Ερωτικό να μιλάς για πολιτική στο ραντεβού

Συνδέεται άραγε η πολιτική τοποθέτηση και ευθύτητα με τη διάθεση για έρωτα; Μεγάλη κι ατελής κουβέντα, πάντοτε. Συναντάς ανθρώπους που η πολιτική τοποθέτηση τούς αφορά πλήρως και καθορίζει τη θελκτικότητα απέναντι στον συνομιλητή τους. Από την άλλη, πολλοί δηλώνουν απολιτίκ και στριφογυρνάνε με νοήματα, καταλήγοντας πως τέτοιες τοποθετήσεις είναι ατελέσφορες, αερολογίες. Βαρύ θέμα που αποφεύγεται, κατά κοινή ομολογία, να συζητηθεί υπό το φως των κεριών και το φλερτ στο ζενίθ του. Μα κάπου εδώ πρέπει να έρθει κάποιος και να σηκώσει τη σημαία της «επανάστασης».

Πες μου, τι θα ήθελες από ένα ιδανικό κράτος; Κράτα το κρασί σου, ή το ουίσκι σου και μίλα μου για την άποψή σου πάνω στο υπάρχον καθεστώς. Όχι, δεν είναι άτοπο, όχι δεν είναι ξενέρωτο. Αντιθέτως. Είσαι μια μονάδα μέσα σε ένα σύνολο στο οποίο υπάρχω και δρω κι εγώ. Αντί να μου πεις για μια παιδική σου ανάμνηση, για ένα προχθεσινό σου τερτίπι, μπορείς να μου ξεδιπλώσεις τις μεγαλύτερες πολιτικές σου σκέψεις. Η δυσαρέσκεια ή η ευχαρίστηση απέναντι στην εκάστοτε κυβερνητική πολιτική, αφορά και τους δυο κι αυτή μπορεί να κατευθύνει ακόμη και το μέγεθος του θαυμασμού μου προς εσένα. Κι όπου «μου» βάλε δυο άτομα που γνωρίζουν ο ένας τον άλλο.

Διότι, κακά τα ψέματα αν και παντελώς και συνηθισμένα αποδεκτά, έχει κουράσει να συναντάμε ανθρώπους που αποφεύγουν να εκφράζονται, ή απλώς βολεύονται με μια πολυφορεμένη απάντηση, του τύπου «ας μην ανοίξουμε αυτή την κουβέντα». Εδώ μιλάμε για παιδικά τραύματα, για φετίχ, για παραστρατήματα εφηβικά. Μας αφορούν πλήρως κι ολοκληρωτικά, εξίσου όπως και η εξουσία που ασκείται πάνω μας από τον κυβερνητικό ή πολιτικό προσανατολισμό της χώρας μας. Άνοιξε το στόμα σου, υπεύθυνα και συνειδητοποιημένα, μοιράσου παράπονα και ιδεατά σχέδια.

Όχι, δε θέλω να τρώω τον καπιταλισμό σαν τυρί από τη φάκα, ή μου αρέσει ο υλισμός που αγκαλιάζει την κοινωνία μας, γιατί ταιριάζει με την εικόνα που φαντάζομαι τον κόσμο να έχει και με ικανοποιεί στο έπακρον. Όλα δεκτά, όλα ηχούν υπέροχα ποικιλόμορφα όταν έχεις το θάρρος της έκφρασής σου. Πώς μπορείς να αρνηθείς αυτή την ομορφιά, ακόμη κι αν διαφωνείς; Με πάθος και με σθένος όλα μοιάζουν αποδεκτά, ή τουλάχιστον σε ελκύει το γεγονός της ελευθερίας της έκφρασης. Δώσε το καινούργιο, καλλιέργησε την άνεση να ακούει μια άλλη ή η αντίθετη άποψη από τη δική σου, κάνε το άτομο που φλερτάρεις να εξοικειωθεί να παρατηρεί το διαφορετικό με «ανέφελη» ψυχή, χωρίς να ταράζεται.

Μάθαμε να αγαπάμε και να καταπίνουμε αμάσητα όσα μας χαϊδεύουν τα αυτιά, την ουδετερότητα που πηγάζει από την ανάγκη μας να μη μας ξεβολεύουν, μη χαθεί η μαγεία. Δε γνωρίζουμε πως όσο ρισκάρεις να χάσεις τη μαγεία στην απόλυτη έκφραση εξίσου ρισκάρεις και να τη βρεις. Ευθείες γραμμές πλέον που ακουμπούν τα όρια της τεμπελιάς μας απομακρύνουν από τη βασική μας ανάγκη. Την εξωτερίκευση. Μπορεί να παρατέθηκε σαν παράδειγμα η πολιτική συζήτηση, βάσει μιας πρόσφατης που είχα, αλλά σίγουρα θα μπορούσε να στηριχθεί και σε πολλά άλλα ανέγγιχτα σημεία που έχουμε βάλει κάτω από το χαλί και φοβόμαστε να ενεργοποιήσουμε.

Ας επεκτείνουμε το αισθητήριό μας φλερτάροντας πέραν των κλισέ συζητήσεων. Εξέλιξε τη σκέψη σου σε σημείο που οι αντίθετες απόψεις, με τον οποιοδήποτε πιθανό παρτενέρ σου, θα λειτουργούν και θα επιδρούν πάνω στο κατακτητικό παιχνίδι ως άσσοι στο μανίκι σου. Πιάσε τον εαυτό σου να έλκεται από την αντίθετη ή όμοια άποψη πάνω σε ζητήματα που, καλώς ή κακώς, αφορούν άμεσα τη βιωσιμότητά σου μέσα σε ένα σύνολο. Δεν είναι επιταγή, ούτε συνταγή επιτυχίας μιας σχέσης. Είναι όμως μια πρόταση που ενδεχομένως να εντρυφήσει σε πιο βαθιά κι εκτός της ασφαλείας σου μονοπάτια.

Επομένως, αν θέλεις ή επιδιώκεις να συνάψεις σχέσεις με μια γερή δόση ουσίας, πρέπει να ανοίξεις το στόμα και την ψυχή σου, όπως κι αν ορίζεται αυτή για τον καθένα, στον απέναντί σου. Ας τσακωθούμε, ας διαφωνήσουμε, ας παρακαλέσουμε να μας καταλάβουν γιατί μας πονάει το εκάστοτε επικρατόν καθεστώς. Γιατί θα θέλαμε να γεννηθούμε σε ένα περιβάλλον με περισσότερα χρήματα ή λιγότερα. Γιατί δε θέλουμε να μας καθορίζουν τα χρήματα ή γιατί θεωρούμε οκέι να μην έχουμε αστικές ενοχές. Ξέρω, ακούγεται πάλι βαρύ. Πιάσε, λοιπόν, το βάρος αυτό και με τα δυο χέρια και μοίρασέ το πάνω σε χαλαρές συζητήσεις, μέσα σε μια ατμόσφαιρα έρωτα. Τα κεριά δε θα έχουν όμως, πλέον, καμία λειτουργικότητα όταν θα καίει ανάμεσά σας το πάθος της συναλλαγής ιδεών πάνω σε ξένα κι απροσέγγιστα νερά.