Οι πολλές επιλογές παραδόξως πιο πολύ χαώνουν παρά βοηθούν

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος λειτουργεί με παράδοξο τρόπο. Πόσο μάλλον όταν έρχεται η στιγμή επίλυσης ενός ζητήματος. Είναι η γνωστή σε όλους μας στιγμή όπου καθόμαστε αναπαυτικά στον καναπέ μας, σηκώνουμε το τηλέφωνο και περιμένουμε με ανυπομονησία μικρού παιδιού να απαντήσει ο κολλητός. Και αφού συζητηθεί διεξοδικά κάθε πτυχή του θέματός μας ζητάμε σχεδόν απεγνωσμένα λύσεις. Σίγουρα πρέπει να ξεπερνούν σε αριθμό τα δάχτυλα του ενός χεριού και βεβαίως έχουμε το δικαίωμα να θέσουμε και veto. Θεωρώντας λανθασμένα πολλές φορές πως η κατοχή πολλών εναλλακτικών ή αλλιώς άσσων στο μανίκι μας, μάς δίνει και μια ελευθερία κίνησης- ελεγχόμενη βέβαια.

Η επιλογή-εναλλακτική είναι καθαρά στη φύση του ανθρώπου που θέλει να βρει αυτό που το ταιριάζει καλύτερα. Απλό παράδειγμα, καθημερινό, η εικόνα να μπαίνεις σε ένα μαγαζί με άδεια τραπέζια και δεν μπορείς να επιλέξεις πού θέλεις να καθίσεις. Δίπλα στο παράθυρο για να έχεις θέα; Στο κέντρο για να μην κρυώνεις από την πόρτα που θα ανοίγει συνέχεια ή στο μπαρ μακριά από τον υπόλοιπο κόσμο και δίπλα στην κάβα;

Η διαχείριση πολλών επιλογών έχει να κάνουν με τη δύναμη του χαρακτήρα και το κατά πόσο μπορεί να επιβληθεί ο ίδιος στον εαυτό του. Η φύση του ανθρώπου βέβαια διακατέχεται από ακόρεστη όρεξη ή αλλιώς απληστία. Λόγω έντονης καθημερινότητας, το μυαλό του ανθρώπου λειτουργεί όχι απλοποιώντας τις καταστάσεις αλλά περιπλέκοντάς τις ακόμη περισσότερο. Λανθασμένη αντίληψη ότι οι πολλές επιλογές ισούνται με πολλές λύσεις. Στην πραγματικότητα όλα είναι τόσο απλά όσο και η πρόσθεση 1 συν 1 που ισούται με 2. Έτσι λοιπόν, αυτό που μάς ταιριάζει καλύτερα είναι το πρώτο που μάς ήρθε στο μυαλό. Η ανάλυση φέρνει το μπέρδεμα. Η μία επιλογή θα ακολουθείται από εκατοντάδες υποεπιλογές και πάει λέγοντας. Σύννεφα λοιπόν και στον ορίζοντα και στο μυαλό μας.

Ένα από τα πολλά παράδοξα αυτής της κατάστασης επίσης είναι και η φάση αδράνειας που θα μπει κάποιος δεδομένου ότι οι επιλογές που έχει στα χέρια του τού δίνουν το περιθώριο να το κάνει. Δεν μπορεί νομίζω κάνεις να φανταστεί έναν δυναμικό άνθρωπο και χαρακτήρα σε κατάσταση αδράνειας. Στασιμότητα στη ζωή και στασιμότητα ακόμη και στη λειτουργία του εγκεφάλου τους. Χρειάζεται νεότητα στον τρόπο σκέψης για να ξεφύγεις από την υπερανάλυση και την κωλυσιεργία που φέρνουν οι πολλές επιλογές. Φάρμακα αυτής, πάντα αποτελούν επίσης η δημιουργία και η γνώση. Ο έρωτας και η ορμή του είναι τα αντίθετα της αδράνειας σε συναισθηματικό επίπεδο.

Ουσιαστικά επιλέγεις το πώς θα επιλέξεις. Μπορείς να μείνεις για πάντα στο μέσον είτε να ρισκάρεις και να κερδίσεις. Στη ρουλέτα της ζωής αυτοί που ποντάρουν και ρισκάρουν είναι αυτοί που κερδίζουν. Αργά ή γρήγορα η επιλογή σου αυτή θα σού δώσει τα κέρδη σου. Κι αυτό είναι η επιτυχία-ευτυχία.

Οι πολλές επιλογές είναι σαν καθρέφτης του ίδιου μας του μυαλού. Είναι αυτό που θα μάς δώσει την ψευδαίσθηση της ασφάλειας. Όταν συνειδητοποιεί ο κάθε ένας από εμάς πως όλα είναι απλά, τότε και οι επιλογές δε θα είναι τρικλοποδιές αλλά βοήθεια για μια καλύτερη καθημερινότητα και μια καλύτερη ζωή.  Επιλογή σου πόσο γεμάτο θα είναι το ποτήρι σου. Επιλογή σου είναι να χαμογελάς κάθε πρωί που ξυπνάς. Επιλογή είναι ο έρωτας και η συντροφικότητα. Η ανάσα κι ένα φιλί στα χείλη. Κράτα το απλό. Έτσι αξίζει περισσότερο.