«Ρε μαλάκα, το ξέρεις ότι τώρα που εσύ είσαι εδώ μαζί μας και το σπίτι σου είναι άδειο, μπορεί ο πατέρα σου κι η μάνα σου να κάνουν σεξ;»
Σοκ. Σαν τώρα τη θυμάμαι αυτή τη στιγμή. Πρέπει να ήμουν Β’ ή Γ΄ Γυμνασίου όταν ο κάφρος ο φίλος μου ο Βασίλης πέταξε αυτή την ιδέα και κατάφερε να στοιχειώσει τα όνειρά μου.
Οι γονείς μας κάνουν σεξ.
Αυτό είναι δεδομένο. Αν δεν έκαναν σεξ, δε θα υπήρχαμε εμείς. Και μάλιστα είναι φυσιολογικό, εφόσον κι αυτοί άνθρωποι είναι κι έχουν δικαίωμα στις μεγάλες χάρες της ζωής. Παρ’ όλα αυτά, παραμένει κάπως περίεργο και εν μέρει αηδιαστικό για το παιδί. Δεν είναι ακριβώς θέμα ταμπού, δεν είναι ανήθικο, ούτε λάθος. Περίεργο είναι. Είναι οι γονείς σου, αυτοί που σε γέννησαν, σε μεγάλωσαν, σε έθρεψαν. Ό,τι σχέση κι αν έχετε και ό,τι είδους άνθρωποι κι αν είναι, ανεξάρτητα του πόσο κοντά είστε ή πόσο απελευθερωμένοι είστε ως οικογένεια, το φυσιολογικό είναι να υπάρχει μια δόση αμηχανίας ανάμεσά σας σε θέματα σεξ. Φαντάζομαι ότι αυτή η αμηχανία είναι αμφίδρομη και ότι ίσως οι γονείς νιώθουν το ίδιο για το γεγονός ότι τα παιδιά τους είναι σεξουαλικώς ενεργά. Δε μπορώ όμως να φανταστώ ότι μέσα σε συζήτηση γονιών μπορεί να ακουστεί ατάκα του στιλ: «Ω ρε μαλάκα, Κώστα, χτες είδα το γιό μου να έχει καβαλήσει την κοπέλα του, δε θα το ξεπεράσω ποτέ αυτό το τραύμα!».
Το αντίθετο, όμως, το ακούς συχνά. Σας προκαλώ να πιάσετε γνωστούς και φίλους την επόμενη φορά που θα βγείτε για ένα φρέντο –τώρα που φτιάχνει κι ο καιρός– και να τους ρωτήσετε πώς νιώθουν για αυτό το ζήτημα και αν έχει τύχει να ακούσουν ή να δουν τους γονείς τους να βρίσκονται σε τρυφερές –ή και όχι– στιγμές. Όποιοι φίλοι σας έχουν βιώσει κάτι τέτοιο, σίγουρα θα χρησιμοποιήσουν ατόφια ή κάπως παραλλαγμένη την έκφραση «αυτό το τραύμα δεν το ξεπέρασα ποτέ». Μια φίλη μου, με την οποία συζητούσαμε το θέμα «ξαναμμένοι γονείς εν δράση», μου εκμυστηρεύθηκε ότι από τη στιγμή που πέτυχε τους γονείς της να το κάνουν, άλλαξε ολόκληρη η ζωή της. Ξανάφερνε συνέχεια την εικόνα στο μυαλό της και μάλιστα δεν μπορούσε να κοιμηθεί πια εύκολα.
Την είχε πιάσει μια μανία –διαστροφή θα την έλεγε κανείς– να στήνει αυτί κάθε βράδυ, μήπως ακούσει κανέναν υπόκωφο ήχο, κανένα βογγητό και καταλάβει έτσι αν οι γονείς της το κάνουν ή όχι.
Ερευνώντας το θέμα περαιτέρω και θέλοντας να ακούσω κι άλλες γνώμες φίλων, ξανάπιασα το Βασίλη, σίγουρος ότι θα ακούσω κάτι ενδιαφέρον. Για μια ακόμη φορά, ως γνήσιο τρολ, ο κολλητός μου δε με απογοήτευσε: «Γονείς που κάνουν σεξ; Τι ανωμαλίες είναι αυτές που λες; Οι γονείς μας δεν κάνουν σεξ, είναι μεγάλοι, περιμένουν τη γλυκιά αγκαλιά του θανάτου!» Πέραν της πλάκας, θα μπορούσε κι αυτό να συμβάλει στην αποστροφή που προκαλεί η εικόνα του πατέρα μας να έχει στριμώξει τη μάνα μας σε μια γωνία: οι γονείς μας είναι μεγάλοι, οπότε η ιδέα ότι κάνουν σεξ είναι κατά κάποιον τρόπο αφύσικη. Αυτό είναι βέβαια λάθος ως άποψη, και κακή δικαιολογία, γιατί εννοείται ότι όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως ηλικίας, έχουν δικαίωμα στο σεξ.
Ίσως στον αρνητικό αυτόν τρόπο που αντιμετωπίζουμε το σεξ των γονιών μας κρύβεται σε κάποιο βαθμό η ζήλεια. Μεγαλώσαμε σε ένα κλίμα, όπου τις περισσότερες φορές ήμασταν το επίκεντρο του κόσμου και λαμβάναμε την αναπόσπαστη κι ανιδιοτελή αγάπη και των δύο γονέων. Συνεπώς, δεν μπορούμε να δεχθούμε τόσο εύκολα ότι οι γονείς μας ασχολούνται για τη δική τους απόλαυση ο ένας με τον άλλον. Θα μπορούσε να φταίει κι αυτό, σωστά;
Το θέμα είναι ο ορισμός της παράνοιας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όσο το σκέφτεσαι, τόσο πιο ανώμαλο γίνεται.
Ωραία, άκουσα ή είδα τους γονείς μου να κάνουν σεξ στο κρεβάτι τους. Λογικά θα το κάνουν και σε άλλες στάσεις. Λες όταν λείπω να μην περιορίζονται στην κρεβατοκάμαρά τους, αλλά να γυρνούν σε όλο το σπίτι γυμνοί και να ικανοποιούν τις ορέξεις τους σε τραπέζια και καναπέδες; Δηλαδή το έχουν κάνει και στην κουζίνα ή στο σαλόνι;
Και το κυριότερο, ο βασιλιάς όλων των mindfuck: δηλαδή ουσιαστικά μπορεί οι γονείς μου να κάνουν ακριβώς τα ίδια πράγματα που κάνω εγώ με το γκομενάκι όταν το σπίτι είναι άδειο;
Και κάπως έτσι ξεκινάει μια διαδικασία που μπορεί να σε οδηγήσει όχι μόνο στο να στήνεις αυτί τα βράδια για να δεις αν το κάνουν, αλλά και στο να τους κάνεις εικόνα όταν κάνεις εσύ σεξ, με αποτελέσματα την εξαφάνιση της λίμπιντό σου ή και τον εγκλεισμό σου σε ψυχιατρική κλινική.
Μόνη λύση στο πρόβλημα; Η κατανόηση κι αποδοχή από μέρους μας και η διακριτικότητα από μέρους των γονέων. Κι ας ελπίσουμε ότι δε θα τύχει ποτέ να διανυκτερεύσουμε κάτω από την ίδια στέγη ίδιο σπίτι με το έτερον ήμισυ και τους γονείς μετά από δείπνο με αφροδισιακά φαγητά.
Συντάκτης: Γιώργος Πατούλης
