Λίγο-πολύ όλοι έχουμε υπάρξει οξύθυμες προσωπικότητες, έχουμε παρουσιάσει εκρήξεις, έχουμε παρεκκλίνει από το φυσιολογικό μέτρο σε μια αντίδρασή μας. Είναι παραπάνω από ανθρώπινο να μην έχουμε συνέχεια τον πλήρη έλεγχο του εαυτού μας όταν τον διακατέχει ο εκνευρισμός. Το ζητούμενο είναι πόσο συχνά σου συμβαίνει αυτό και τι κάνεις γι’ αυτό έτσι ώστε να προστατεύσεις τις διαπροσωπικές σου σχέσεις από τις συνέπειες μιας τέτοιας επαναλαμβανόμενης συμπεριφοράς. Θα παραθέσω, ούσα μια αρκετά οξύθυμη προσωπικότητα, μερικούς τρόπους να διαφυλάξεις από αυτόν τον επιβλαβή τρόπο έκφρασης τους ανθρώπους σου, αλλά και το περιβάλλον σου.
1. Ανάσες και πάρε απόσταση
Ίσως είναι ο πιο αποδοτικός τρόπος να μην πληγωθεί κανείς. Έχουμε τη λανθασμένη εντύπωση πως η ειλικρίνεια συνδέεται με το ξέσπασμα. Μέγα λάθος. Όχι απλώς είναι λάθος, αλλά όταν ξεσπάμε εν βρασμώ διαστρεβλώνεται και το μήνυμα που θέλουμε να κοινοποιήσουμε. Ο συνομιλητής μας εστιάζει στον απότομο τρόπο μας και δεν μπορεί να αντιληφθεί την ουσία της ενόχλησής μας. Επομένως, είναι σοφό από εμάς να καθίσουμε μόνοι μας και να ηρεμήσουμε, να σκεφτούμε, να επαναφέρουμε την ψυχραιμία μας πριν επικοινωνήσουμε.
2. Να μοιραστούμε την ανησυχία μας με τρίτους
Αφού ηρεμήσουμε κάπως, κι ας υπάρχει ακόμη η δυσαρέσκεια έντονη, μπορούμε να μιλήσουμε σε κάποιον δικό μας άνθρωπο, κάποιον συγγενή μας, κάποιο φίλο μας. Κάποιον που εμπιστευόμαστε και στο παρελθόν μας έχει δικαιώσει με την αντικειμενικότητά του, έναν άνθρωπο που μας γνωρίζει καλά. Όχι, τόσο για να τους δώσουμε την ιδιότητα του «δικαστή», αλλά γιατί πρέπει να γίνει μια πρώτη, αυθόρμητη εξωτερίκευση των παραπόνων μας και ν’ ακούσουμε τους εαυτούς μας. Παρέα με τον έμπιστο δικό μας άνθρωπο θα δούμε και θα υπογραμμίσουμε πού παρουσιάζεται η υπερβολή και πού πρέπει να εστιάσουμε.
3. Ας φερθούμε όπως θέλουμε να μας φερθούν
Με τρομερή άνεση κατακρίνουμε και κατηγορούμε συμπεριφορές γεμάτες θυμό κι ασέβεια, μη αποδέκτες από τους εαυτούς μας. Προσβάλλεται η προσωπικότητά μας, η ύπαρξή μας, το ήθος μας, η σχέση που έχουμε με τον συνδιαλλεγόμενό μας. Υπό την άνετη θέση του παρατηρητή κι αποδέκτη κρίνουμε, ως άνθρωποι γεμάτοι λογική και ηρεμία, κι ευλόγως το πράττουμε. Με την ίδια λογική όμως, ακόμη κι ως θιγμένοι, θα έπρεπε να σκεφτόμαστε την ώρα που βάλλουμε τον άλλο με τα παράπονά μας. Πώς θα κατανοούσαμε καλύτερα την ουσία της ενόχλησής του; Με φωνές, προσβολές ή, ακόμη και με βρισιές; Όχι. Καμία άλλη απάντηση δε χωράει εδώ. Ας προσαρμόσουμε τον τρόπο μας στον τρόπο που θα θέλαμε να μας φερθούν για να κατανοήσουμε καλύτερα το πρόβλημα.
