Το καυλάντισμα έχει κλείσει σπίτια

Κτητική με τα πράγματα και τους ανθρώπους της ζωής μου με λες και ζηλιάρα με λες και απόλυτη σε ορισμένα θέματα θα με έλεγες. Ένα από αυτά λοιπόν είναι και το καυλάντισμα, ενώ βρίσκεσαι αλλού, έχεις κάτι άλλο στη ζωή σου, σχέση είναι αυτό, κοιμάσαι με άλλον άνθρωπο, κάνεις σεξ με άλλον ή τέλος πάντων πουλάς έρωτα κάπου.

Πάνω στο συγκεκριμένο κιόλας θέμα έχω διαφωνήσει άπειρες φορές με φίλους μου και των δύο φύλων, αλλά όσα επιχειρήματα κι αν χρησιμοποίησαν οι υπέρ του καυλαντίσματος παίκτες, δεν κατάφεραν να μου αλλάξουν γνώμη, αντιθέτως με εξόργισαν περισσότερο απ’ ό,τι πριν. Τι πάει να πει έχεις ανάγκη από επιβεβαίωση γι’ αυτό φλερτάρεις πού και πού; Αν όντως κρύβεις τέτοιου είδους ανασφάλειες, βρες τρόπο να τις καλύψεις κι όχι σαν τον κάθε ξελιγωμένο εκεί έξω που την πέφτει σε όποια ή όποιον βρει είτε από κοντά είτε από τα σόσιαλ μίντια. Και επίσης τι υποχρέωση έχω εγώ να ανέχομαι το κάθε κόμπλεξ σου, την κάθε αβεβαιότητα που κουβαλάς;

Υπάρχουν στιγμές το ομολογώ που όλοι μας έχουμε βρεθεί στη θέση του θύτη ή του θύματος. Αν υπήρξες στη θέση του θύτη και έπαιζες μπαλίτσα αριστερά δεξιά πού και πού, τη μόνη εξήγηση που δίνω στην περίπτωσή σου είναι να είχες την ανάγκη να λάβεις λίγο ενδιαφέρον, να νιώσεις ότι περνάει ακόμη η μπογιά σου, αλλά και πάλι δεν μπορώ να δικαιολογήσω τέτοιου είδους συμπεριφορές. Από την άλλη αν έχεις υπάρξει από τη μεριά του θύματος σίγουρα θα σε έχει πάρει από κάτω, θα έχεις σκεφτεί πως έκανες κάποιο λάθος, δεν ήσουν ικανός να κρατήσεις τον άλλο δίπλα σου και άλλα πολλά, κολοκύθες τούμπανα είναι όλα. Απλά ο άνθρωπος ψαχνόταν.

Φυσικά υπάρχουν και περιπτώσεις ανθρώπων που φτιάχνονται και μόνος στην ιδέα, πως ο σύντροφός τους φλερτάρει ή διεκδικείται. Το βλέπουν σαν ένα είδος μάχης, που απλά μπορεί να μην είναι τίποτα σημαντικό και να είναι, πριν καν ξεκινήσει ο «διαγωνισμός», αυτοί οι νικητές του παιχνιδιού, αλλά μπορεί πάλι να χρειάζεται να παλέψουν για το κεκτημένο τους, να καταφέρουν να το διατηρήσουν στην κατοχή τους, προτού τους το αρπάξει κάποιος άλλος.

Κι ίσως τότε θα είναι και πιο γλυκιά η νίκη. Αυτό ως ένα βαθμό το κατανοώ. Είναι στιγμές που η ρουτίνα έχει χτυπήσει κόκκινο, είστε στα πρόθυρα να βαρεθείτε ο ένας τον άλλον και πολλές φορές είναι και συναινετική η όλη διαδικασία περί καυλαντίσματος. Μόνο που στην πορεία τα πράγματα λίγο αλλάζουν. Αρχίζουν οι ζήλιες, οι εντάσεις και ιδίως αν το καυλάντισμα γίνεται με ένα συγκεκριμένο άτομο εδώ και καιρό τότε παύεις να είσαι πολιτισμένος, αλλά πλέον χωρισμένος.

Και για να μιλήσω και λίγο επί προσωπικού, ποτέ μου δε χαρακτήρισα τον εαυτό μου ως προχωρημένη σε τέτοιου είδους παιχνίδια, γι’ αυτό μπορεί και να μην μπορώ να δεχτώ κάτι τέτοιο, αν και υπάρχουν στιγμές που με φτιάχνει σαν ιδέα, σαν πράξη ουδέποτε.

Είσαι μαζί μου, πάει να πει πως μαζί μου θα καυλαντίσεις, μαζί μου θα νιώσεις κάποιος, μαζί μου θα φτιαχτείς. Αν αναζητάς επιβεβαίωση κι από άλλους, σημαίνει πως κάτι σου λείπει, καλύτερα φύγε και ψάξε να το βρεις, μη μένεις στο σίγουρο, μέχρι να ‘ρθει κάτι καλύτερο. Με το ζόρι δεν έμεινε κανείς.