Ας φύγουμε λίγο από την άχαρη, βαρετή καθημερινότητα κι ας φανταστούμε έναν κόσμο λιγάκι διαφορετικό από αυτόν στον οποίο ζούμε. Πώς θα ήταν άραγε, η ζωή, οι διαπροσωπικές σχέσεις, ο εργασιακός χώρος, αν όλοι μας ήμασταν είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο μεθυσμένοι;
Έστω ότι με την πάροδο των χρόνων πραγματοποιήθηκε μια σειρά μεταλλάξεων στο ανθρώπινο είδος, με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να παράγει καθημερινά και να διατηρεί στον οργανισμό του ικανή ποσότητα οινοπνεύματος, έτσι ώστε να μένει μονίμως μεθυσμένος.
Σ’ αυτήν την παράλληλη πραγματικότητα, ο καθένας ξυπνάει με «κεφάλι», ντύνεται και ετοιμάζεται όπως-όπως, πάει στη δουλειά του και προσπαθεί να επιβιώσει, όντας εντελώς άχρηστος να φέρει εις πέρας ακόμη και τα πιο απλά και στοιχειώδη. Θα κατάφερνε να διατηρηθεί στη ζωή, να μη χάσει τη δουλειά του, να μην παρεξηγηθεί ή τσακωθεί με όλον του τον κοινωνικό περίγυρο και να γυρίσει σώος κι ευτυχής σπίτι του; Θα ήταν αυτός ο κόσμος μια ουτοπία με μοναδικό άξονα την ευφορία του αλκοόλ ή θα ήταν μια συνεχής κόλαση, αβάστακτη για όλους;
Καταρχάς, πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας σ’ αυτήν την υπόθεση το γεγονός ότι ο κάθε άνθρωπος διαχειρίζεται και μεταβολίζει με ξεχωριστό τρόπο, αλλά και αντιδρά διαφορετικά υπό την επίδραση αλκοόλ. Μεγάλο ρόλο σε αυτό παίζουν τα ένζυμα που μεταβολίζουν την αιθανόλη. Έλλειψη ή διαφοροποίηση στη λειτουργία αυτών των ενζύμων οδηγεί σε διαφορετική ανοχή του ατόμου στο αλκοόλ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι Ασιάτες, οι οποίοι είναι γνωστοί για τη χαμηλή ανοχή τους στο οινόπνευμα. Στο υποθετικό μας σύμπαν, λοιπόν, μάλλον ο ασιατικός πολιτισμός θα καταστρεφόταν ολοσχερώς σε μία μόλις εβδομάδα.
Ο Δυτικός Κόσμος, έχοντας μεγαλύτερη εγγενή ανοχή στο πιώμα, θα αντιμετωπίσει τελείως διαφορετικές καταστάσεις. Αυτοί που έχουν μεγαλύτερη ευαισθησία θα είναι πεσμένοι κάτω στους δρόμους, στις πλατείες, στα μέσα μαζικής μεταφοράς ή και στα αυτοκίνητά τους. Θα ζαλίζονται, θα ξερνάνε όπου βρουν και θα κοιμούνται, προσπαθώντας να προφυλαχθούν από το ενοχλητικό φως του Ηλίου. Έτσι, οι δυτικές πόλεις θα γεμίσουν με ζωντανούς-νεκρούς, τους οποίους δε θα ξέρουν τι να κάνουν.
Σε πρώτη φάση, οι μεθυσμένοι πολιτικοί θα αποφασίσουν να τοποθετήσουν σε κάθε τετράγωνο κάδους ειδικούς για να ξερνάει ο κόσμος, καθώς και μηχανήματα που θα διανείμουν χαρτοσακούλες για την ίδια δουλειά. Φυσικά, τα εκτελεστικά όργανα αυτού του εγχειρήματος θα είναι επίσης μεθυσμένα, οπότε οι κάδοι και τα μηχανήματα θα κατασκευασθούν και θα τοποθετηθούν εντελώς παράλογα και μη λειτουργικά -το σχέδιο μάλλον θ’ αποτύχει.
