Είσαι κι εσύ από αυτούς που νευριάζουν εύκολα και δεν το ‘χουν σε τίποτα να κάνουν καβγά για το παραμικρό όταν πιστεύουν πως έχουν δίκιο; Που όταν σε πειράξει κάτι θα το δείξεις εκείνη τη στιγμή; Θυμώνεις ή ψευτό-θυμώνεις; Έχεις αναλογιστεί ποτέ τι πραγματικά μπορεί να αγγίξει ή και να ξεπεράσει τα όρια ανοχής σου;
Ο θυμός είναι ένα συναίσθημα που ο καθένας βιώνει διαφορετικά. Αν πει κανείς ότι στην αρχή κορυφώνεται και με το πέρασμα του χρόνου καταλαγιάζει, θα αναφερθεί σε μία συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων. Σε αυτούς που όταν θυμώσουν θα ξεκινήσουν καβγά, θα πουν όλα όσα έχουν μέσα τους, θα φωνάξουν -πιθανόν να χρησιμοποιήσουν κι ένα σωρό κοσμητικά επίθετα που εκείνη την ώρα δεν εννοούν, αλλά τους ήρθαν στο μυαλό πάνω στα νεύρα τους- και μετά θα ηρεμήσουν.
Ο τύπος ανθρώπου που μπορεί να παρομοιαστεί με «ηφαίστειο», που θα ξεσπάσει και θα φέρει την καταστροφή, που μπορεί να δώσει σε ένα θέμα τεράστιες διαστάσεις, αλλά δε θα σου θυμίσει σε κάθε ευκαιρία τον συγκεκριμένο καβγά και την αιτία του, δεν έχει κρατήσει οργή και θυμό μέσα του. Έχει καταλάβει ότι είναι ανούσιο κι αφελές, ελπίζει πως αυτά που είπε έγιναν κατανοητά την ώρα που τα είπε και δεν επιζητεί αφορμή να τα επαναλάβει.
Αυτόν τον τύπο ανθρώπου όταν θυμώνει, να μην τον φοβάσαι. «Σκυλί που γαβγίζει δε δαγκώνει», σύμφωνα με λαϊκή γνωστή ρήση που στη συγκεκριμένη περίπτωση επιβεβαιώνεται. Και να μην τον φοβάσαι γιατί για να μιλάει, για να φωνάζει, για να διεκδικεί, είναι εκεί, πρόθυμος να λύσει κάθε θέμα που προκύπτει, πρόθυμος να ασχοληθεί με αυτό, να το αφήσει να περάσει και να πάει παρακάτω.
Πρέπει να φοβάσαι, όμως, εκείνους που δείχνουν ήρεμοι, που σπάνια θα μπουν στη διαδικασία για καβγά όταν θυμώσουν. Που θα σου πουν ένα «δεν πειράζει» και το μόνο που θα καταφέρουν είναι να κρατήσουν την οργή μέσα τους. Εκείνοι που φαινομενικά έχουν υπομονή γαϊδάρου, τα μαζεύουν όλα μέχρι τη στιγμή που θα κάνουν το τελικό «μπαμ»
Και τότε μπορούν να γίνουν πραγματικά επικίνδυνοι, οι λέξεις που θα ξεστομίσουν δε θα είναι της στιγμής, αλλά αποτέλεσμα συναισθημάτων που τριγύριζαν στο μυαλό τους εδώ και πολύ καιρό. Είναι ικανοί να σε απομακρύνουν αιωνίως από κοντά τους κι ακόμα κι αν δεν το κάνουν, δεν ξεχνάνε ποτέ. Ευκαιρίας δοθείσας θα σου υπενθυμίζουν πώς τους φέρθηκες, θα σου σπάσουν τα νευρά μερικές φορές για ένα και μόνο σου λάθος.
Οι μεν και οι δε είναι δύο διαφορετικοί χαρακτήρες. Με διαφορετικά όρια και διαφορετικό βαθμό ανοχής. Αβέβαιη η έκβαση ενός καβγά ανάμεσά τους, απρόβλεπτη η στιγμή που μπορεί να ξεσπάσει.
Το αρνητικό συναίσθημα, όμως, όταν το κρατάμε μέσα μας, γιγαντώνεται, μέρα με τη μέρα φουντώνει αντί να καταλαγιάζει, μας τρώει καθημερινά, μας χαλάει την ψυχολογία. Μήπως ήρθε, λοιπόν, η ώρα να πεις κι εσύ όλα αυτά που πιστεύεις και τα βγάλεις από μέσα σου; Να εκφραστείς με απόλυτη ειλικρίνεια για να απαλλαγείς απ’ το βάρος του θυμού και της οργής και να αφήσεις μέσα στην ψυχή σου μόνο όμορφα συναισθήματα;
Σκέψου το και δράσε πριν να είναι πολύ αργά..Ένα δώρο από σένα σε σένα η απαλλαγή σου απ’ τον αρνητισμό που κρύβουν όλα αυτά που κράτησες μέρες, μήνες ή και χρόνια μέσα σου…
Συντάκτης: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
