Αν κάτι μπορεί να πάει στραβά, τότε θα πάει κιόλας. Ο περιβόητος νόμος του Μέρφι δυστυχώς επιβεβαιώνεται καθημερινά. Κι αν κάτι πάει στραβά, μετά θα ακολουθήσει αλυσίδα κακοτυχιών, λες κι όλα βάλθηκαν να του κάνουν παρέα και να μην το αφήσουν μόνο του και παραπονεμένο. Πόσες φορές δεν έχεις επικαλεστεί σε δύσκολες ώρες ότι τίποτα χειρότερο δεν μπορεί να σου συμβεί, κι όμως η τύχη ήταν εκεί να σε διαψεύσει, να σου αποδείξει πως για ακόμα μια φορά έχεις άδικο και πως τα στραβά μπορούν να συμβούν όλα ταυτόχρονα;
Όταν χαλάσει μία συσκευή στο σπίτι σου, αφού πρώτα εκνευριστείς με την γκαντεμιά σου και με τα έξοδα του μήνα που αυξήθηκαν ξαφνικά τόσο όσο αξίζει η αντικατάστασή της, ίσως και να νιώθεις ελαφρώς τυχερός που χάλασε κι επιτέλους θα την αλλάξεις, γιατί σε διαφορετική περίπτωση δε θα έπαιρνες ποτέ την απόφαση να αγοράσεις καινούρια, πιο πρακτική στη χρήση της. Όλα αυτά, βέβαια, μέχρι να χαλάσει μέσα στη βδομάδα κι η επόμενη και εκεί πραγματικά να αρχίσεις να αναρωτιέσαι αν ο Ερμής σου είναι ανάδρομος ή ποιος και γιατί σε έχει ματιάσει.
Έστω ότι αποφασίζεις ή αναγκάζεσαι μία και μόνο μέρα να μετακινηθείς με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, αντί να χρησιμοποιήσεις το αυτοκίνητο. Εκείνη τη μέρα ακριβώς ο καιρός θα έχει χαλάσει και θα περιμένεις στη στάση το λεωφορείο μισή ώρα επιπλέον απ’ το προγραμματισμένο δρομολόγιό του για έναν ανεξήγητο λόγο. Ενώ εκείνα τα παιδιά, που ξέρεις πως μετακινούνται καθημερινά με αυτόν τον τρόπο, βρίσκονται πάντα στη δουλειά ή στη σχολή μετά από σένα, εσύ αυτή τη μία και μοναδική μέρα θα αργήσεις. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο εργοδότης ή ο καθηγητής σου θα σε προσβάλλει κιόλας για την αργοπορία σου, διαταράσσοντας το νευρικό σου σύστημα ακόμα παραπάνω. Δεν ήξερε κι αυτός, δε ρώταγε;
Γι’ αυτό κι ο Μέρφι επεκτείνοντας τη θεωρία του, διεύρυνε ακόμα περισσότερο το συλλογισμό του. Ισχυρίστηκε πως αν αφήσεις τα πράγματα στην τύχη τους, πάντα έχουν την τάση να πηγαίνουν απ’ το κακό στο χειρότερο και πως κάθε λύση γεννάει κι ένα καινούριο πρόβλημα. Κάθε φορά που τα πράγματα δείχνουν να πηγαίνουν απ’ το καλό στο καλύτερο, κάπου έχεις κάνει λάθος και κάτι δεν έχεις προβλέψει. Είναι, εξάλλου, ανθρωπίνως αδύνατον να έχεις στο μυαλό σου μία λύση για κάθε πιθανό πρόβλημα, γιατί στην περίπτωση αυτή προκύπτουν μέσα στο κεφάλι σου κι άλλα επιμέρους υπό-προβλήματα. Συμπέρασμα, πως όσο περισσότερο προσπαθείς να αποτρέψεις οτιδήποτε αρνητικό, τόσο περισσότερα αρνητικά θα προκύπτουν.
Και τι θα απογίνουμε, λοιπόν, όλοι εμείς οι προληπτικοί που θέλουμε να ξορκίσουμε το Μέρφι και τους νόμους του; Απλώς θα χαμογελάμε και θα ξεχάσουμε την αλληλουχία αρνητικών γεγονότων. Θα θεωρούμε κάθε κακοτυχία ως μεμονωμένη περίπτωση, μη αλληλένδετη με όλες τις υπόλοιπες. Θα αποδεσμευτούμε απ’ την ευθύνη που μπορεί να βαρύνει τον καθένα μας προσωπικά για οτιδήποτε στραβό μας συμβαίνει και δε θα προσπαθούμε καθημερινά να προλάβουμε λάθη και αναποδιές. Γιατί με τον τρόπο αυτό το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να χάνουμε σταδιακά τις όμορφες στιγμές μας υπό το φόβο της ατυχίας.
Εξάλλου, αν το σύμπαν θέλει να συνωμοτήσει εναντίον σου, θα το κάνει.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη