Τα ερωτικά τρίγωνα είναι ένα must, ένα αναγκαίο κακό της ζωής. Χωνέψτε το και πάρτε το απόφαση ότι δεν μπορούμε να κάνουμε χωρίς αυτά.
Πάντα θα ποθούμε αυτό που δεν μπορούμε να έχουμε –στην προκειμένη περίπτωση το καπαρωμένο από άλλον– και πάντα θα μπλέκουμε σε καταστάσεις που δεν μπορούμε να διαχειριστούμε εύκολα.
Το άλλο πράγμα που πρέπει να χωνέψουμε όλοι μας είναι ότι πάντα, μα πάντα, κάποια στιγμή στη ζωή μας θα τύχει να γουστάρουμε το ίδιο άτομο που γουστάρει ένας φίλος μας. Ο συνδυασμός των δύο αυτών υπέροχων καταστάσεων είναι ο υπέρτατος λόγος για να πιείς και να καπνίσεις, η μεγαλύτερη καούρα στο στομάχι που μπορείς να νιώσεις (από στρες για το τι θα γίνει με την πάρτη σας) και μία από τις καλύτερες αφορμές να αρχίσεις να παραμιλάς, να πηγαίνεις βόλτες μόνος σου και να περνάς άπειρες ώρες κοιτάζοντας το ταβάνι και ζυγίζοντας τα πράγματα μέσα στο κεφάλι σου.
Έκατσε έτσι η φάση και σκαλώσατε δύο μαντραχαλάδες με την ίδια κοπέλα –λες και δεν υπάρχουν άλλες στον κόσμο, στη χώρα, στην περιφέρεια, στη γειτονιά, στο ίδιο κτίριο. Και φυσικά, για να το συζητάμε ακόμα, δεν πρόκειται για μια περίπτωση όπου θα κάνετε ένα συμβούλιο με τον κολλητό, θα τη βουτήξετε έκαστος αλά μπρατσέτα και θα τη μεθύσετε τόσο ώστε να βρείτε μια λύση στην παλιοκατάστασή σας που να ικανοποιεί και τους τρεις.
Όχι, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά και εύκολα. Είστε και οι δύο ξεροκέφαλοι, έχετε και οι δύο αγνά, τρυφερά, σοβαρά αισθήματα για την κοπέλα και είστε και οι δύο διατεθειμένοι να την πολιορκήσετε μέχρι αυτή να επιλέξει τον έναν από τους δύο. Φυσικά, ως φίλοι καρδιακοί που απλώς έτυχε να ανταγωνίζονται για να πετύχουν τον ίδιο στόχο, θα ενώσετε τις δυνάμεις σας για να εξαλείψετε στο λεπτό πιθανές εξωτερικές απειλές – αυτό έλειπε, εσείς να ρισκάρετε τη φιλία σας για μια γκόμενα και τελικά να σας τη φάει άλλος, άσχετος, που μάλιστα συμφωνείτε και οι δύο ότι δεν την αξίζει.
Αρχίζει λοιπόν με αυτόν τον τρόπο ένας υπέροχος χορός με την κοπέλα κι εσάς τους δύο για παρτενέρ της. Ένας χορός μέχρι τελικής πτώσεως, μέχρι εξάντλησης όλων των χαρτιών, όλων των άσσων που κρύβει ο καθένας στο μανίκι του. Και αυτός ο πρωτόγονος, ο ζωώδης χορός, που θυμίζει ζευγάρωμα θηλαστικών στο National Geographic, μπορεί να έχει πολλούς διαφορετικούς ρυθμούς, αλλά και φιγούρες.
