Το αγαπημένο σου τραγούδι δεν μπορεί ποτέ να είναι μόνο ένα. Είναι ένα για κάθε περίσταση της ζωής σου, ένα για κάθε μεγάλο και σημαντικό γεγονός, ένα που μπορεί να σου ξυπνήσει αναμνήσεις γιατί συνδέεται με μία και μόνο στιγμή.
Ναι, όλοι μας έχουμε playlist με τραγούδια στον υπολογιστή και στο κινητό, εκείνα που μας εκφράζουν λίγο παραπάνω, μας αρέσουν οι στίχοι κι ο ρυθμός τους, μας αρέσει ο τραγουδιστής τους. Αυτά, λοιπόν, έχουμε αποφασίσει να τα κρατήσουμε όλα μαζί, ώστε να μπορούμε να τα αναπαράγουμε ανά πάσα χρονική στιγμή νιώθουμε την ανάγκη να χαθούμε στον απέραντο κόσμο που σε ταξιδεύει η μουσική.
Παραδέξου, όμως, ότι ποτέ δεν είχες μία και μόνο playlist. Ότι τα τραγούδια σου κατηγοριοποιούνται σε αυτά που ακούς αργά το βράδυ όταν σε πιάνουν αϋπνίες και συναισθηματισμοί, σε αυτά που βάζεις παράλληλα να παίζουν μέσα στο σπίτι για να σε κινητοποιούν να ασχοληθείς με τις δουλειές ή τις υποχρεώσεις σου, σε εκείνα που ακούς στο δρόμο ή στα ταξίδια σου, ίσως και σε ‘κείνα που τολμάς να πατήσεις play μόνο όταν σκέφτεσαι ένα συγκεκριμένο πρόσωπο.
Κι έτσι πέρα απ’ το χρονικό διάστημα που θα ακουστούν από σένα, τα ‘χεις χωρίσει στο μυαλό σου κι ανάλογα με τα συναισθήματά σου. Τραγούδια που μιλούν για τον έρωτα, τη φιλία, την απογοήτευση, τη θλίψη, τραγούδια για το χωρισμό, αλλά και για τα πανηγύρια.
Γι’ αυτό όταν κάποιος σου ζητήσει το αγαπημένο σου τραγούδι, δεν μπορεί ποτέ να είναι ένα και μόνο. Εξάλλου, με ποιο κριτήριο να αποκλείσεις όλα τα υπόλοιπα; Εξαίρεση αποτελούν περιπτώσεις ανθρώπων που έχουν ένα αγαπημένο τραγούδι, το οποίο κι έχουν συνδέσει με μία ιδιαίτερα σημαντική περίσταση της ζωής τους. Το τραγούδι του γάμου ή το πρώτο τραγούδι που τους αφιέρωσαν.
Κι είναι και κάποια κομμάτια που από μόνα τους όταν τα πρωτοακούσαμε δε μας κάνανε καμία αίσθηση να τα αγαπήσουμε. Τα βρήκαμε αδιάφορα, συνηθισμένα κι άχρωμα. Ήρθαν, όμως, μετά οι στιγμές να πατήσουν πάνω στα τραγούδια, να δέσουν μαζί τους, να τους δώσουν νόημα. Κι ένα απλό τραγούδι, άλλαξε πλέον διάσταση μες στο μυαλό σου. Γιατί κατάφερε να συνδεθεί με εικόνες, γιατί καταφέρνει να ξυπνά αναμνήσεις.
Γι’ αυτό κι ορισμένα τραγούδια έχουμε αποφασίσει να μην τα ξανακούσουμε ποτέ. Τα κάψαμε σε στιγμές της ζωής μας, χρησιμοποιήθηκαν κι έχουν ήδη συνδεθεί με κάτι. Δεν μπορούν, λοιπόν, τώρα πλέον να δώσουν τη θέση τους σε κάτι άλλο. Είναι μη διαθέσιμα, είναι κατειλημμένα, εξάλλου υπάρχουν τόσα πολλά για να αρχίσεις να μπερδεύεις ανθρώπους, αναμνήσεις και στιγμές.
Τα ξέρεις απ’ έξω. Είναι πλέον τα τραγούδια σου. Με έναν δικό σου τρόπο τα χεις ακούσει τόσες φορές που τα ‘χεις κάνει δικά σου. Έχεις κι εσύ δικαιώματα πάνω τους. Έχεις το δικαίωμα του ακροατή που πήρε μία μελωδία με στίχους και μέσα απ’ τη ζωή του, τους έδωσε ζωή.
Να τα προσέχεις και να τα υπερασπίζεσαι τα τραγούδια σου κι ας μην αρέσουν σε όλους. Εξάλλου, δεν έχουμε όλοι τα ίδια αφτιά. Σε όποιο είδος κι αν ανήκουν, συνδέθηκαν με στιγμές της ζωής σου που κάποιες φορές έχεις κι εσύ την ανάγκη να λησμονείς και να θυμάσαι. Άλλωστε, η ταύτιση με τους στίχους κάποιου άλλου είναι κι αυτή μια μορφή ψυχικής λύτρωσης.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη