Δεν εφησυχάζουμε λεπτό. Είμαστε συνέχεια στο τρέξιμο κι όταν δούμε πως το πρόγραμμα πάει κάπως να χαλαρώσει ψάχνουμε τι καινούριο μπορούμε να προσθέσουμε, μην τυχόν και αυξηθεί ο ελεύθερός μας χρόνος και νιώσουμε ξαφνικά αδρανείς. Μονίμως γκρινιάζουμε πως δε μας φτάνουν οι ώρες, πως καταλήγουμε σε σημείο να πιεζόμαστε υπερβολικά, να αγγίζουμε τα όρια της εξάντλησης, κι όμως κάπου έχουμε βάλει κι εμείς το χεράκι μας. Γιατί, λοιπόν, βάζουμε τόσα καρπούζια κάτω απ’ τη μασχάλη ακόμα κι όταν ξέρουμε πως δε θα καταφέρουμε να δώσουμε σε όλα το μέγιστο των ικανοτήτων μας;
1. Είμαστε περίεργοι να δοκιμάσουμε καινούρια πράγματα
Πώς να αντισταθείς στον πειρασμό να ‘ρθεις σε επαφή με έναν τομέα που δεν έχεις ακόμα εξερευνήσει; Ένα αντικείμενο ενασχόλησης που μοιάζει σκοτεινός κόσμος για μας μας δημιουργεί μια ανεξήγητη έλξη. Ακόμα κι αν ξέρουμε πως αυτά που κάνουμε είναι αρκετά και μας καλύπτουν, η περιέργειά μας θα μας ωθήσει σε νέες εμπειρίες. Εξάλλου, αν πούμε όχι και απορρίψουμε εξαρχής την ευκαιρία που μας δίνεται, δεν πρόκειται να μάθουμε ποτέ αν αυτό το καινούριο μας ταιριάζει.
2. Ψάχνουμε για εναλλαγές
Η αλήθεια είναι πως βαριόμαστε συχνότερα απ’ ότι νομίζουμε. Και δε βαριόμαστε μόνο εκείνες τις ώρες που καθόμαστε και κοιτάμε το ταβάνι, επειδή τίποτα δε μας περιμένει και δεν προέκυψε καλή παρέα (μάλλον τέτοιες ώρες σπανίζουν και θα θέλαμε να εμφανίζονται συχνότερα). Αυτό που μας κάνει συνήθως να πλήττουμε είναι η ρουτίνα, οι επαναλαμβανόμενες δραστηριότητες που καταλήγουν να μοιάζουν προβλέψιμες. Γι’ αυτό, λοιπόν, όλα τα καινούρια που αναλαμβάνουμε, πολλές φορές δεν είναι παρά μια προσπάθεια να ξεφύγουμε απ’ τα ίδια και τα ίδια.
3. Θέλουμε να ανακαλύψουμε τα όριά μας
Κι αυτό συχνά μας κάνει να υπερεκτιμάμε τις δυνάμεις μας. Ούτε κι εμείς οι ίδιοι δεν ξέρουμε πού φτάνουν οι αντοχές μας, με πόσα πράγματα μπορούμε να ασχοληθούμε την ίδια χρονική περίοδο και παράλληλα να είμαστε αποδοτικοί. Πολλές φορές οι νέες υποχρεώσεις που συνειδητά φέρνουμε στην καθημερινότητά μας είναι ένα τρόπος να δείξουμε σε μας πως είμαστε ακούραστοι, πως δεν τα παρατάμε, πως ακόμα και τις στιγμές που η εξάντληση μοιάζει κοντά, μπορούμε να τρέξουμε λίγο πιο γρήγορα και να της ξεφύγουμε.
4. Κάθε νέος στόχος και μια πρόκληση
Δεν είναι κάπως challenging να καταφέρεις να ανταποκριθείς σε ακόμη μια δοκιμασία; Εύκολο θα ήταν να αρνηθείς εξαρχής να μπλέξεις με το συγκεκριμένο αντικείμενο, όμως σε ιντριγκάρει το κάτι ακόμα, κι ας ξέρεις πως πρόκειται να σε ζορίσει, είτε πρακτικά, είτε ψυχολογικά. Τις προκλήσεις τις βάζουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας για να καταφέρουμε να τις ξεπεράσουμε. Η ικανοποίηση που παίρνουμε όταν οι ικανότητές μας ξεπερνούν τις δυσκολίες αρκεί για να βεβαιωθούμε πως πήραμε τη σωστή απόφαση ν’ ασχοληθούμε με κάτι παραπάνω.
5. Το ανικανοποίητο είναι συχνά στη φύση μας
Θέλουμε κι άλλα. Κι ας ξέρουμε πως αυτά που έχουμε είναι αρκετά. Εξάλλου, ποιος ορίζει τι είναι αρκετό και τι όχι; Καμιά φορά άνετα θα μας χαρακτήριζες λιγάκι αχάριστους, θα έλεγες πως τίποτα δε μας καλύπτει και πως εκείνο που δεν έχουμε μοιάζει κάπως πιο γλυκό απ’ όσα έχουμε. Είναι, λοιπόν, στοιχείο του χαρακτήρα μας να ψάχνουμε κάτι ακόμα, νομίζοντας πως θα έρθει με μαγικό τρόπο να μας καλύψει, να γεμίσει εκείνα τα κενά που έχουμε φανταστεί ότι υπάρχουν στην καθημερινότητά μας.
