Ό,τι συμβαίνει το καλοκαίρι μένει στο καλοκαίρι

Καλοκαίρι, η εποχή που ισούται με τεκίλα, μοχίτο, καρπούζι, αντηλιακό, παγωτό, θάλασσα, πανσέληνος, κορμιά ηλιοκαμένα και φυσικά άφθονο έρωτα. Άπειρες λέξεις μου έρχονται τη στιγμή που ξεστομίζω τούτη τη λέξη. Ό,τι γίνεται το καλοκαίρι μένει στο καλοκαίρι, μένει στη μνήμη, ανεξίτηλο, ως μία όμορφη ανάμνηση, την οποία θα τη θυμάσαι νοσταλγικά την υπόλοιπη χρονιά και σίγουρα τα επόμενα χρόνια.

Συνειδητοποιείς σε ποια σεζόν βρίσκεσαι όταν δεν μπορείς να μείνεις λεπτό μακριά από το κλιματιστικό, κυκλοφορώντας σπίτι με το αεράτο σου φόρεμα ή την αεράτη σου βερμούδα, πολλές φορές και μόνο με βρακί και με ένα παγωτό στο χέρι συνεχώς. Κατεβάζουμε τα καλοκαιρινά μας από το πατάρι, φοράμε το πρώτο μας σορτς και πέδιλο για φέτος και βγαίνουμε παγανιά.

Η πρώτη γουλιά κοκτέιλ που πίνεις είναι αρκετή για να σου ξυπνήσει όλα όσα συνέβησαν τα προηγούμενα καλοκαίρια, αλλά και να σου υπενθυμίσει τι πρόκειται να συμβεί και φέτος. Από έρωτες που γεννήθηκαν, μέχρι φιλίες που κράτησαν μέχρι σήμερα. Μπορεί η άνοιξη να θεωρείται ο μήνας που ταιριάζει για ζουζούνισμα, σε συνδυασμό με τα λουλούδια που ανθίζουν, αλλά το καλοκαίρι είναι που τα αίματα ανάβουν, τα κορμιά ιδρώνουν από την άφθονη ζέστη και οι ορμόνες εκτοξεύονται.

Γνωριμίες που έγιναν υπό την επήρεια αλκοόλ, Μπίγαλη και Ημισκούμπρια, κάτω από τα αστέρια, γνωρίζοντας πως έχουν ημερομηνία λήξης, αποτέλεσαν βασικό θέμα συζήτησης στην παρέα για αρκετούς μήνες αργότερα. Τι κι αν είναι εφήμερο, για ένα μόνο βράδυ ίσως, τι κι αν γνωρίζεις ότι δεν θα τους ξαναδείς, τίποτα δεν είναι αρκετό να σε σταματήσει από το να ζήσεις την εμπειρία, να φλερτάρεις και να δοθείς ολοκληρωτικά.

Καθώς μπαίνεις στο πλοίο που θα σαλπάρει για λιμάνια ξένα, παρατηρώντας το απέραντο γαλάζιο, νιώθεις μία αφόρητη ανυπομονησία για το τι θα συμβεί και φέτος. Σαν να απελευθερώνεις οποιαδήποτε ανασφάλεια σε διακατείχε το χειμώνα και ήρθε η στιγμή να ξεπεράσεις τα όριά σου, δίχως αναστολές και πρέπει. Το καλοκαίρι όλα επιτρέπονται, μέχρι και λίγα παραπάνω κιλά. Όλη η πίεση και το άγχος του χειμώνα μονομιάς σβήνει και μία νότα αισιοδοξίας και ξενοιασιάς σε περικυκλώνει.

Κάνεις την πρώτη βουτιά και ένα μόνιμο χαμόγελο διαγράφεται στο πρόσωπό σου. Η ζέστη και τα κουνούπια πλέον δεν αποτελούν πρόβλημα, αλλά αντίθετα σου υπενθυμίζουν το καλοκαιράκι. Τριγυρνάς από τσιπουράδικο σε μπαράκι και από ‘κει στην παραλία με κιθάρα, φίλους και ανθρώπους που γνώρισες τώρα. Ατέλειωτες συζητήσεις, μερικές εκ των οποίων καταλήγουν σε φιλιά και αγκαλιές γεμάτες άμμο και βότσαλα. Βόλτες χέρι με χέρι, ματιές πονηρές, κορμιά με τόνους αλμύρας, καρδιές ανοίγουν και ιστορίες που σε βρίσκουν να έχει ξημερώσει, αλλά η νύστα να μην έχει έρθει ακόμη.

Οι γνωριμίες του καλοκαιριού δεν χρειάζονται απαραίτητα «σ’ αγαπώ», ούτε υποσχέσεις περιτυλιγμένες από επιβεβαίωση, μονάχα όμορφες νύχτες. Δεν επιζητούν κοινό μέλλον, παρά μόνο παρόν. Για αυτό και ό,τι λαμβάνει χώρα τότε, ξεχνιέται γλυκά, δεν πονάει, αλλά μένει για πάντα μέσα μας.