Αυτοί που θα εμφανίζουν καλύτερη ανοχή στο αλκοόλ, θα προσπαθήσουν να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή. Θ’ ακούν το πρωί το ξυπνητήρι, θα σηκώνονται από το κρεβάτι και θα πηγαίνουν παραπατώντας στο μπάνιο, αφού πετάξουν το ξυπνητήρι από το παράθυρο χαζογελώντας και βρίζοντας ταυτόχρονα. Θα πλένονται κακήν κακώς, οι άντρες θα κόβονται στο ξύρισμα και θα αφήνουν τούφες γένια εδώ κι εκεί, θα ντύνονται όπως να ‘ναι και θα πηγαίνουν στη δουλειά. Ή μέσα στο μεθύσι τους θα αποφασίζουν να χέσουν τη δουλειά και να πάνε για σουβλάκια ή για αφτεράκι.
Τα τροχαία φυσικά θ’ αυξηθούν. Τελικά από όλον τον πληθυσμό της Γης θα απομείνουν μόνο όσοι δεν ξέρουν να οδηγούν και είναι αρκετά δειλοί για να το δοκιμάσουν. Όσο για αυτούς που ήθελαν να πάνε για «αφτεράκι», θα απογοητευθούν. Τα μπαρ, τα κλαμπ, οι μπυραρίες, τα κωλάδικα και όλα τα υπόλοιπα μέρη που πουλάνε αλκοόλ θα είναι πλέον εγκαταλελειμμένα κι έρημα.
Ο εργασιακός χώρος θα είναι εξίσου σουρεαλιστικός. Οι διευθυντές θα παρενοχλούν σεξουαλικά τις υπαλλήλους τους και όποτε αυτές ενδίδουν, θα συναντάμε ζευγάρια να κάνουν σεξ πάνω σε γραφεία, κάτω από γραφεία, πάνω σε φωτοτυπικά και δε συμμαζεύεται -να ‘ναι καλά η έλλειψη αναστολών που προκαλεί η αιθανόλη. Αγανακτισμένοι υπάλληλοι θα δέρνουν και θα πετάνε πράγματα στα αφεντικά τους, φυσικά χωρίς ποτέ να πετυχαίνουν το στόχο τους, ενώ τα αφεντικά θα προσπαθούν να αμυνθούν, χαχανίζοντας και κοροϊδεύοντας τους μεθυσμένους υπαλλήλους.
Την πρώτη εβδομάδα θα εξαντληθούν τα αποθέματα όλων των φαρμακείων σε Βιάγκρα. Όσοι εραστές αντιμετωπίσουν προβλήματα στυτικής δυσλειτουργίας λόγω οινοπνεύματος, θα καταφύγουν στο μπλε χάπι χωρίς δεύτερη σκέψη -ως γνωστόν, το αλκοόλ αυξάνει τη σεξουαλική επιθυμία, αλλά δε δείχνει κανένα έλεος ως προς τις επιδόσεις.
Άνθρωποι θα γνωρίζονται τυχαία στο δρόμο, μέρα μεσημέρι, θα ερωτεύονται και θα αρχίζουν να φασώνονται επί τόπου. Οι γονείς θα λένε στα παιδιά τους τρομακτικές και ανάρμοστες ιστορίες και θα τα φρικάρουν. Οι δημόσιοι υπάλληλοι θα αποκτήσουν πρωτόγνωρο ζήλο και ενδιαφέρον για τη δουλειά τους, αλλά πλέον όλες οι δημόσιες υπηρεσίες θα είναι άδειες, γιατί κανένας δε θα θέλει να χάσει ούτε ένα δευτερόλεπτο από την περιπετειώδη ζωή του για να λύσει γραφειοκρατικά ζητήματα. Και οι κυβερνήσεις θα προσπαθούν όσο καλύτερα μπορούν να βάλουν μια τάξη σε αυτό το χάος, αλλά κανείς δε θα τους παίρνει πια στα σοβαρά.
Συντάκτης: Γιώργος Πατούλης
