Αυτό που θες να το κυνηγάς, γιατί αν δεν το κάνεις εσύ αργά ή γρήγορα θα το κάνει κάποιος άλλος. Μαραθώνιος η αγάπη και νικητής όχι αυτός που μπαίνει πιο δυναμικά στον αγώνα αλλά εκείνος που έχει τις μεγαλύτερες αντοχές.
Ο δειλός βγαίνει συνήθως χαμένος. Αν δεν παίξεις στο παιχνίδι της ζωής μέχρι να μείνεις άφραγκος και να μην έχεις τίποτα παραπάνω να δώσεις, τότε δύσκολο να κερδίσεις. Μην μπερδευτούμε όμως. Απαραίτητη προϋπόθεση: να μείνεις στο παιχνίδι μέχρι τελικής πτώσης και να μην αποχωρήσεις από αυτό στον πρώτο χαμένο γύρο.
Να λειτουργείς αυθόρμητα. Να λες αυτό που πραγματικά σκέφτεσαι κι όχι αυτό που ο άλλος περιμένει να ακούσει. Να μένεις, να υπομένεις, να επιμένεις και να περιμένεις. Η ζωή δε σου χαρίζεται αν δεν της δείξεις ότι το αξίζεις κι η αγάπη είναι συναίσθημα που δε γεννιέται στις ματιές.
Σημαντικό να ξέρεις τι πραγματικά θέλεις εσύ. Να έχεις ξεκαθαρίσει με τον εαυτό σου ποιος είναι κάθε φορά ο στόχος σου και τι ζητάς. Όταν σου φέρνουν ένα κουτί γλυκά βλέπεις το περιτύλιγμα και μόνο αυτό, μέχρι να το ανοίξεις. Πολλές φορές η εμφάνιση ξεγελάει και το περιεχόμενο δεν είναι αυτό που περιμένεις. Αυτό είναι θεμιτό κι αναμενόμενο. Το να προσπαθείς όμως να το αλλάξεις είναι ανούσιο και χάσιμο χρόνου.
«Κι αν κυνηγάω χωρίς να βρίσκω ανταπόκριση;», η απορία που γεννιέται στο μυαλό πολλών. Κυνηγάω δε σημαίνει μπαίνω στο γήπεδο, βάζω τρικλοποδιά στους αντιπάλους, τους κάνω στην άκρη και με την μπάλα στα πόδια τρέχω στην εστία να βάλω γκολ. Τότε θα βγεις απ’ το παιχνίδι με κόκκινη κάρτα και θα αποκλειστείς απ’ τον αγώνα. Κι ενώ υπάρχει λάθος τρόπος διεκδίκησης, δεν υπάρχουν λάθος πρόσωπα ούτε λάθος επιλογές. Θες κάτι; Δεν περιμένεις να έρθει να σου χτυπήσει την πόρτα. Αν τα αφήνεις όλα να εξελιχθούν με γνώμονα την τύχη, μην αναρωτιέσαι γιατί δεν έχεις αυτό που επιζητάς. Αφού ποτέ δεν το κυνήγησες!
Μα είναι κάτι λάθη, ζωή να ‘χαμε να τα επαναλαμβάναμε ξανά και ξανά. Εκείνα που ξέρεις εξαρχής ότι θα φας τα μούτρα σου, αλλά εσύ ακάθεκτος κάνεις του κεφαλιού σου! Όλοι γύρω σου, σου λένε «μη», ακόμα κι εσύ ο ίδιος το βλέπεις ότι δε θα βγάλει πουθενά, αλλά δεν μπορείς να αντισταθείς στον πειρασμό τους. Εκείνα τα λάθη πρέπει να τα κάνεις! Κι όχι μόνο να τα κάνεις, να μην τα μετανιώσεις ποτέ. Οι ενδοιασμοί κι ο φόβος σου να μη σου στερήσουν αυτό που πραγματικά επιθυμείς!
Στην κούρσα της αγάπης αποφασίζεις εσύ πότε θα αποσυρθείς. Είτε αυτό είναι επειδή πέτυχες τον στόχο σου, είτε νωρίτερα επειδή μπορεί να μη σε ενδιαφέρει πια ο συγκεκριμένος αγώνας. Το συναίσθημα μην προσπαθείς να το αποβάλλεις, είναι σαν ίωση που θα κάνει τον κύκλο της. Κυνήγησέ το κι ακόμα κι αν δεν το πετύχεις ποτέ, θα είσαι στη γραμμή του τερματισμού κοιτώντας τη διαδρομή και το ταξίδι που διένυσες για να φτάσεις ως εκεί και αφήνοντάς τα πίσω σου.
«Η Ιθάκη σου έδωσε το ωραίο ταξίδι. Χωρίς αυτήν δε θα ‘βγαινες στο δρόμο. Αλλά δεν έχει να σε δώσει πια. Κι αν πτωχική τη βρεις, η Ιθάκη δε σε γέλασε. Έτσι σοφός που έγινες με τόση πείρα, ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν».
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη