Ερωτεύομαι τον τρόπο σκέψης σου

«Ο έρωτας βλέπει όχι με τα μάτια, αλλά με το μυαλό» έγραφε ο Σαίξπηρ αιώνες πριν και έρχομαι εγώ τώρα να υπερασπιστώ αυτήν του τη θεωρία. Μπορεί εκ πρώτης όψεως αυτό που μας εντυπωσιάζει σ’ έναν άνθρωπο να είναι η εμφάνιση, το στυλ, το ταμπεραμέντο, το καλλίγραμμο κορμί και ό,τι εντυπωσιακό κουβαλάει πάνω του. Και κακά τα ψέματα όλοι μας άντρες, γυναίκες στη θέα του ωραίου, μένουμε έκπληκτοι να το θαυμάσουμε και να υποκύψουμε στη γοητεία του.

Όμως η αλήθεια είναι ό,τι όλα τα παραπάνω δεν τα απέκτησε μόνος του κανένας, αλλά του τα προσέφερε η φύση απλόχερα. Η μαγεία κρύβεται αλλού κι είναι στο μυαλό του. Σε αυτό το άυλο, αόρατο πράγμα που όμως σημαίνει τελικά τόσα πολλά στη μεταξύ μας πορεία με έναν άνθρωπο. Όσο και να θαυμάζεις ένα άγαλμα, με τον χρόνο κουράζεσαι να μένεις να το παρατηρείς, αναζητάς νέα πράγματα, δε σε γεμίζει πια, φτάνει να σε κουράζει. Έτσι, συμβαίνει και με τον σύντροφό σου, ψάχνεις συνεχώς νέους λόγους να είσαι μαζί του, το ωραίο όλοι το βαριόμαστε σε κάποια φάση.

Το μυαλό σου. Η οξυδέρκεια σου. Αυτήν η μοναδικότητα που υπάρχει στο κεφάλι σου είναι που με καθηλώνει και με κάνει να υποκύπτω σε σένα. Ο τρόπος σκέψης σου είναι που αναστατώνει κάθε μου κύτταρο και με κάνει να σε θέλω όλο και πιο πολύ.

Δεν είναι το εντυπωσιακό πουκάμισο που φόρεσες χθες. Ούτε ο τρόπος που περπατάς στο χώρο και μαγνητίζεις όλα τα βλέμματα πάνω σου. Δεν είναι εκείνα τα καινούργια παπούτσια που σε κάνουν πιο γοητευτικό. Ούτε το σώμα σου.

Αυτό που με εντυπωσιάζει περισσότερο μέρα με τη μέρα είναι εκείνες οι ιστορίες που πλάθει το μυαλουδάκι σου για να μου πεις το αυτονόητο. Εκείνα τα λεπτά που καθόμαστε αγκαλιά και μου μιλάς δίχως να γίνεσαι κουραστικός και πολυλογάς, αλλά αντιθέτως με κάνεις να μη μου φτάνουν οι ώρες που περνάμε μαζί, να μη σε χορταίνω και να θέλω να μπω στο μέρος αυτό που σκαρφίζεται όλα όσα μου λες και να διαβάσω και την συνέχεια.

Δεν πίστευα στιγμή πως μπορείς να καυλώσεις μόνο με μία φράση, με λίγες γραμμές και ήρθες εσύ να μου αποδείξεις πως είναι εφικτό. Να μου προκαλέσεις καύλα, χωρίς να με αγγίξεις, χωρίς να μου πεις ερωτόλογα, χωρίς να μου αφήσεις σεξουαλικά υπονοούμενα και χωρίς να μου μιλήσεις βρώμικα. Εσύ μπορείς απλούστερα να με κάνεις υγρή, μία σου λέξη φτάνει. Μονάχα με τους συλλογισμούς που κάνει το μυαλό σου. Το ωραιότερο όμως κρύβεται στο γεγονός ότι ξέρω πως δεν πρόκειται να φθαρεί με το χρόνο. Ο τρόπος που σκέφτεσαι θα μείνει ίδιος με τον καιρό, εν αντιθέσει με τα σώματα που θα αρχίσουν να αλλοιώνονται, με τους κοιλιακούς που θα εξαφανίζονται και αυτό με κάνει να καυλώνω όλο και πιο πολύ με σένα.

Ακόμη κι αν πολλές φορές δεν μπορώ να σε παρακολουθήσω, να σε καταλάβω, ίσως γιατί μιλάς αφηρημένα και αυτά που σκέφτεσαι είναι αδύνατον να εκφραστούν, συνεχίζεις να με καθηλώνεις, να φτάνω να κρέμομαι από τις λέξεις σου και να με κάνεις αυθόρμητα να σου πω «σε θέλω». Είναι εύκολο να ερεθίσεις ένα κορμί, να το φέρεις σε οργασμό αγγίζοντας το, προκαλώντας το έξαψη και να το κάνεις να τελειώσει. Είναι δύσκολο όμως να το σαγηνεύσεις με τις σκέψεις σου και με τα λόγια σου.

Και εσύ αυτό το κατάφερες!