Οι ερωτικές ιστορίες γοήτευαν ανέκαθεν τον άνθρωπο.
Από τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα ως τον Curt Cobain και την Courtney Love, ο πραγματικός έρωτας αποδείχτηκε μια ιστορία χωρίς απαραίτητα «happily ever after».
Κάποιοι τον ζουν με τρόπο σύντομο και θυελλώδη, μερικές φορές ακόμα και τραγικό «till death do us part), ενώ άλλοι περιορίζονται να τον βιώνουν με τρόπο ήπιο και αποστειρωμένο.
Σε κάθε περίπτωση οι ασυμβίβαστοι έρωτες είναι αυτοί που μας ελκύουν περισσότερο και ειδικά όταν προέρχονται από τους εκφραστές του διαχρονικού κλισέ sex, drugs and rock ‘n’ roll.
Η μουσική μιμείται τη ζωή ή το αντίστροφο;
Τα «αθώα» τραγούδια που μιλούσαν για ρομαντικούς έρωτες και εφηβικά σκιρτήματα στη δεκαετία του 60 μεταλλάχτηκαν σε ανατρεπτικούς στίχους που υμνήθηκαν σε φοιτητικά αμφιθέατρα, σε ξέφρενα πάρτι, στο Summer of Love της δυτικής ακτής των Η.Π.Α και το θρυλικό Woodstock.
Το 1964 οι Beatles ψιθύριζαν το «I want to hold your hand» ενώ λίγα χρόνια αργότερα τα ραδιόφωνα αντηχούσαν «Why don’t we do it in the road!».
Ο έρωτας έγινε αυθάδης και ωμός, σαρώνοντας κάθε φραγμό του καταπιεστικού και σεμνότυφου συστήματος. Με σύνθημα «Don’t trust anyone over 30» η μουσική έγινε όχημα της σεξουαλικής επανάστασης και κόκκινο πανί όσων βιάζονταν να μεγαλώσουν.
Οι εραστές σηκώθηκαν από τα αναπαυτικά κρεβάτια και τα σατέν, ξημερώνονταν σε μπαρ και κοινόβια, αντικαθιστώντας το υποσχόμενο «για πάντα» με το «no future» των Sex Pistols.
Rock’ n’ roll, καταχρήσεις, ασωτίες, άφθονο σεξ, απόπειρες αυτοκτονίας, νευρωτικές κρίσεις, δερμάτινα μπουφάν, groupies συνέθεσαν το παζλ για την εξερεύνηση και τον επαναπροσδιορισμό της σεξουαλικής ταυτότητας έως και την πλήρη της απελευθέρωση.
Δεν είχαν όλοι βέβαια γερά νεύρα «για να κυλήσουν τον βράχο».
Ο Mick Jagger των Rolling Stones είχε εμμονή να κλέβει τα κορίτσια του Eric Clapton.
Όπως εκμυστηρεύτηκε ο ίδιος στην πρώην σύντροφό του, ο αριθμός των γυναικών με τις οποίες έχει συνευρεθεί ερωτικά αγγίζει τις 4000.
Την εποχή λοιπόν που η Jerry ήταν έγκυος στο τέταρτο παιδί του, εκείνος ζούσε τον έρωτά του στα νησιά Μπαρμπέιντος. Επιστρέφοντας βρήκε ένα σημείωμα στο κρεβάτι: «Ελπίζω σε μια ήσυχη ζωή. Είσαι ελεύθερος. Σ’ αγαπώ.»
H rock μουσική δεν σου δίνει οδηγίες για το πώς να ξεφορτωθείς τον πόνο από το στήθος, πώς να κάνεις τον πρώην σου να γυρίσει, ούτε αναλώνεται σε περιττές εξηγήσεις για το τι είναι σωστό και λάθος στην ερωτική επιθυμία.
Σου ρίχνει μια σπρωξιά και σε πετάει στον κόλπο με τους καρχαρίες.
Δεν χρειάζεται να λένε πολλά τα τραγούδια. Είναι σαν τις διακεκομμένες τελείες.
Αν ενώσεις τις γραμμές, θα αποκαλυφθεί μπροστά σου η κρυμμένη εικόνα.
Κάπως έτσι δεν είναι κι ο έρωτας;
There’s beggary in the love that can be reckoned.