«Δώσε μου λίγο χρόνο»

«Δεν μπορώ να προσδιορίσω τι ακριβώς νιώθω. Δώσε μου λίγο χρόνο».

Όλοι το έχετε πει ή το έχετε ακούσει τουλάχιστον μια φορά στη ζωή σας. Αυτό το βασανιστικό «δεν ξέρω τι θέλω», που έχει καταντήσει πλέον βαρετό κλισέ κάθε αναποφάσιστου. Η εύκολη λύση για να μην κάτσεις να σκεφτείς, να αναλύσεις, να συζητήσεις. Να μην μπεις στον κόπο να αναρωτηθείς και να προβληματιστείς. Λες και κάποια στιγμή θα σου έρθει ξαφνικά στο μυαλό το τι θες, έτσι σαν ιδέα την ώρα που ασχολείσαι με κάτι άσχετο. Κι όλα αυτά, τα περιγράφεις με τη φράση «είμαι μπερδεμένος».

Στην πραγματικότητα, το μπέρδεμα ξεκινάει από το μυαλό σου και βρίσκεται εκεί –και μόνο εκεί. Όταν πραγματικά μπερδεύεσαι, μπερδεύεις «κάτι» με «κάτι άλλο». Αν φορέσεις δύο διαφορετικές κάλτσες έχεις μπερδέψει τη μία με κάποια άλλη, σε αναντιστοιχία με το ζευγάρι της. Αν ανάψεις λάθος μάτι στην κουζίνα, τότε ναι, έχεις μπερδευτεί. Βλέπεις κι εσύ ότι χρειαζόμαστε δύο ή και περισσότερα αντικείμενα σε αντιπαραβολή, ώστε να μπερδέψουμε το ένα με το άλλο ή τα άλλα;

Το «είμαι μπερδεμένος» σε καμία περίπτωση δεν αντιπροσωπεύει το συναίσθημα του «δεν ξέρω τι ακριβώς νιώθω». Μάθαμε όμως να το χρησιμοποιούμε, ξέροντας ότι, όταν κάποιος ακούσει αυτές τις δύο λεξούλες, θα προβληματιστεί, θα σε ρωτήσει γιατί και πώς, θα προσπαθήσει να σε βοηθήσει να ξεκαθαρίσεις τα πράγματα μέσα σου, να βγάλεις μία άκρη εσύ με τον εαυτό σου, αλλά σπάνια θα σε ρωτήσει «Τι μπέρδεψες με τι;». Γιατί στην ερώτηση αυτή θα δεις πως ούτε εσύ έχεις απάντηση.

Από τότε που ακόμα και στην κατάσταση σχέσης σου μπορείς να βάλεις ένα απλό «complicated» και τελείωσε, που ο τίτλος αυτός είναι αποδεκτός αντί κατακριτέος, η κατάσταση έχει αρχίσει να ξεφεύγει. Κι αυτό γιατί πίσω από αυτά τα «περίπλοκα» και τα «μπερδεμένα», έχουν χαθεί όλα εκείνα τα ξεκάθαρα, τα αληθινά. Κι όταν στο κεφάλι σου μπορείς να δικαιολογήσεις μια κατάσταση, δε βρίσκεις και το λόγο να ξεφύγεις από αυτή.

Αξίζει να αναλύσουμε το «είμαι μπερδεμένος» που σου λέει κάποιος σε συναισθηματικό επίπεδο. Σημαίνει είτε δεν ξέρω τι μου γίνεται στη ζωή μου, μην περιμένεις και πολλά από μένα, όντας ευθυνόφοβος να χαρακτηρίσω αυτό που έχουμε κάπως αλλιώς, επιλέγω να περνάω καλά και όσο πάει, είτε δεν είσαι η καλύτερη επιλογή που θα μπορούσα να έχω κάνει, αλλά μέχρι να εντοπίσω κάτι καλύτερο –γιατί οι ευκαιρίες δε δίνονται και καθημερινά- μπορώ να σου λέω την ατάκα αυτή, γιατί ξέρω ότι πιάνει και θέλω και δε θέλω, και μου κάνεις και δε μου κάνεις, δεν ξέρω δεν έχω καταλήξει ακόμα, κάτσε να περάσει κάποιος καιρός να το τσεκάρω.

Και για να σε προλάβω. Μη συγχέεις τα «μπερδεμένα» συναισθήματα με την έννοια του ανάμεικτα. Όλοι έχουμε νιώσει και πόνο και ανακούφιση παράλληλα και χαμόγελο που συνοδεύεται από ένα πρόσωπο γεμάτο δάκρυα. Και ναι, τα συναισθήματα είναι όμορφο να είναι ανάμεικτα. Αρκεί να ξέρεις εσύ πως νιώθεις. Είναι σαν μία παλέτα που τη γεμίζεις με χρώματα για να φτιάξεις έναν καμβά. Όσο περισσότερο ανακατεύεις κάποια χρώματα, τόσο βγάζεις νέους συνδυασμούς που θα δώσουν στο δημιούργημά σου τη δική σου προσωπική πινελιά. Πρέπει όμως να κάνεις τους σωστούς συνδυασμούς για να πετύχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα και να θυμάσαι ότι κάθε χρώμα έχει τη θέση του και στη θέση αυτή είναι μόνο του.

Δεν είναι ανάγκη να βαφτίσεις το κάθε συναίσθημα. Να του δώσεις ένα όνομα, για να απαντάς νιώθω «χαρούμενος», «λυπημένος», «απογοητευμένος». Τα λόγια είναι περιττά όταν τα συναισθήματα δεν αποτυπώνονται με λέξεις. Εξάλλου, αυτό που νιώθεις ελάχιστους ενδιαφέρει πραγματικά και ακόμα λιγότεροι θα το καταλάβουν. Κράτα το για σένα και όσο πιο έντονα βιώνεις ένα συναίσθημα, συνήθως τόσο πιο δυνατό είναι.

Τι πάει να πει «είσαι μπερδεμένος»; Μάθαμε να χρησιμοποιούμε τη λέξη για να κρύψουμε συναισθήματα, όπως αναποφασιστικότητα, δειλία, φόβο. Και τώρα λοιπόν για πες μας κι εσύ. Τι ακριβώς έχεις μπερδέψει;