«Είμαι το αλκοόλ»

Εξαρτημένος από μένα δε δηλώνεις κι ούτε με προτιμάς κάθε μέρα για συντροφιά. Την παρέα μου δεν την έχεις ανάγκη, μα πόσο εύκολο είναι άραγε να ξεφύγεις μία και μόνο βραδιά μαζί μου;

Έτσι για να με δοκιμάσεις, να δεις τις επιδράσεις μου πάνω σου, την επιρροή που μπορώ να σου ασκήσω. Αν και κατά πόσο έχω την ικανότητα να σε κάνω να χάσεις εσύ έλεγχο του εαυτού σου και να τον αποκτήσω εγώ, να καταστείλω τις αναστολές σου, να σε βοηθήσω να ξεχάσεις ό,τι σε απασχολεί, να σε παρασύρω και να σε μεταφέρω στον δικό μου κόσμο.

Είμαι το αλκοόλ, και κατά πάσα πιθανότητα με έχεις δοκιμάσει σε διαφορετικές εκδοχές μου και σε ποικίλες περιστάσεις της ζωής σου. Βρισκόμουν εκεί στο γλέντι μετά το γάμο της ξαδέρφης σου, τις προάλλες που βγήκες με τους κολλητούς σου, στο εορταστικό τραπέζι της γιαγιάς, σε μια ρομαντική βραδιά με το σύντροφό σου.

Ήμουν παρόν, ακόμα κι αν αρκέστηκες σε δυο γουλιές από μένα και μετά στα μάτια σου έγινα απόν, αν δεν ήθελες άλλο την παρέα μου γιατί φοβήθηκες μήπως και σου φέρω πονοκέφαλο.

Η αλήθεια είναι πως δεν είμαι και το καλύτερο παιδί. Ακίνδυνο δε με λες σε καμία περίπτωση και θα έπρεπε να ‘μαι σίγουρα στη λίστα εκείνων των φίλων που σου λέει η μάνα σου να κόψεις τις κακές συναναστροφές μαζί τους. Ίσως, ταιριάζω γάντι σε κάποιες στιγμές και σε ορισμένες φάσεις της ζωής σου, όμως, το παραδέχομαι, δεν είμαι για πολλά-πολλά.

Κι αυτό θα πρέπει να το καταλάβεις εσύ, γιατί εγώ δεν έχω την ικανότητα να φύγω και να σε απομακρύνω από μένα. Ιδανικά καλύτερα να μην είχαμε γνωριστεί ποτέ ή απ’ την πρώτη στιγμή που με γνώρισες να με απέρριπτες ως κακή επιλογή που δεν ταιριάζει στα γούστα σου. Μην ανησυχείς, δεν παρεξηγούμαι, τον εαυτό σου να βάζεις πάντα πάνω απ’ όλους και απ’ όλα.

Μπορώ να σε βλάψω, όσο παραπάνω επιζητάς τη συντροφιά μου τόσο περισσότερο θα σου την προσφέρω. Μπορώ να σου προκαλέσω άθελά μου εξάρτηση και να με ψάχνεις διαρκώς. Ή ακόμα και να σε ταπεινώσω μπροστά στους φίλους σου όταν πια η ποσότητα που θα καταναλώσεις είναι τέτοια που δε θα μιλάς εσύ, αλλά εγώ. Κι όταν μιλάω, δεν ξέρω τι λέω. Είμαι ευέξαπτος, δε σκέφτομαι, κάνω ανοησίες, φέρομαι σαν μικρό παιδί, σε αποπροσανατολίζω. Κι αν αυτά δε σου φτάνουν και θες να σου δεις ακόμα περισσότερα, μπορώ να κάνω το στομάχι σου άνω-κάτω, την ισορροπία σου να διαταραχθεί, εσένα να χάσεις τις αισθήσεις σου, να καταλήξεις στο νοσοκομείο. Οξεία μέθη μου είπαν ότι προκαλώ μέσα σε λίγες μόλις ώρες, μα να ξέρεις εγώ δεν ήθελα να σου κάνω κακό.

Δεν είμαι αυτό που θα σε βοηθήσει να δείξεις πόσο μάγκας είσαι ή να ξεπεράσεις τα όριά σου. Δεν είμαι καν ικανό να διαγράψω αναμνήσεις και συναισθήματα, να σου δώσω τη διέξοδο που τόσο πολύ ποθείς σε ορισμένες περιπτώσεις. Μπορεί η παρέα μου να ‘ναι γλυκιά και η χαλάρωση που σου προσφέρω άκρως γοητευτική, μα εσύ μπορείς να με ελέγξεις; Μπορείς να σε κοντρολάρεις και να μείνεις μακριά μου, χωρίς να αναπτύξουμε σχέση εξάρτησης;

Μπορείς να σταματήσεις να με κάνεις να νιώθω υπεύθυνος για εκείνη την άθλια εικόνα που αντικρίζω στα κρεβάτια του ΤΕΠ, ακόμα και σε νεαρά παιδιά; Κάποτε έλεγαν πως πριν τα 17 απαγορεύεται να με γνωρίσεις, σήμερα ήδη απ’ τα 15 ξέρεις τη γεύση μου και έχεις τη διάθεση να πειραματιστείς μαζί μου. Δεν είναι όλα τα πειράματα για καλό κι εγώ δεν μπορώ να σου προσφέρω τίποτα.

Φύγε από μένα, άσε με, βρες αλλού παρηγοριά, άλλο στήριγμα, γιατί εγώ δεν έχω τίποτα να σου προσφέρω. Κι αν σε διώχνω μακριά μου είναι γιατί δεν έχω την ικανότητα να φύγω εγώ.

Κι αν ποτέ γυρνάς κοντά μου, επειδή το «επιβάλει η περίσταση», να θυμάσαι να φεύγεις όσο είναι ακόμα νωρίς, με αξιοπρέπεια, με το κεφάλι ψηλά, νηφάλιος, χωρίς να με αφήνεις να σε εξουσιάσω.

Είμαι το αλκοόλ και είμαι απ’ τους χειρότερους συντρόφους που θα γνωρίσεις ποτέ στη ζωή σου. Εσύ; Τι κάνεις ακόμα μαζί μου;