολουθήσουν έχοντας λίγη τύχη, λίγο ρεαλισμό, πολύ κόπο, μα κατάφεραν να κάνουν το φόβο στην άκρη, να τον ξεπεράσουν.

Καμιά φορά σκέφτομαι πόσο παρεξηγημένο ρόλο έχει ο φόβος στις ζωές μας. Κυρίως όταν αυτός προέρχεται από μία σκέψη σχετική με μελλοντικά σχέδια, όνειρα, στόχους. Και ποιος δεν ονειρεύεται; Συνήθως όταν είμαστε παιδιά ονειρευόμαστε μια πραγματικότητα, στην οποία «δραπετεύουμε» απ’ τη δική μας. Κι όταν γρήγορα μεγαλώσουμε φτάνουμε στο συμπέρασμα πως όλη αυτή η «απόδραση» ήταν τελικά μια παιδική φαντασίωση που δεν τη βοήθησε κανείς να πραγματοποιηθεί.

Αλίμονο, λοιπόν, σ’ αυτούς που δε φοβούνται όταν προσπαθούν να κάνουν πράξη τα όνειρά τους και ν’ αγγίξουν τις φιλοδοξίες τους. Πίσω από κάθε φόβο προς το νέο υπάρχει ένα ρίσκο που είτε το παίρνεις για να ‘ναι το μέλλον όπως το φαντάζεσαι, είτε το ανταλλάζεις με λίγες σταγόνες ασφάλειας και άνεσης που πέφτουν ασυγχρόνιστα, παραμερίζοντας τις πραγματικές σου επιθυμίες. Κι εσύ ξέρεις πως βρίσκεσαι σε μια κατάσταση που εθελοτυφλείς, που διαρκώς διαστέλλεται, μέχρι να κατανοήσεις πως δεν ήταν ποτέ τόσο μεγάλη υπόθεση να πάρεις εκείνο το ρίσκο στο σύντομο χρονικό διάστημα που σου δόθηκε.

Ο φόβος, ο ύπουλος, ο πλακατζής, σού χτύπησε την πόρτα, επειδή τόλμησες να ονειρευτείς. Οραματίστηκες κάτι για το οποίο άλλοι θα σε επιβραβεύσουν κι άλλοι θα σε κακοκαρδίσουν. Ποιος νοιάζεται όμως; Μην κοιτάξεις πίσω σε ό,τι αφήνεις για να κυνηγήσεις τα όνειρά σου. Κάθε νέα προσπάθεια σηματοδοτεί ένα νέο κρούσμα φόβου. Κάθετί καινούριο φέρνει μαζί θυσίες που άλλοτε είσαι διατεθειμένος να κάνεις κι άλλοτε όχι. Αυτό δεν είναι δα και κάτι τόσο τρομερό.

Αλίμονο αν αφήσεις το φόβο του αγνώστου να γίνει στάχτη για ένα βόλεμα μιας φωτιάς που ποτέ δε σε ζέστανε. Ο χρόνος προχωράει για να σου θυμίζει τις φορές που για σένα πάγωσε και μαζί με το φόβο σε πλησίασαν, σε κατεύθυναν και σε έκαναν να σκεφτείς τους στόχους σου που ποτέ κανείς δεν αναζήτησε, γιατί ήταν μονάχα δικοί σου. Και στο σημείο αυτό συνειδητοποιείς πως ο φόβος ήταν, είναι και θα είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την προσπάθεια κι αυτό γιατί όταν ρισκάρεις δε γνωρίζεις αν θα σου βγει ή όχι σε καλό. Υπάρχει κι η περίπτωση να αποτύχεις, δεν το αρνήθηκε κανείς, όμως θεωρείς πως θα μιλούσαμε για «αλίμονο» αν δεν υπήρχε;

Αλίμονο σε αυτούς που δε φοβούνται όταν δοκιμάζονται σε μια νέα πραγματικότητα. Δεν είναι ο φόβος που σε τρομάζει. Είναι που ξαφνικά πρέπει να ‘ρθεις αντιμέτωπος με το εύρος των ικανοτήτων σου, να κατευθύνεις τις συγκυρίες και να φτάσεις εκεί που πριν έμοιαζε απίθανο, άβολο. Ένας «Γολγοθάς» για τον οποίο πρέπει να δώσεις ενέχυρο τη βολή σου, αφού από κάπου μέσα στον όχλο άκουσες πως ό,τι θες πρέπει να το κυνηγάς. Αλίμονο και σ’ αυτούς που προσπαθούν να βολευτούν. Να μη φοβάσαι να προσπαθείς. Μόνο όταν αντιμετωπίσεις τη δύναμη των ονείρων σου κατάματα θα καταφέρεις να ξεπεράσεις τους φόβους σου. Βρες τα πάθη σου κι άφησέ τα τσιγαριστούν στις στάχτες των ονείρων σου. Και μετά δε θα ξαναφοβηθείς ποτέ. Δε θα θες πια να φοβάσαι.