Μπορεί να είναι ουσιαστικά ένα κυνηγητό, στο οποίο όταν ο καθένας βρίσκει άνοιγμα, κάνει την κίνησή του, αποφεύγοντας τον άλλον και προσπαθώντας να κατακτήσει την κοπέλα πρώτος. Είτε οι δύο φίλοι γνωρίζουν ότι είναι ανταγωνιστές είτε όχι, αυτή η περίπτωση αποτελεί μια χιλιοειπωμένη ιστορία, ένα κλισέ του κερατά που έχουμε συναντήσει άπειρες φορές σε ταινίες, στίχους τραγουδιών και δε συμμαζεύεται.
Η άλλη όμως εκδοχή αυτού του ταγκό για τρεις είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα, πολύ πιο «πολιτισμένη» και πολύ πιο παράξενη. Πρόκειται για την (ολίγον τι άρρωστη) περίπτωση, στην οποία τα δύο αρσενικά αποφασίζουν να κονταροχτυπηθούν –εφάπαξ ή επαναλαμβανόμενα– ανοιχτά μπροστά στο αντικείμενο του πόθου τους, κάνοντας επίδειξη δύναμης, ευφυίας, γνώσεων και ειδικών ικανοτήτων (μαγείρεμα, ηλεκτρολογικά, μετακομίσεις, καλλιτεχνικά ταλέντα), αναγκάζοντάς την να επιλέξει με ποιον θα γυρίσει σπίτι – ή ποιον θα διώξει από το σπίτι, σε περίπτωση που βρίσκονται ήδη εκεί. Μιλάμε δηλαδή για ένα Mexican Standoff –τύφλα να ’χουν ο Καλός ο Κακός και ο Άσχημος– στο οποίο όλοι είναι ουσιαστικά αντίπαλοι και σημαδεύουν ένα όπλο στη μούρη του άλλου˙ ο κάθε άντρας είναι έτοιμος να σκοτώσει τον άλλον και ταυτόχρονα «σημαδεύει» την κοπέλα που είναι ο στόχος του – η δε κοπέλα σημαδεύει και τους δύο φίλους, περιμένοντας να αποφασίσει σε ποιον από τους δύο θα χαρίσει τη ζωή.
Ξεκινάει έτσι μια βραδιά ή και μια αλληλουχία βραδιών, στις οποίες τα αγόρια μας κόβουν και ράβουν κυριολεκτικά. Έχουν εμπειρία στο φλερτ, γνώσεις, φινέτσα και αυτοεκτίμηση αρκετή, ώστε να κάνουν σίγουρα βήματα προς την επιτυχία. Καθετί που λέει ο ένας, ο άλλος το χρησιμοποιεί ως πάτημα, για να αυτοπροβληθεί, να γοητεύσει, κατευθύνοντας τη συζήτηση στο δικό του χώρο, όπου νιώθει μεγαλύτερη ασφάλεια και έχει περισσότερα πυρομαχικά για να συνεχίσει τη μάχη. Και αν η ευγενής άμιλλα σε αυτό το ολυμπιακό άθλημα έχει πάει περίπατο μπροστά στην ανάγκη αναπαραγωγής, τότε οι δύο ιππότες πρέπει να είναι έξτρα προσεκτικοί, καθώς ό,τι λένε μπορεί και θα χρησιμοποιηθεί αναμφισβήτητα εναντίον τους, από τον αντίπαλό τους, για να ταπεινωθούν, να μειωθούν μπροστά στα μάτια του θηλυκού.
Δεν είναι υπέροχο; Τι πιο ευγενές, αρρενωπό και συναρπαστικό από δύο μονομάχους που κοντροχτυπιούνται για τα μάτια μιας πριγκίπισσας. Παρά την ομορφιά όμως του πράγματος, η πριγκίπισσα πρέπει να επιλέξει σύντομα ποιον από τους δύο θέλει για ταίρι, αλλιώς η κατάσταση θα κουράσει και τους τρεις και θα έχει άδοξο τέλος. Και δεδομένου ότι διακυβεύεται μια ολόκληρη φιλία, είναι κρίμα να γίνει κάτι τέτοιο, σωστά;