Ζευγάρια υπάρχουν όπου κι εάν κοιτάξεις γύρω σου, πιο εύκολα όμως τα διακρίνεις σε εστιατόρια -εκεί που έχουν απέναντι τους μόνο ο ένας τον άλλον και μπορείς να καταλάβεις τον τρόπο που αλληλεπιδρούν. Μπορούμε να καταλάβουμε πολλά για τη φύση της σχέσης δύο ανθρώπων μόνο από το πώς κινούνται και συμπεριφέρονται στον χώρο, χωρίς καν να τους ακούμε. Η μεταξύ τους αλληλεπίδραση, προδίδει εάν πρόκειται για κάποιο πολύ ερωτευμένο ζευγάρι, για δύο ανθρώπους που μόλις γνωρίστηκαν ή για κάποιους οι οποίοι πλησιάζουν στο τέλος της ιστορίας τους. Τι εκφράζουν λοιπόν οι κινήσεις τους;

 

1. Οι πολύ ερωτευμένοι/ οι Exhibitionists

Είναι εκείνοι που θα δεις να ταΐζουν ο ένας τον άλλον, θα είναι διαχυτικοί, θα ακολουθεί ο ένας τη ροή των κινήσεων και την ταχύτητα του άλλου και φυσικά θα κοιτιούνται μέσα στα μάτια. Θα γελάνε και θα συζητούν ακατάπαυστα. Μέσω αυτόν των κινήσεων μπορούμε να καταλάβουμε πως πρόκειται για ένα ζευγάρι είτε πολύ ερωτευμένων ανθρώπων, είτε δυο ατόμων που τους ενδιαφέρει να προβάλλουν την ενέργεια που -δε σημαίνει πως δε- νιώθουν. Το πιο πιθανό όμως, είναι να βρίσκονται στο στάδιο που όλα είναι έντονα, υπάρχουν μόνο οι δυο τους και δε τους νοιάζει κανένας και τίποτα. Είναι ερωτευμένοι και δεν μπορούν να το περιορίσουν, αφού τους τρώει η επιθυμία του ενός για τον άλλον, ασχέτως εάν κάποιες φορές γίνονται κουραστικοί στον περίγυρο.

 

2. Η σχέση ασφάλειας

Δύο άνθρωποι που η σχέση τους είναι μια πολύ συνειδητή επιλογή τους κι έχουν εντάξει μέσα σε αυτή τα υγιή πλαίσια της συνήθειας, κάθονται ο ένας απέναντι από τον άλλον κι είναι σε επαφή και με το περιβάλλον και με το ταίρι τους. Ανά διαστήματα υπάρχουν μικρά αγγίγματα, κυρίως διορθωτικού χαρακτήρα όπως το να σκουπίσουν από το ταίρι τους έναν λεκέ ή να του βάλουν φαγητό στο πιάτο. Περνάνε καλά, απολαμβάνουν τη μεταξύ τους παρέα, θα μπορούσαμε όμως να τους περάσουμε και για δύο καλούς φίλους. Συζητάνε, γελάνε αλλά όχι έντονα και κραυγαλέα. Θα τους δεις να μιλάνε για θέματα της καθημερινότητας, να ανταλλάσσουν απόψεις χωρίς εντάσεις και πού και πού, μπορεί να βλέπουν εάν έχουν και κάποιο σημαντικό μήνυμα στο κινητό.

 

 

3. Η σχέση που φωνάζει χωρισμός

Ο συγκεκριμένος τύπος ζευγαριών είναι κι ο πιο εύκολα αντιληπτός. Η σχέση τους έχει φτάσει σε τέλμα και είναι φανερό. Κοιτάζουν χαμηλά, ή δεξιά κι αριστερά, υπάρχει ξεκάθαρη αμηχανία, ενώ ανά διαστήματα θα ανεβαίνουν στο άσχετο οι τόνοι ή θα υπάρχει σιωπή. Θα συζητήσουν για λίγα κι ανούσια θέματα ή και για τα προβλήματα της σχέσης τους. Πιθανό να περάσουν την περισσότερη ώρα στην οθόνη του κινητού τους, αφού τα θέματα προς συζήτηση τους έχουν τελειώσει και τα περισσότερα ίσως και να είναι προς αποφυγή, αφού μπορεί να ξεσπάσουν τον μεταξύ τους πόλεμο. Το κύριο χαρακτηριστικό αυτών των ζευγαριών είναι οι διαφορετικές ταχύτητες. Ο ένας θα είναι νευρικός, αμήχανος, θα κινείται γρήγορα στον χώρο, ο άλλος όμως, παγωμένος, πιο αργός, σχεδόν σε καταστολή.

 

 

4. Πρώτο ραντεβού

Η πρώτη γνωριμία είναι πάντα αγχώδης. Θα καταλάβεις πως οι δυο αυτοί άνθρωποι είναι στο αρχικό τους στάδιο από την αμηχανία που θα υπάρχει στην ατμόσφαιρα, αλλά και τον ενθουσιασμό στα μάτια. Οι συζητήσεις τους μπορεί να κυλούν όμορφα, όμως είναι γεμάτες από πληροφορίες που βγάζουν ένα υπερ-ενδιαφέρον, χωρίς απαραίτητα να ισχύει. Υπάρχει άγχος σιωπής, οπότε και μια φλυαρία. Οι κινήσεις τους όμως θα υποδηλώνουν την τάση τους προς το άλλο άτομο. Θα ακουμπάνε συνέχεια τα μαλλιά τους, δε θα ξέρουν πού να τοποθετήσουν τα χέρια τους και μπορεί να γίνουν λιγάκι άγαρμποι ρίχνοντας λίγο κρασί στο τραπέζι, για παράδειγμα.

 

Οι κινήσεις μας και η αύρα που εκπέμπουμε στον χώρο -θέλοντας και μη- αντανακλούν τις σκέψεις μας, υποδηλώνουν τα θέλω μας κι εκφράζουν τα συναισθήματά μας. Κανένας δεν μπορεί να κρυφτεί όσα αβίαστα ρέουν από μέσα του, αφού όσα δε διατυπώνονται με τα λόγια, τα προδίδουν τα σώματα. Κι αν μη τι άλλο, αν ξέρεις να τα διαβάζεις, θα σου τα πουν όλα.

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Αλεξάνδρα Σταμάτη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου