Είναι ένα στάδιο στη ζωή σου που είσαι μόνος, αλλά όχι απελπισμένος, νιώθεις πως έχεις ανάγκη από κάποιον χωρίς να σημαίνει ότι δεν είσαι ανεξάρτητος, είσαι δυνατός αλλά χρειάζεσαι μία δόση αυτοπεποίθησης.
Και σε αυτό το σημείο θα γνωρίσεις έναν άνθρωπο που θα σου προσφέρει συντροφιά, προστασία και σιγουριά. Καλή περίπτωση. Είναι όμως, ο άνθρωπος που θέλεις πραγματικά;
Όλοι έχουμε γνωρίσει κάποιον που μας παρέχει ηρεμία και ασφάλεια. Είναι αυτός που θα περνάς καλά, αλλά δε θα ενθουσιαστείς ποτέ. Σε θέλει, χωρίς να προσπαθείς. Ξέρεις ότι κι εσύ θα μπορούσες να τον αγαπήσεις, αλλά όχι να τον ερωτευτείς.
Τα ραντεβού είναι σαν τα μεγάλα χριστουγεννιάτικα οικογενειακά τραπέζια. Κάποιες στιγμές μπορεί όντως να διασκεδάσεις, αλλά πάντα θα προτιμούσες να είσαι κάπου αλλού! Θέλεις να θέλεις περισσότερο τη μεταξύ σας κατάσταση, αλλά για κάποιο λόγο απλά δεν μπορείς.
Ήθελες απεγνωσμένα να βρεις κάποιον να περνάς το χρόνο σου, και βρήκες κάποιον που δε θέλεις. Κατά βάθος, το ήξερες από την πρώτη στιγμή το πού θα καταλήξει αυτή η κατάσταση. Γιατί έβαλες τον εαυτό σου σ’ αυτή τη διαδικασία; Δεν είσαι απελπισμένος επειδή ψάχνεις κάποιον, είσαι μάλλον απογοητευμένος επειδή δε βρίσκεις αυτό που θέλεις.
Η απογοήτευση γίνεται εμμονή. Έχεις στο μυαλό σου το ιδανικό και οτιδήποτε δεν είναι αυτό, απορρίπτεται. Δε φταίει ο άλλος που δεν τον θέλεις, πώς θα μπορούσε να φταίει που δεν είναι κάποιος διαφορετικός; Εσύ φταις που δεν του έδωσες ποτέ μία πραγματική ευκαιρία να τον γνωρίσεις.
Ξαφνικά η κάθε ασήμαντη λεπτομέρεια γίνεται αφορμή για να παραδεχτείς πως δεν κάνει για σένα. Αισθάνεσαι ένοχος. Περιμένεις να βρεις κάποιο λάθος του για να το έχεις σαν δικαιολογία. Λες και πρέπει να πείσεις τον εαυτό σου για κάτι.
Από τη στιγμή που δεν είναι αυτό που ζητάς, γιατί τον ταλαιπωρείς; Ήταν απλά το λάθος άτομο στη λάθος στιγμή. Πληρώνει τα σπασμένα ενώ το μόνο που ήθελε ήταν να σε βοηθήσει να τα κολλήσεις. Όλοι αυτοί οι περαστικοί, θα είναι απλές στάσεις στο δρόμο σου, αλλά ποτέ ο τερματικός σταθμός σου.
Καταλαβαίνω πως είναι ωραίο να είσαι με κάποιον που σε κάνει να αισθάνεσαι ωραία με τον εαυτό σου. Ίσως είχες ανάγκη να γνωρίσεις κάποιον που να μπορεί να σου το προσφέρει αυτό. Σε βλέπει με έναν τρόπο που δεν μπορούν οι άλλοι να σε δουν, μπορεί ούτε καν εσύ. Σου αρέσει η αντανάκλαση του εαυτού σου στα μάτια του, όχι αυτός.
Μπορεί να γνωρίσεις πολλούς τέτοιους ανθρώπους, αλλά όλες οι ιστορίες έχουν το ίδιο τέλος. Με την πρώτη ευκαιρία θα τον αφήσεις για κάποιον που πιστεύεις ότι σε καλύπτει περισσότερο. Δε λέω πως θα το κάνεις εύκολα, μπορεί στο μέλλον να το μετανιώσεις κιόλας, αλλά είναι ένα ρίσκο που θα πάρεις για να κυνηγήσεις το «τέλειο» για σένα.
Στον τελικό απολογισμό μας οφείλουμε ένα «συγνώμη» σε όλους εκείνους που δε δώσαμε όσα άξιζαν και ένα «ευχαριστώ» που μας δώσανε παραπάνω από όσα αξίζαμε εμείς.
Επιμέλεια Κειμένου: Σοφία Καλπαζίδου
Συντάκτης: Δώρα Αναστασίου
