Στις αναπάντητες κλήσεις της Παπαρίζου και του Δάντη ήρθαν, στις μέρες μας, να προστεθούν και τα «διαβάστηκε, αλλά δεν απαντήθηκε». Κοινώς, «σε γράφω στα παλιά μου τα παπούτσια», για να μιλάμε και με κόσμιες εκφράσεις και μην πούμε τίποτα χειρότερο. Αλλά, όσο βρόμικα κι αν το εκφράσεις =, πιο βρόμικο κι από την ίδια την τακτική αυτή δεν πρόκειται να γίνει.
Κάποιοι γελάμε με τη σύγχρονη ορολογία που θέλει το «μην τον είδατε» να μεταφράζεται «φαινόμενο του ghosting». Κι όμως ναι. Σπουδαία ανακάλυψη των καιρών μας το φαινόμενο αυτό κι ωραία η απόκρυψη των ευκόλως εννοουμένων πίσω απ’ τις λέξεις. Όρος εξευγενισμένος και περισσότερο εύηχος μιας και να πεις ότι έπεσες θύμα ghosting ακούγεται λιγότερο λυπηρό απ’ το «με παράτησε δίχως εξηγήσεις».
Το φαινόμενο αυτό, βέβαια, δεν αποτελεί εφεύρεση της σύγχρονης εποχής ούτε αποτελεί συνέπεια της ανάπτυξης των τεχνολογιών και των γρήγορων ρυθμών της καθημερινότητάς μας. Περισσότερο θα λέγαμε ότι η έκρηξη του Τσερνομπίλ προκαλεί ακόμη βλάβες στον εγκέφαλο ορισμένων ανεγκέφαλων.
Επίσης, το σπουδαίο αυτό φαινόμενο που τόσους πολλούς έχει πληγώσει και σε τόσους άλλους έχει δώσει τη δυνατότητα να πληγώσουν δε χαρακτηρίζει μονάχα το ένα απ’ τα δύο φύλα. Αντιθέτως, υπάρχει σε θηλυκή κι αρσενική εκδοχή.
Όσον αφορά την ανδρική εκδοχή του Κάσπερ έχουμε να κάνουμε με έναν άνδρα ο οποίος θα σε φλερτάρει ασύστολα μέχρι να σε κατακτήσει κι έπειτα, δίχως καμιά εξήγηση θα σε παρατήσει. Θα χαθεί από παντού κι όσες προσπάθειες κι αν κάνεις για να τον εντοπίσεις, δε θα έχεις αποτελέσματα. Διότι, ξέρει καλά τι πληροφορίες πρέπει να αποκαλύψει ενώ το κρυφτούλι έχει γίνει δεύτερη φύση του.
Ίσως να μην του άρεσες και τόσο, τελικά, και να ντράπηκε να σου το πει. Ίσως, να αποφάσισε να γυρίσει πίσω στην πρώην του ή ίσως και να φρίκαρε σε περίπτωση που εσύ έδειξες σημάδια πως αυτό που αναζητάς δεν είναι μια σχέση ελεύθερη, αλλά σοβαρή. Ε, σε αυτήν την περίπτωση ίσως και να μην ήταν και τόσο έτοιμος κι είπε να βάλει φτερά στα πόδια και να γίνει Ερμής. Μην κάνεις τον κόπο να ανέβεις μέχρι τον Όλυμπο. Είναι μέρος στανταράκι κι αυτός σίγουρα κάπου αλλού θα αράζει για να μην τον ανακαλύψεις.
Τώρα, όσον αφορά τη θηλυκή εκδοχή του Κάσπερ, οι λόγοι δε διαφέρουν και πολύ. Στην ουσία είναι πάνω-κάτω οι ίδιοι μόνο που εδώ θα προστεθεί κι αυτή η περίπτωση που ενώ έχει δώσει τόσα άκυρα, ο αγαπητός θαυμαστής εξακολουθεί να την παίρνει στο κατόπι και να της παίρνει τ’ αφτιά με τις μεγαλοστομίες του. Τι να κάνει κι αυτή; Αποφασίζει να κάνει σαν να μην υπάρχει και ψάχνει να βρει κάθε τρόπο να τον αποφύγει. Είναι ικανή μέχρι και την περιοχή που μένει να αλλάξει προκειμένου να τα καταφέρει.
Όποια κι αν είναι η εκδοχή, το να πέφτεις θύμα ενός φαντομά δεν είναι κι εύκολη υπόθεση. Κι όταν είστε στη φάση του φλερτ και το πράγμα δεν έχει καταφέρει ακόμη να κυλήσει, όλα καλά. Τι γίνεται, όμως, σε αυτές τις περιπτώσεις που όλα κυλούσαν ομαλά και καμία τέτοια ένδειξη δεν υπήρχε; Όταν η σχέση είχε αρχίσει να δημιουργείται και το γλυκό να δένει;
Σε τέτοιες περιπτώσεις να βρεις την άκρη του κουβαριού, λιγάκι δύσκολο. Μόνος του σε χώρισε, δίχως μια λέξη εξαφανίστηκε κι έμεινες εσύ αγκαλιά με την απορία. Για τσιγάρα σίγουρα δεν πήγε κι αν πήγε μάλλον το απέναντι περίπτερο δεν είχε τη μάρκα του. Είπε κι αυτός ο αγαπητός μας φαντομάς να τα πάρει κατευθείαν απ’ το εργοστάσιο.
Ένα τσιγάρο δρόμος ήταν ο χωρισμός σας μα ατέλειωτα πακέτα θα πάρει η επιστροφή του. Μην περιμένεις, δε θα γυρίσει. Κι αν γυρίσει, το χνώτο του θα βρομάει τσιγαρίλα και σαπίλα. Τι να τον κάνεις τέτοιον άνθρωπο απάνθρωπο;
Βρε, στα τσακίδια. Ας μείνει μαζί με τις σκιές του κι ας αντιμετωπίσει μόνος του τα φαντάσματά του. Τι φταις κι εσύ να παλεύεις τα ψυχολογικά του κάθε βλάκα και της κάθε αλλοπαρμένης που την είδαν γαμάτοι και σπουδαίοι κι έτσι απλά αποφάσισαν να ταράζουν τις ζωές των άλλων προκειμένου να καλύπτουν τις ανικανοποίητες πτυχές του εαυτού τους; Κι αν κάποτε πληγώθηκε, δεν είναι δικαιολογία. Αν έχασε και πόνεσε κι αν ο πληγωμένος του εγωισμός αποφάσισε να πάρει το αίμα του πίσω, τότε ας το πάρει απ’ το άτομο που τον μάτωσε κι όχι από όποιον βρεθεί τυχαία μπροστά του.
Νομίζαμε κι εμείς πως τα φαντάσματα είναι άυλα κι ήρθε η μέρα που συνειδητοποιήσαμε πως όχι μονάχα έχουν σάρκα κι οστά, αλλά κοιμόντουσαν και στο πλάι μας.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη