Εμείς μωρό μου δεν κραυγάζουμε τον έρωτα

Είμαι άνθρωπος, κάνω λάθη, σε πληγώνω και πληγώνομαι, αλλά εσύ με αγαπάς γι’ αυτό που είμαι. Έτσι μου λες κάθε βράδυ πριν κοιμηθούμε. Πώς αντέχεις; Πάψαμε στα περισσότερα να λειτουργούμε ατομικά μα πάντα κρατάμε κάτι για εμάς, για τους εαυτούς μας. Χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως κρυβόμαστε, απλώς δίνουμε χώρο και χρόνο ο ένας στον άλλον. Ίσως για να γινόμαστε καλύτεροι; Ίσως γιατί οι ίδιοι μας οι χαρακτήρες αυτό ζητάνε;

Και πάλι αγάπη μου δεν κρυβόμαστε. Είναι κάτι βράδια που μαζί με ένα ποτό κι ένα τσιγάρο να καίει ασταμάτητα θα ανοίξουμε τις καρδιές μας ο ένας στον άλλο. Το καθιστικό θα γεμίσει από καπνό, μουσική και λέξεις… Πολλές λέξεις που κάθε μία θα περιγράφει σκέψεις και συναισθήματα. Πίσω από κάθε αγκαλιά θα υπάρχει ένα τεράστιο «σ’ αγαπώ» και πίσω από κάθε φιλί ένα τεράστιο «σε νοιάζομαι».

Γιατί δεν κραυγάζουμε για τον έρωτά μας εμείς μωρό μου. Ξέρουμε από μια ματιά και από ένα χάδι φευγαλέο, ένα χαμόγελο και ένα παρατσούκλι τι είμαστε ο ένας για τον άλλο. Ξέρουμε μέσα από τις στιγμές που γράφονται στους τοίχους του σπιτιού και στα σεντόνια του κρεβατιού. Είσαι θάλασσα απέραντη για μένα και εγώ κολυμπάω στο άγνωστο. Αυτό είναι που ερωτεύομαι σε σένα. Το άγνωστο γιατί ακόμα και μετά από τόσο καιρό έχω να μάθω και κάτι ακόμα για σένα που θα με κάνει να σε θαυμάσω ακόμα περισσότερο. Είσαι άνεμος που στο πέρασμά του καταστρέφει τα πάντα εάν το θέλει. Η δύναμη της ψυχής σου και του μυαλού σου. Το πώς καταφέρνεις να κάνεις κάθε μέρα μοναδική σαν περιπέτεια.

Γιατί εμείς αγάπη μου δεν ξέρουμε τι θα πει ρουτίνα. Η καθημερινότητα μας η ίδια δε μας αφήνει να ρουτινιάσουμε. Έχουμε στιγμές δικές μας και μόνο, αυτό είναι που μας κάνει ανθεκτικούς και ατόφιους. Είσαι φωτιά που καταφέρνει να με καίει τόσο γλυκά και κάθε άγγιγμά σου μου δίνει ζωή. Είσαι σοβαρός, αλλά με μένα το ίδιο τρελός. Ηρεμείς την ατίθαση μερικές φορές πλευρά μου, γιατί πάντα έχεις τον έλεγχο και τη δυνατότητα να πεις «ως εδώ» και εκεί καταλαβαίνω. Και ‘ναι, είσαι έρωτας. Γιατί δεν είσαι μόνο ο ερωτικός μου σύντροφος αλλά είσαι ο φίλος μου. Είσαι αυτός που θα καταφύγω σε μια δύσκολη στιγμή και ο πρώτος που θα μοιραστώ τη χαρά μου. Θα με δεις για πάρτι σου να γελοιοποιούμαι για να γελάσεις. Και ξέρεις γιατί; Γιατί το χαμόγελο σου είναι ευτυχία. Αλίμονο σε όποιον το πάρει. Κάνεις δεν είναι τέλειος μα εσύ προσπαθείς όχι μόνο να μου μάθεις καινούρια πράγματα, αλλά και να με νουθετείς.

Στο ποτό που πίνω αυτή τη στιγμή και γεύομαι την αγαπημένη σου γεύση. Στην υγειά του έρωτά μας και στην υγειά σου. Στα γέλια μας. Στα όνειρα που μοιραζόμαστε και ο ένας είναι η κινητήριος δύναμη του άλλου. Γιατί μετά τον έρωτα θα έρθει η αγάπη. Θα έρθει ο διάλογος. Θα έρθουν τα πειράγματα, η συντροφικότητα. Είναι τα μάτια σου που με κοιτούν και ξέρω τι νιώθεις. Δε με νοιάζουν λόγια, δε με νοιάζει τίποτα άλλο. Καταλαβαίνω τι λένε, είναι μαρτυριάρικα. Σαν τον έρωτα απ’ τα παραμύθια, εκείνον για τον οποίο μου μιλούσε η μαμά μου. Πάντα μου ευχόταν να βρω έναν σύντροφο και φίλο, να έχω την ευτυχία στην αγκαλιά μου, γιατί μόνο αυτό μένει στο τέλος. Αν η ψυχή είναι υγιής είναι και το σώμα λένε. Έτσι κι εσύ είσαι η ηρεμία μου, η ευτυχία και ο έρωτάς μου.