Αίσθημα με άρωμα σαιξπηρικό

Έρωτας· συναίσθημα και φως της καθημερινότητάς μας. Άρρηκτα συνδεδεμένος με ένα όνομα: Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Μέσα από τα σονέτα του ύμνησε τον έρωτα, έδωσε τη δίκη του ερμηνεία, πήγε κόντρα σε νόμους και κατεστημένα της τότε συντηρητικής εποχής. Έχει κατανοήσει κι έχει καταφέρει να μοιραστεί μέσα από την τέχνη του τη σημασία και τη δύναμη του έρωτα. Μέσα από τις αλληγορίες του, διακρίνουμε έντονα τους ήρωες του αλλά και τα πάθη τους. Έρωτας, χαρά, ευτυχία, ζήλια, πόνος, απογοήτευση. Ήρωες με ατόφιο συναίσθημα που βιώνουν τον μυθικό έρωτα.

Έχει μείνει το όνομά του στην ιστορία και συνδυάζεται με έρωτες που ξεπερνούν τα συνηθισμένα και φτάνουν, είτε λόγω της ατελείωτης αγάπης είτε λόγω των έντονων παθών, τελικά στα δικά τους ουράνια ή στην καταστροφή. Σαιξπηρικός έρωτας είναι αυτός ο έρωτας που διαβάζεις μέσα από την πένα του. Οι ήρωές του που καίγονται από λαχτάρα να δουν και να ακούσουν το πρόσωπο που έθεσε φωτιά στην καρδιά τους. Μέσα από την πένα  του θα δεις το πραγματικό συναισθήματα του έρωτα, της χαράς ακόμα και της απογοήτευσης και του πόνου. Ρομαντισμός κι ερωτισμός χτυπούν κόκκινο.

Έτσι και τώρα, ακόμα και στη δίκη μας εποχή ο ρομαντισμός και ο έρωτας ίσως να απέχουν από την καθημερινότητά μας, όχι γιατί δεν είμαστε ικανοί να αγαπήσουμε και ν’ αγαπηθούμε αλλά γιατί οι συνθήκες δε μας το επιτρέπουν. Ρομαντικοί άνθρωποι τα βράδια μπορεί και να βουρκώνουν λόγω τον έντονων συναισθημάτων που βιώνουν. Θα θέλουν να τρέξουν να φωνάξουν ένα «σ’ αγαπάω» και το χαμόγελο να μη φεύγει από το πρόσωπό τους.

Το σήμερα είναι δύσκολο, λίγος χρόνος και πολλές πληροφορίες. Καθημερινότητα εξοντωτική συναισθηματικά και σωματικά. Από το νέο παιδί που θα ξεκινήσει τώρα να χτίζει τη ζωή του (φιλικές-ερωτικές-εργασιακές σχέσεις) και τα άγχη ενός ενήλικα για το μέλλον το δικό του και των δικών του ανθρώπων. Φοβόμαστε τόσο που δεν υπάρχει ο χρόνος για ρομαντισμούς. Γι’ αυτό και μια ρομαντική προσωπικότητα «υποφέρει». Πιέζεται και ασφυκτιά. Δε φταίνε οι άνθρωποι για το ότι εξαφανίζεται ο ρομαντισμός από τη ζωή μας. Φταίνε οι συνθήκες της καθημερινότητάς μας. Ένα βιβλίο, μυθιστόρημα, ή ένα βιβλίο ποίησης είναι. Βασικά θα δει τον έρωτα μιας άλλης εποχής.

Και ναι μερικές φορές ίσως ο ρομαντικός άνθρωπος θα περιμένει αυτή τη μικρή κίνηση με ένα όμορφο λουλούδι για καλημέρα ή ένα υπέροχο δείπνο στο τέλος της μέρας. Γιατί μια βόλτα στην εξοχή, εκεί που επικρατεί η απόλυτη ηρεμία, ακούς τον αέρα ανάμεσα από τα φύλλα των δέντρων και τυλίγει το κορμί σου η μυρωδιά από το βρεγμένο χώμα ακούς το «σ’ αγαπώ» και τα χείλη σας ενώνονται μαζί με μια σφιχτή αγκαλιά. Γιατί αυτό είναι ρομαντισμός, η τροφή και η κινητήριος δύναμη του έρωτα.

Δεν είναι εύκολο να τρέχει το μυαλό. Να φαντάζεται και να αγαπάει με τέτοιο τρόπο. Δεν υποφέρει αλλά ίσως να ζει σε μια πιο ποιητική καθημερινότητα σε σχέση με τους υπόλοιπους. Θα τους δεις στο δρόμο να περπατούν είτε να σιγοτραγουδούν μια μελωδία και ο βηματισμός τους θα πηγαίνει ανάλογα με τον ρυθμό που τραγουδούν είτε θα αφαιρούνται φορώντας ένα υπέροχο αλλά ίσως «χαζό» χαμόγελο. Δεν είναι κάτι απλά το μυαλό τους τρέχει ή πιο σωστά καλπάζει σε μια άλλη σφαίρα καθημερινότητας, πιο ρομαντική!

Η συναισθηματική εκμετάλλευση δεν είναι μόνο από άνθρωπο σε άνθρωπο, είναι και από τις καταστάσεις που βιώνουμε οι ίδιοι και ίσως τις δημιουργούμε μόνοι μας. Ο ρομαντισμός μπορεί να γίνει και τρόπος ζωής.  Ο ρομαντικός άνθρωπος διακατέχεται από ηρωισμό, καλπάζουσα φαντασία και άρνηση συμβιβασμού στα καλούπια της καθημερινότητας. Έχει έντονη την ανάγκη για νέες ανακαλύψεις και για μια ζωή μακριά από πρόσωπα που μαυρίζουν το μυαλό και την ψυχή του. Θα επιλέξει μια ζωή μοναχική και θα μπορεί έτσι να κρίνει καλύτερα τον κόσμο γύρω του. Γιατί η διαφορετικότητά του δεν τον αφήνει να συμβιβαστεί. Ο μόνος στόχος είναι η ζωή με τα δικά του μέτρα και σταθμά. Και ακόμα και αν η μάχη χαθεί κάπου μέσα σε αυτή θα βρει το σωστό ζύγι και θα επιβιώσει ανάμεσα σε 2 κόσμους, τον ρομαντικό και τη δική μας καθημερινότητα.