Είναι κάποιοι άνθρωποι που σε εξιτάρουν πιο πολύ από τους υπόλοιπους. Έχουν τη μαγική δύναμη να ελέγχουν το μυαλό και την ψυχολογία σου. Μπορούν να σε ρίξουν στα πατώματα κι αμέσως μετά να σε κάνουν να χοροπηδάς από χαρά πάνω στη λιμνούλα που έφτιαξες με τα δάκρυά σου. Υπάρχει στην ατμόσφαιρα ανάμεσα σας μία παράξενη επικοινωνία, ένα ανεξέλεγκτο αλλά κι ανεξήγητο πάθος. Είναι κάτι πέρα από τις δυνατότητές σου, κάτι που δεν μπορείς να διαχειριστείς. Απλά υποκύπτεις.
Είναι όμως έρωτας; Όλα μέσα σου φωνάζουν «ναι». Μην απαντήσεις ακόμα όμως, δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται. Μερικές φορές το μυαλό μπερδεύεται και νομίζει ότι ερωτεύεται, ενώ μπορεί απλά να ενθουσιάζεται.
Ό,τι δεν μπορείς να εξηγήσεις δεν είναι απαραίτητα έρωτας. Δεν μπορείς να δηλώσεις ερωτευμένος με κάποιον μόνο και μόνο επειδή είναι κάτι διαφορετικό. Ούτε επειδή το συναίσθημα που σου δημιουργεί είναι τόσο πρωτόγνωρο που μόνο ο έρωτας θα μπορούσε να το έχει προκαλέσει. Απλώς το άγνωστο σε γοητεύει λίγο παραπάνω…
Έρωτας λοιπόν ή απλά ενθουσιασμός; Εύκολα μπορείς να μπερδευτείς. Και στις δύο περιπτώσεις το στομάχι σου θα σφίγγεται ,η αναπνοή σου θα γίνεται πιο κοφτή κι η καρδιά σου θα χτυπάει σαν να είναι έτοιμη να σπάσει. Η φωνή σου θα τρέμει, αλλά αυτό δε θα σε σταματήσει απ’ το να μοιραστείς τα πάντα. Σε παρασύρει κι εσύ ακολουθείς. Χωρίς να έχεις δικαίωμα επιλογής.
Ερωτεύτηκες; Θα δείξει. Μη βγάλεις γρήγορα συμπεράσματα. Όταν ερωτεύεσαι, ενθουσιάζεσαι, όταν ενθουσιάζεσαι, όμως, δεν ερωτεύεσαι απαραίτητα. Και στις δύο περιπτώσεις τα σημάδια που θα σου δεις στην αρχή θα είναι σχεδόν ίδια, αυτά, όμως, που θα σου αφήσουν στο τέλος θα είναι τελείως διαφορετικά. Δε λέω πως ο ενθουσιασμός δεν είναι έντονος, είναι όμως επιφανειακός.
Ο έρωτας έρχεται και μένει. Ο ενθουσιασμός έρχεται για να φύγει! Άμα σου περάσει ο έρωτας σημαίνει πως ποτέ δεν ερωτεύτηκες, απλά ενθουσιάστηκες. Όταν ο ενθουσιασμός θα φύγει, μόνο τότε θα ξέρεις αν ερωτεύτηκες πραγματικά.
Περίεργο πράγμα αυτός ο ενθουσιασμός τελικά, δεν είναι τόσο αθώος όσο νομίζουμε. Μας έχει καταστρέψει όλους. Μας κοροϊδεύει μέσα στη μούρη μας κι εμείς την πατάμε ξανά και ξανά και ξανά! Σου δίνει ένα δείγμα έρωτα κι όταν το συνηθίσεις, στο παίρνει πίσω. Έτσι απλά.
Θα σε αφήσει να το ζήσεις. Να δεις πώς είναι, έτσι ώστε να πονέσει περισσότερο όταν δε θα το έχεις. Σου δίνει το «λίγο», σε κάνει να περιμένεις το «πολύ» και μετά παίρνει πίσω και το «λίγο». Αυτό κάνει!
Ο ενθουσιασμός είναι μία ψευδαίσθηση του έρωτα. Θα τα αισθανθείς όλα, με την ίδια ένταση, το ίδιο πάθος. Σαν τους ερωτευμένους. Θα σε κάνει κι εσένα σχεδόν ερωτευμένο, χωρίς να ξέρεις αν είσαι ή όχι, ή αν θα γίνεις ποτέ.
Εκεί θα έρθει και η κρίσιμη στιγμή. Όταν θα ξεκαθαρίσει η ψευδαίσθηση από την πραγματικότητα ή θα κερδίσεις ή θα τα χάσεις όλα! Ή θα βρεθείς ερωτευμένος ή πάλι πίσω στην αρχή, με λιγότερη υπομονή αυτή τη φορά.
Πόσες φορές θα χρειαστούν, όμως, για να μάθουμε να ξεχωρίζουμε τον αληθινό έρωτα από τον ενθουσιασμό; Ωραίες οι πεταλούδες στο στομάχι, αλλά πάντα πεθαίνουν. Το θέμα είναι πως δεν ξέρω πόσες νεκρές πεταλούδες αντέχει ένα ανθρώπινο στομάχι.
Επιμέλεια Κειμένου Δώρας Αναστασίου: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Δώρα Αναστασίου