6. Δε μάθαμε να λέμε όχι
Δεν είναι στο λεξιλόγιό μας. Ή μάλλον δε θέλουμε να δυσαρεστήσουμε τους άλλους. Για να φτάσαμε σε σημείο να μπορούμε να αναλάβουμε κάτι παραπάνω, πιθανότατα κάποιος μας το πρότεινε. Μπορεί να ‘ναι συνεργάτης μας, μπορεί κάποιο φιλικό πρόσωπο. Σε κάθε περίπτωση, το άτομο αυτό περιμένει κάποια πράγματα από εμάς κι εμείς δυσκολευόμαστε να αρνηθούμε πριν καν προσπαθήσουμε, θεωρώντας πως σε μια τέτοια περίπτωση θα φανούμε κατώτεροι των προσδοκιών του. Δεν είναι κακό, βέβαια, να θέτουμε πιο ξεκάθαρα τα όριά μας καμιά φορά.
7. Αν δεν το κάνω τώρα, τότε πότε;
Είναι γεγονός πως αν χαθεί η ευκαιρία μπορεί να μην ξαναγυρίσει. Κι αν ξαναγυρίσει, ίσως να μην έρθει με την ίδια μορφή. Εξάλλου, δεν έχουμε άπειρα χρόνια μπροστά μας να ασχοληθούμε με όλα αυτά που θα θέλαμε. Γι’ αυτό, λοιπόν, συχνά σκεπτόμενοι πως αν αναβάλλουμε κάτι για μετά, εκείνο το μετά μπορεί να μην έρθει ή όταν έρθει μπορεί εμείς να μην είμαστε σε φάση να ασχοληθούμε, αποφασίζουμε να μην το τρενάρουμε, αλλά να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες που μας δίνονται τώρα.
8. Μετράει η προσωπική μας εξέλιξη
Το κάτι παραπάνω έχει πάντα κάτι να μας δώσει. Νέες γνώσεις, εμπειρίες, συναναστροφή με άλλα πρόσωπα, δεξιότητες που απαιτούνται για να υλοποιηθεί. Όλα αυτά μας βοηθούν να ανελιχθούμε, να διαμορφώσουμε μια ακόμα πιο ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Πολλές φορές, μπορεί αυτό το κάτι που μόλις αναλάβαμε να είναι ένα ενδιάμεσο σκαλοπάτι για να καταφέρουμε να περάσουμε σε μια άλλη κλίμακα, να πάρουμε κάποια προαγωγή, να αναπτύξουμε έναν πιο ευρύ τρόπο σκέψης.
9. Νομίζουμε πως έτσι θα μας χειροκροτήσουν
Έχουμε την πεποίθηση πως με όσα περισσότερα ασχολούμαστε, τόσο περισσότερο μας θαυμάζουν οι άλλοι. Νομίζουμε πως θα ανέβουμε κατά κάποιο τρόπο στα μάτια τους αν γίνουμε πιο δημιουργικοί. Η αλήθεια βέβαια είναι πως το να αναλάβουμε κάτι μόνο και μόνο σκεπτόμενοι το τι θα σκεφτούν οι άλλοι, δεν είναι και η καλύτερη τακτική. Ακόμα κι αν στο τέλος μας χειροκροτήσουν, ας αναλογιστούμε τι μας έκανε να έχουμε τόση ανάγκη το χειροκρότημα.
10. Στις πολλές ασχολίες μπορεί να βρούμε τι μας αρέσει
Πολλές φορές, αναλαμβάνουμε νέα πράγματα, γιατί δεν ξέρουμε με τι θέλουμε και με τι δε θέλουμε να ασχοληθούμε. Επειδή δεν έχουμε βρει ακόμα τι μας αρέσει, είμαστε ανοιχτοί σε όλα τα ενδεχόμενα, προσπαθώντας μέσα από τους διάφορους τομείς με τους οποίους θα έρθουμε σε επαφή να βρούμε εκείνους που μας εκφράζουν και μας γεμίζουν. Αυτός είναι κι ένας λόγος που συχνά ενώ δεν έχουμε χρόνο, δε φιλτράρουμε τα ναι που λέμε.
Είναι καλό να είμαστε δραστήριοι, να μην επιλέγουμε να μείνουμε όλη μέρα στον καναπέ και να θέλουμε να γνωρίζουμε διαρκώς νέα πράγματα, μέσα από τα οποία ανακαλύπτουμε στοιχεία για τον εαυτό μας. Ωστόσο, πολλές φορές πρέπει να ξέρουμε εξαρχής με τι θέλουμε να ασχοληθούμε και με τι όχι, ώστε οι κινήσεις μας να ‘ναι πιο στοχευμένες και να μη φτάνουμε σε σημείο αγανάκτησης και υπερκόπωσης από δικές μας επιλογές.
Συντάκτης: Βασιλική Γ.