4. Βγες από τη θέση σου όσο μιλάς
Συνδέεται άρρηκτα με την προηγούμενη συμβουλή. Προσπάθησε, κατά τη διάρκεια της συζήτησης, να εκφράζεσαι σαν να παρουσιάζεις ένα πρόβλημα κάποιου άλλου, ενός τρίτου. Ακούγεται περίεργο κι άβολο, όμως η αντικειμενικότητα θα πηγάζει από μέσα σου μετά από λίγο, θα συνηθίσεις να μιλάς με τον δοθέντα τρόπο. Φαντάσου πως μεταφέρεις ένα πρόβλημα κάποιου άλλου, φέρε παραδείγματα σαν να μιλάτε για δυο εντελώς διαφορετικά άτομα, παρουσίασε το πρόβλημα δυο άλλων ανθρώπων. Τότε κι ο συνομιλητής σου θα μπει σε μια θέση αντικειμενικότητας, θα αποστασιοποιηθεί κι ενδεχομένως να εκμαιεύσεις από εκείνον μια πιο καθαρή αλήθεια, πιο ακέραιη. Το ζητούμενο είναι να νιώσει άνετα, έτσι ώστε να λυθεί το πρόβλημα, όχι να διαιωνιστεί ο φαύλος κύκλος του «ποιος έχει δίκιο, ποιος θα κερδίσει».
5. Όταν νιώθεις πως δε σε ελέγχεις, κόψε την κουβέντα
Μπορεί να συμβεί πολλές φορές. Όμως, κάποια στιγμή ο εκνευρισμός θα κατευναστεί και θα είσαι σε θέση να μιλήσεις με ηρεμία και καθαρότητα. Όπως δεν είναι δυνατόν να βρισκόμαστε σε κατάσταση μόνιμης ευτυχίας, ομοίως δεν είναι εφικτό τα νεύρα να κυριεύουν την ψυχολογική μας κατάσταση για μεγάλο χρονικό διάστημα. Θα έρθει η ώρα που οι τόνοι θα πέσουν, η ταραχή θα αμβλυνθεί και θα είμαστε έτοιμοι να επικοινωνούμε πιο ψύχραιμοι. Ακόμη κι αν χρειαστεί ν’ αναβάλλουμε πέντε και δέκα φορές αυτή τη συζήτηση, είναι για προς δικό μας όφελος και για το καλό της σχέσης μας με το άλλο άτομο. Αλλά κυρίως δικό μας. Πάγωσε την επικοινωνία αυτή έως ότου να νιώσεις διαχειρίσιμος, σκεπτόμενος και συζητήσιμος.
6. Εστίασε στην ψυχική σου ηρεμία
Κάθε φορά που μαλώνουμε νιώθουμε συμμέτοχοι σε κάποιο ρινγκ με την ανάγκη να αναδειχθούμε νικητές. Μας υπερνικά η αδίψαστη ανάγκη να δοξάσουμε το «εγώ» μας. Χάνουμε το νόημα, το πραγματικό εφαλτήριο μιας τέτοιας συζήτησης. Το οποίο είναι η επίλυση της διένεξης. Μαλώνουμε για να μαλώσουμε, διαφωνούμε για τη διαφωνία. Δε μας αφορά αν φθείρουμε τους εαυτούς μας, αν μοιάζουμε «λίγοι» ή προσβλητικοί στα μάτια των άλλων. Υποσκάπτουμε την ψυχική μας ισορροπία και γαλήνη με τέτοιου είδους ξεσπάσματα, ενώ υπάρχουν δεκάδες τρόποι να διατηρήσουμε και τις σχέσεις και την ψυχική μας ηρεμία, που απλώς από παιδικότητα κι εγωισμό δεν τολμούμε να δοκιμάσουμε.
Η ανθρώπινη ωρίμανση είναι ένα δύσκολο κι επίπονο μονοπάτι. Μονίμως δοκιμαζόμαστε. Καθημερινά αντιμετωπίζουμε συμπεριφορές κι ανθρώπους, είτε γνωστούς είτε φίλους είτε συγγενείς, που μας φέρνουν στα όρια τα οποία νομίζουμε πως έχουν ήδη τεθεί. Κι όμως, μέρα με τη μέρα μαθαίνουμε πως εξελισσόμαστε χάριν της ψυχικής μας ηρεμίας. Ακόμη κι αν κάποιες φορές φανούμε «χαμένοι» ή αδύναμοι. Όταν αλλάξουμε στόχους και ζητούμενα, τότε θα αλλάξει κι η αντιμετώπισή μας προς τους άλλους.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Μαρία Στειακάκη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
