Fuck buddies. Friends with benefits. Ή αλλιώς ελληνιστί, φίλοι που αραιά και πού βγάζουν λίγο τα μάτια τους. Αν αυτό τύχει ή και κατόπιν συνεννόησης. Είναι η μόδα του 21ου αιώνα, η λύση στο αδιέξοδο των ερωτικών σχέσεων, η απάντηση στο «Friendzone» και στο «Forever Alone». Σεξ χωρίς επιπλοκές ή όπως πολύ ωραία το θέτει η θεά Mila Kunis στην ομώνυμη ταινία: «No emotions, just sex».
Στη θεωρία ακούγεται καλό. Στην πράξη όμως;
Είναι πιστεύω κοινό μυστικό έως και αναμφισβήτητη αλήθεια ότι, όπως γίνεται και στην ταινία, αργά ή γρήγορα κάποιος από τους παρτενέρ θα αρχίσει να εκδηλώνει συναισθήματα για τον άλλον. Είναι φυσιολογικό κι αναμενόμενο. Κάνεις σεξ με έναν άνθρωπο με τον οποίο δηλώνετε «φίλοι». Αυτό σημαίνει ότι δε βρίσκεστε (κατά πάσα πιθανότητα) μόνο για να κάνετε σεξ, αλλά περνάτε κι άλλο χρόνο μαζί, εκτός κρεβατιού.
Αν κάνετε όλα αυτά που κάνει ένα επίσημο ζευγάρι μαζί, απλώς έχετε συμφωνήσει να αφήσετε απ’ έξω το συναισθηματικό κομμάτι, τότε, όσο κι αν το καθυστερείτε, αυτό θα συμβεί. Ο άνθρωπος έχει γεννηθεί για να αγαπιέται και να αγαπάει και τείνει να νιώθει την ανάγκη της αγάπης αυτής για τα άτομα που είναι πιο κοντά του.
Πώς μεταφράζεται αυτό; Ακόμη κι αν ο fuck buddy σου δεν ικανοποιεί τα στάνταρ σου για σχέση, μόνο και μόνο το ότι έχετε τόση οικειότητα μαζί μπορεί να δημιουργήσει συναισθήματα. Για περισσότερες λεπτομέρειες πάνω σε αυτό το concept, ανατρέξτε στην κυρία Πράξια Αρέστη ή στη Μαριάννα Κουρούπη, εγώ δεν το συνεχίζω άλλο.
Αυτό που, για μένα, έχει τεράστιο ενδιαφέρον στο θέμα «Friends with Benefits», είναι οι συγκυρίες που οδηγούν δύο φίλους σε αυτή την απόφαση. Για να γίνω πιο σαφής, εγώ πιστεύω ότι στις περισσότερες περιπτώσεις αυτή η κατάσταση δεν είναι τόσο αθώα ή αυθόρμητη όπως νομίζουμε.
Θυμάστε την ελληνική κωμωδία «Ο Ατσίδας» με το Ντίνο Ηλιόπουλο; Είναι η ταινία που πραγματεύεται τη μέθοδο του «Στρίβειν δια του αρραβώνος», κατά την οποία, όταν ο «αγαπητικός» μιας κοπέλας απειληθεί από τον αδερφό της για να την αποκαταστήσει, τότε αυτός δέχεται να την αρραβωνιαστεί. Με αυτόν τον τρόπο, επιλέγει μια μέση λύση για να ρίξει στάχτη στα μάτια της οικογένειας και να κερδίσει πολύτιμο χρόνο, μέχρι να καταστρώσει τη φυγή του. Ε λοιπόν, κάτι τέτοιο είναι και στα μάτια μου η τεχνική του fuck buddy. Τι εννοώ με αυτό;
Έχεις ένα φίλο ή μια φίλη που (κρυφό-ή και φανερό-) γουστάρεις για χρόνια. Μετά από πολλές άκαρπες προσπάθειες να γίνετε ζευγάρι, έχεις απογοητευτεί. Ποιο είναι το επόμενο σχέδιό σου, πριν τα παρατήσεις οριστικά; Μα φυσικά, να γίνετε fuck buddies.
Έτσι, θα περνάτε περισσότερο χρόνο μαζί, θα κάνετε σεξ και, επειδή εμείς οι Έλληνες έχουμε και την αυτοπεποίθηση και την έπαρση στο τσεπάκι, πιστεύεις ότι με αυτόν τον τρόπο θα καταφέρεις να γυρίσεις το παιχνίδι στην κατεύθυνση που επιθυμείς.
Βγαίνετε λοιπόν παρέα και ξεκινάς ν’αναλύεις το μεγαλοφυές, σατανικότατο σχέδιό σου της παρ’ όλα αυτά απλούστατης λογικής «μόνος εγώ – μόνη εσύ» κι ελπίζεις οι αγαμίες της/του να είναι ίσες ή και μεγαλύτερες των δικών σου, έτσι ώστε να μη δυσκολευτεί να δεχθεί την πρότασή σου. Και μετά, από τη στιγμή που πει το «ναι», αρχίζεις να καταστρώνεις σχέδια, ξεκινάς εντατικά γυμναστήριο, μαθαίνεις να μαγειρεύεις, να κάνεις μασάζ, μέχρι και χαρωπή νοικοκυρά γίνεσαι (ανεξάρτητα του αν είσαι άντρας ή γυναίκα) για να δείξεις στο fuck buddy σου πόσο πιο τυχερός θα ήταν, αν ήσασταν επίσημα ζευγάρι.
Σας φαίνονται υπερβολικά όλα αυτά; Αν ναι, ξανασκεφτείτε το. Ίσως μια «αθώα» κατάσταση που σας πρότεινε κάποιος για να χαλαρώνετε και να περνάτε καλά κρύβει από πίσω έναν καταπιεσμένο έρωτα και μπορεί να οδηγήσει σε αυξανόμενες απαιτήσεις από τον παρτενέρ σας.
Και τότε θα είναι πλέον αργά, διότι, για να ξεφύγετε από όλο αυτό θα πρέπει να ξεκόψετε οριστικά το φιλικό σας πρόσωπο, κάτι το οποίο δεν είναι ποτέ ούτε ευχάριστο ούτε εύκολο.
Συντάκτης: Γιώργος Πατούλης
