Δε μας αρέσουν όλοι, δεν αρέσουμε σε όλους

Τον βλέπεις απέναντι. Περνά από δίπλα σου στο δρόμο. Δεν τον ξέρεις καν. Σκουντάς κολλητούς, παθαίνεις τριπλό εγκεφαλικό σοκ κι αυτό ήταν. Μόλις συνάντησες τον απόλυτο έρωτα. Εσύ, μυαλό δε βάζεις και μια ζωή αιθεροβάμων θα παραμείνεις, αλλά τουλάχιστον έχεις μάθει να τη ζεις τη ζωούλα σου.

Ενθουσιάστηκες, ίσως και να φταίει ο φωτισμός που τον έκανε να λάμπει τη στιγμή που τον πρωτοείδες. Ίσως, ο ήλιος να έκανε αυτόν να ακτινοβολεί και τα δικά σου μάτια να είναι μισόκλειστα. Μπορεί πάλι να ήταν κι ανεπαρκής και να διέκρινες μια φιγούρα που ταίριαζε με τις αναλογίες που ψάχνεις.

Η ουσία είναι μία. Δεν τον ξέρεις. Ξέρεις μια εικόνα, ένα είδωλο, ένα χαμόγελο, τον τρόπο κίνησής του, τις στιλιστικές του επιλογές. Καθόλου ασήμαντα για να σχηματίσεις μια αρχική εικόνα, που οπωσδήποτε μετά μπορεί ο ίδιος να αναιρέσεις. «Ό,τι λάμπει, εξάλλου, δεν είναι χρυσός». Δεν τον ξέρεις κι όμως είσαι διατεθειμένος να τον γνωρίσεις. Μέχρι εδώ, σε παραδέχομαι. Μια τρέλα ακόμα για να συμπληρώσει το βιβλίο εμπειριών της ζωής σου.

Το πώς είναι δική σου απόφαση, αν είσαι διατεθειμένος να κινήσεις γη κι ουρανό, ή αν θα παίρνεις πληροφορίες τριγυρίζοντας διαρκώς στα μέρη που συχνάζει αναμένοντας να κάνει αυτός την πρώτη κίνηση. Θα πρέπει, όμως, να είσαι προετοιμασμένος. Το γεγονός ότι εσένα σου κόλλησε στο μυαλό απ’ το πουθενά, δε σημαίνει αυτόματα πως είναι ή θα είναι και αμοιβαίο.

Μπορεί να προσπαθήσεις, να το φτάσεις στα άκρα, αλλά ο έρωτας είναι ένα συναίσθημα που γεννιέται αυθόρμητα και χωρίς να το επιδιώξεις. Που μπορεί να το προκαλέσεις, αλλά όχι να το εξαναγκάσεις. Εξάλλου, εσύ δεν ερωτεύεσαι όλους όσους συναντάς. Γιατί θα πρέπει να σε ερωτεύονται εσένα όλοι όσοι συναντάς;

Ένας ενθουσιασμός είναι, θα σου περάσει, όπως σου πέρασαν τόσοι και τόσοι άλλοι. Εξάλλου με ανθρώπους που δεν έχεις τίποτα κοινό να μοιραστείς, που δε σας συνδέουν αναμνήσεις κι εμπειρίες, όμορφες κι άσχημες στιγμές, γεγονότα και καταστάσεις, δεν μπορείς να δηλώνεις κατ’ επίφαση κολλημένος μαζί τους κι εξαρτημένους απ’ αυτούς. Παιχνίδι του μυαλού είναι κι αυτό από ‘κείνα τα πολλά που παίζει κατά καιρούς θέλοντας να σε δοκιμάσει.

Και προς Θεού, αν κάποιος που συνάντησες και σε εντυπωσίασε, αδιαφορήσει και δε σου δώσει ούτε την παραμικρή σημασία, μην το πάρει ως απόρριψη. Θεώρησε ότι απλώς δεν ενδιαφέρεται να μπει στη διαδικασία να ασχοληθεί, ότι είναι αλλού, ότι ψάχνει κάτι άλλο. Το θέμα δεν είναι προσωπικό. Δε σε ξέρει και δεν ήθελε –όπως φάνηκε– να σε γνωρίσει.

Εξάλλου από ανεκπλήρωτους εγκεφαλικούς έρωτες γεμάτος ο κόσμος. Αυτοί είναι έρωτες με τον εαυτό σου, όταν ψάχνεις κάτι να ασχοληθείς, να σε εξιτάρει, να ξεφύγεις απ’ τη ρουτίνα της πραγματικότητας. Και δεν έχουν καμία σχέση με εκείνους τους άλλους, τους πραγματικούς, που θα σε κρατήσουν ξύπνιο ως τα χαράματα, που θα σου πάρουν το μυαλό και δε θα μπορείς να συγκεντρωθείς, που θα τους χρειάζεσαι κι όχι απλώς θα περνάς όμορφα μαζί τους.

Εκείνους τους έρωτες να επιζητάς. Κι όσο για τα φλερτ σου, επιτρέπονται να είναι όσα εσύ θέλεις. Εξάλλου, όταν βρεθεί το επόμενο, το προηγούμενο θα έχει ήδη ξεχαστεί.