Μπαίνουμε σε διαδικασία να αποφασίσουμε για το επαγγελματικό μας μέλλον σε μικρή ηλικία, τότε που ακόμα δεν έχουμε εμπειρίες και δεν έχουμε γνωρίσει τον εαυτό μας. Πώς μπορούμε να ξέρουμε τι θα μας αρέσει σε δέκα χρόνια και πώς μπορούμε να γνωρίζουμε εάν αυτό θα μας κάνει ευτυχισμένους; Επειδή κανείς δεν μπορεί ν’ απαντήσει σ’ αυτές τις ερωτήσεις, το σκεπτικό σχετικά με τον επαγγελματικό μας προσανατολισμό αλλάζει όσο μεγαλώνουμε. Κι αυτό γιατί πάντα, φανταζόμαστε πώς θα θέλαμε να είμαστε σε κάποια χρόνια χωρίς αυτή η εικόνα να είναι ξεκάθαρη. Απλώς δημιουργούμε μια προσωπική Λιλιπούπολη και θέτουμε στόχους έτσι ώστε να φτάσουμε να μετοικίσουμε εκεί.
Ακολουθούμε πιστά το σχέδιό μας χωρίς να ξέρουμε εάν θα μας βγει ή και να μας βγει, αν θα μετρήσει πόντους για τη νίκη. Κάποιες φορές μάλιστα δεν είναι καν το δικό μας σχέδιο, αλλά αυτό το οποίο μας έχουν επιβάλλει με έμμεσο ή άμεσο τρόπο οι οικείοι μας. Ακολουθούμε τις κατάλληλες σπουδές και μόνο τότε, είμαστε έτοιμοι για τη θέση που θεωρητικά θα μας λυτρώσει. Αυτή που στη σκέψη της ανακουφιζόμαστε και νιώθουμε περήφανοι πως τα καταφέραμε στη ζωή. Εάν λοιπόν η τύχη είναι με το μέρος μας, καταφέρνουμε να δώσουμε σάρκα κι οστά σ’ αυτό το χαρτί που τόσο παλέψαμε για ν’ αποκτήσουμε. Η πρώτη μας επιτυχημένη συνέντευξη, η πρώτη μέρα της καινούργιας μας ζωής, η πρώτη γνωριμία με τους συναδέλφους κι οι πρώτες περιπλανήσεις στον άγνωστο αυτό χώρο, θα γίνουν το δεύτερο σπίτι μας. Η ζωή μας έχει μπει στο σωστό δρόμο. Το σχέδιο μας εκτελείται κατά γράμμα.
Οι πρώτες μέρες ίσως να είναι κουραστικές, πασχίζεις να δείξεις πως είσαι άξιος των προσδοκιών σου, νιώθεις περήφανος για τη νέα σου αρχή. Ο καιρός περνάει, όμως κι όπως με όλα τα πράγματα στη ζωή, ο ενθουσιασμός φεύγει και παίρνει τη θέση του η ρουτίνα. Κάπου εκεί, καταλαβαίνεις πως αντί ν’ απολαμβάνεις τη ζωή που τόσο προσπάθησες να κατακτήσεις, τη βαριέσαι. Κανένα θετικό συναίσθημα, μόνο εξάντληση και νεύρα. Και τώρα τι;
Συνειδητοποιείς πως ίσως ακολούθησες λάθος μονοπάτι, πως ίσως δεν έκανες σωστές επιλογές. Σε πιάνει πανικός- είναι αργά για ν’ αλλάξεις πλάνο. Θα σε πουν δειλό κι αναποφάσιστο. Μα δεν υπάρχει μεγαλύτερη ωριμότητα από το να κατανοείς πως κάτι δε σου ταιριάζει και ν’ αναπροσαρμόζεσαι σε κάτι νέο. Μέσω της εργασίας μας προσφέρουμε έργο και για να υλοποιηθεί σωστά, θα πρέπει να τ’ αγαπάμε, αλλιώς δε θα δώσουμε το καλύτερο εαυτό μας, θα είναι μισό κι ανολοκλήρωτο κάθε τι που κάνουμε. Ποιο το νόημα να περνάμε τη μισή μας μέρα κάνοντας κάτι που νιώθουμε πως μας φυλακίζει;
Ίσως η σκέψη να παραιτηθείς για πρώτη φορά από τη δουλειά που τόσο πόθησες μοιάζει σαν να παραιτείσαι από τα όνειρά σου, σαν να σε απογοητεύεις δίχως προηγούμενο. Τα όνειρα όμως -όταν γίνονται πραγματικότητα- πολλές φορές μας απογοητεύουν γιατί αποδεικνύουν πως ιδεατό δεν υπάρχει. Υπάρχει πολύς χρόνος όμως για να ονειρευτείς ξανά και θα θέσεις νέους στόχους, με την εμπειρία που πλέον σε διακατέχει και με μια δόση παραπάνω ωριμότητας κι αποφασιστικότητας. Όλοι χρειαζόμαστε έναν επαναπρογραμματισμό σε κάποιο στάδιο της ζωής μας.
Με την ανακοίνωση της παραίτησής σου θα νιώσεις μια αβεβαιότητα που θα καλύπτεται όμως από τον ενθουσιασμό της απελευθέρωσης και την ανυπομονησία του καινούργιου βήματός σου. Τα συναισθήματά σου θα είναι ανάμεικτα. Θα αμφιταλαντεύεσαι ανάμεσα στη χαρά της ελευθερίας και στη λύπη όλων όσων δε σου ήρθαν όπως τα περίμενες. Δεν είναι εύκολη απόφαση να παραιτηθείς από τις προσπάθειες χρόνων. Αν το δεις όμως από μια άλλη οπτική παραιτείσαι από ένα χαμένο παιχνίδι, ένα παιχνίδι από το οποίο θα βγεις ηττημένος και καταϊδρωμένος.
Η ζωή καλώς η κακώς δε μας τα φέρνει πάντα όπως τα θέλουμε. Εμείς όμως είμαστε εδώ, πατάμε γερά στα πόδια μας και την προγραμματίζουμε ξανά και ξανά μέχρι να μας κάνει να νιώθουμε πλήρεις. Το άγνωστο είναι τρομακτικό, ναι, ταυτόχρονα όμως είναι κι όμορφο γιατί μας κάνει δυνατότερους και πιο ανεκτικούς. Όλα συμβαίνουν, ίσως για να ερχόμαστε κάθε φορά κι ένα βήμα πιο κοντά σ’ αυτό που μας ταιριάζει. Και τότε θα νιώθουμε πως πλέον ονειρευόμαστε με τα μάτια ανοιχτά.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Αλεξάνδρα Σταμάτη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
