Ερωτεύεσαι χαμόγελα, πρόσωπα, συμπεριφορές. Ερωτεύεσαι μικρές λεπτομέρειες πάνω στον άλλο που σε σένα δείχνουν πρωτόγνωρες και φαντάζουν μοναδικές. Επενδύεις συναισθηματικά και αφήνεις ελεύθερο τον εαυτό σου. Και στο σημείο αυτό, αρχίζεις να νιώθεις διαφορετικά.
Τα πολύ έντονα συναισθήματα που σε κατακλύζουν, συχνά δε σε αφήνουν να δεις καθαρά. Σε κάνουν να παραβλέπεις συμπεριφορές που υπό άλλες συνθήκες θα σε πείραζαν, να προσπερνάς πράγματα ως ασήμαντα, γιατί πολύ απλά κάτι άλλο επικρατεί εκείνη τη στιγμή στο μυαλό σου.
Από τον έρωτα στο «σ’ αγαπώ» είναι όμως μακρύς ο δρόμος. Υπάρχουν ανάμεσά μας άνθρωποι που ερωτεύονται κάθε βδομάδα, όσο πιο εύκολα ενθουσιαζόμαστε, τόσο πιο εύκολα ερωτευόμαστε. Σε ερωτεύτηκα, γιατί… Γιατί; Άραγε ξέρεις κι εσύ ο ίδιος γιατί; Όχι, δεν έχεις την απάντηση. Σε ερωτεύτηκα, γιατί έτσι! Γιατί κατάφερες να μου πάρεις το μυαλό, γιατί μου έκανες εκείνο το «κλικ» μέσα σε μια στιγμή που δεν μπόρεσα να ελέγξω ούτε καν εγώ τον ίδιο μου τον εαυτό.
Για να σε αγαπήσω όμως, πρέπει να με βοηθήσεις να καλλιεργήσω κάτι βαθύτερο μαζί σου. Να σε αποδεχτώ, να σε γνωρίσω, να γίνεις κι εσύ ένα κομμάτι του «εγώ» μου. Σ’ αγαπώ μαζί με άλλα πάει να πει «καταφέρνω να αγαπώ τα ελαττώματά σου, τις ατέλειές σου, τα λάθη σου».
Δεν είναι πως δεν τα ξέρω όλα αυτά, δεν είναι πως δεν τα βλέπω. Ίσα-ίσα. Τις περισσότερες φορές όσο κι αν σ’ αγαπώ, συνεχίζουν να με εκνευρίζουν και θέλω –θέλω πολύ- να σε βρίσω! Να σου βάλω τις φωνές, να θυμώσω μαζί σου. Κι όμως δεν το κάνω ποτέ. Και το χειρότερο δε σου κράτησα και κακία ποτέ Γιατί εγώ σ’ αγαπάω.
Είναι τα λάθη που κάνουν οι δικοί μας άνθρωποι που πάντα θα βρίσκουμε τη δύναμη να τους τα συγχωρήσουμε. Ίσως να τα ξεχάσουμε, αργά ή γρήγορα –είναι θέμα χρόνου- πάντως όταν τους αγαπάμε, βάζουμε την αγάπη μας πάνω από όλα.
Γιατί η αγάπη, ως έννοια δεν έχει μάθει να μας χωρίζει, αλλά να μας ενώνει. Δεν ψάχνει τρόπους να μας κρατήσει μακριά, αλλά να γεφυρώσει αυτό το χάσμα που προκύπτει άθελα μας. Να καταφέρει να δημιουργήσει γέφυρες επικοινωνίας και αλληλοκατανόησης.
Σε αγαπώ θα πει και σε καταλαβαίνω, ακόμα κι αν συχνά δε συμφωνώ μαζί σου. Δέχομαι εσένα όπως είσαι και στηρίζω κάθε σου απόφαση, απλώς και μόνο γιατί είναι επιλογή σου. Εκφράζω τη γνώμη μου ανοιχτά και ελεύθερα, χωρίς να σκέφτομαι πώς θα αντιδράσεις ακούγοντάς την, αλλά και χωρίς ποτέ να σου την επιβάλλω.
Αγαπώ εσένα κι όσο σε αγαπώ τόσο θα λατρέψω από την πρώτη στιγμή εκείνες τις μικρές ατέλειές σου. Εκείνες που μπροστά μου δεν κατάφερες να κρύψεις ποτέ, κι όμως ήμουν πάντα επιεικής μαζί σου. Και θα συνεχίσω να είμαι επιεικής μαζί σου. Γιατί, για μένα θα είσαι πάντα ένα «μικρό παιδί», όση ωριμότητα κι αν απαιτώ να δείξεις σε ορισμένες καταστάσεις. Κι αν ζητάω τη σοβαρότητά σου κι αν ζητάω συχνά την απόδειξη πως μπορείς πραγματικά να είσαι άξιος της αγάπης μου, βαθιά μέσα μου το ξέρω ήδη. Δε χρειάζεται να με γοητεύσεις για να σε αγαπώ, παρά μόνο να μη με απογοητεύσεις.
Να είσαι πάντα αυτός που είσαι, αυτός που αγάπησα και που θα συνεχίσω να αγαπώ, γιατί η αγάπη δεν τελειώνει σε μια μέρα. Είναι μια κατάσταση διαρκείας, ένα συναίσθημα που λίγοι θα καταφέρουν να κερδίσουν πραγματικά. Κι όμως αυτοί οι λίγοι την αξίζουν, γι’ αυτό και τους αγάπησες. Αξίζουν για σένα, αξίζουν εσένα.
Η αγάπη είναι φτιαγμένη για να τη μοιράζεσαι και να ομορφαίνει τη ζωή μας. Αυτό και μόνο μην το ξεχάσεις ποτέ. Ο καθένας μας έχεις τις αδυναμίες του, μα δεν μπορεί παρά να τις παραβλέπεις όταν σε κάποιον έχεις τόσο μεγάλη αδυναμία…
Συντάκτης: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή
