Ερωτεύτηκες! Και ναι, το συναίσθημα αυτό είναι ικανό να ‘ναι τόσο έντονο, ώστε να νιώθεις έτοιμος να προσφέρεις στον έρωτά σου τον ουρανό με τ’ άστρα! Μπορεί να είναι τόσο δυνατό, ώστε να θες να φτάσεις σε ακρότητες και σε υπερβολές, μόνο και μόνο για να δείξεις και να αποδείξεις στο δικό σου άνθρωπο τι πραγματικά αισθάνεσαι γι’ αυτόν.

Ο ορθολογισμός σου ξαφνικά εξαφανίστηκε κι εσύ δεν έχεις ακόμα συνειδητοποιήσει τη μεγάλη παγίδα στην οποία ετοιμάζεσαι να πέσεις. Και ακόμα χειρότερα δεν έχεις καν ψυχαναλύσει τον εαυτό σου σε τέτοιο βαθμό, ώστε να έχεις επίγνωση της αιτίας για την οποία θα προβείς στις ανάλογες κινήσεις.

Ας δεχτούμε ότι στον έρωτα περιορισμούς δε θέτουμε κι ότι ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει ό,τι αισθάνεται στο βαθμό που ο ίδιος το επιθυμεί, αρκεί αυτό να τον εκφράζει. Απ’ τη στιγμή, όμως, που κι έρωτας μεταξύ άλλων είναι κατάσταση που βιώνεις, θα πρέπει να προσδιορίζεται από κάποια όρια που εσύ θα θέσεις στον εαυτό σου, ώστε αφενός να ξέρεις τι του επιτρέπεις και τι δεν του επιτρέπεις να εξωτερικεύσει κι αφετέρου να μπορέσεις να ανταποκριθείς όσο το δυνατόν καλύτερα σ’ αυτή.

Αν δεν είσαι από εκείνους τους υπερβολικά συγκρατημένους κι εσωστρεφείς, που κάθε τους κουβέντα θα τη σκεφτούν διπλά πριν την ξεστομίσουν και πριν από κάθε τους πράξη θα αναλογιστούν τι συνέπειες που μπορεί να ενέχει και τι συμπεριφορά μπορεί να εγείρει, αν δεν είσαι από εκείνους τους υπεραναλυτικούς που ψυχανεμίζονται καταστάσεις και ψυχολογούν αντιδράσεις πριν καν συμβούν, τότε θα πρέπει να προσέχεις ακόμα περισσότερο.

Κι αυτό γιατί δεν μπορεί παρά να είσαι ο υπερεκδηλωτικός που δεν μπορεί να συγκρατήσει τον εαυτό του, που λέει ό,τι σκέφτεται και δείχνει κάθε στιγμή πώς νιώθει. Είναι υπέροχο, δε διαφωνώ, στοιχείο του χαρακτήρα σου κι αυτό, μαζί με την τάση που έχεις να υπερενθουσιάζεσαι.

Ο ουρανός με τ’ άστρα, που λέγαμε; Είσαι έτοιμος να κάνεις τα πάντα για το σύντροφό σου, κι αυτό είναι υπέροχο αρκεί να μην το δείχνεις απεγνωσμένα. Οι κινήσεις εντυπωσιασμού κι οι παράτολμες εκδηλώσεις που κάνεις στον έρωτα δεν υποδηλώνουν απλώς μια μορφή έκφρασης των συναισθημάτων σου, σε αντίθεση με άλλου είδους ανθρώπους που εκφράζονται διαφορετικά. Δεν υποδηλώνουν κατ’ ανάγκη ότι εσύ νιώθεις περισσότερα όταν προβαίνεις σε πάσα υπερβολή, από φανφαρόζικα λόγια έως ξαφνικά αεροπλάνα για να του κάνεις έκπληξη.

Τα βαφτίζεις αυτοπεποίθηση, θεωρώντας ότι δεν κρύβεσαι πίσω απ’ τα συναισθήματά σου, ότι είσαι αρκετά τολμηρός για να τα δείξεις έμπρακτα ή να τα περιγράψεις. Θεωρείς ότι τα βγάζεις από μέσα σου κι ότι η αγάπη δεν μπορεί παρά κρυμμένη στην υπερβολή να είναι. Εξάλλου, ποιος είσαι εσύ που θα της βάλεις ξαφνικά όρια;

Αναλογίστηκες ποτέ, όμως, τι πραγματικά προσπαθείς να πετύχεις; Ή μήπως δε σου πέρασε ποτέ απ’ το μυαλό πως οι πράξεις σου είναι κινήσεις ανασφάλειας που προσπαθούν απεγνωσμένα να εκβιάσουν το ενδιαφέρον του συντρόφου σου; Ότι θα πρέπει να λαμβάνεις διαρκώς επιβεβαίωση, κάνοντας τον άλλο, που πιθανότατα δε συμπεριφέρεται ανάλογα, να νιώθει υποχρεωμένος σε σένα για όσα του προσφέρεις, ενώ παράλληλα πετυχαίνεις να εγείρεις το θαυμασμό του.

Αν ήσουν αρκετά σίγουρος για τον εαυτό σου, γι’ αυτά που προσφέρεις αθόρυβα και σιωπηλά, δε θα είχες ανάγκη από υπερπροσπάθεια εντυπωσιασμού, δε θα είχες καν ανάγκη να αποδείξεις ποιος είσαι σε κάποιον που δε σου ζήτησε πειστήρια.

Εν τέλει, η ουσία σου δεν είναι να θέσεις όρια στον εαυτό σου. Αρκεί οι πράξεις σου να πηγάζουν πραγματικά απ’ το συναίσθημά σου κι όχι απ’ την απεγνωσμένη ανάγκη σου για αυτοεπιβεβαίωση. Εξάλλου, στον έρωτα βέβαιος δε θα μπορέσεις να είσαι ποτέ και για τίποτα. Όσο το ζεις, τόσο θα αμφιβάλλεις μήπως ακόμα κοιμάσαι κι ονειρεύεσαι.

 

Συντάκτης: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη