Άνθρωποι: Όντα τόσο διαφορετικά όσο και το δαχτυλικό αποτύπωμά τους. Ωστόσο κάποιες συμπεριφορές συνεχίζουν από γενιά σε γενιά να υπάρχουν όσο κι αν πιστεύουμε ότι εμείς θα τις αλλάξουμε. Κι αυτό γιατί ο εγωισμός κατά βάση είναι ίδιος.
Συμπεριφορές που δεν άξιζαν να ασχοληθώ λεπτό, αλλά σε έκαναν να πέσεις τόσο πολύ στα μάτια μου που δυσκολεύομαι να αφήσω κάποιον χωρίς μια όποια εξήγηση στον εαυτό μου.
Και μιλώ για εκείνη την φορά που δεν είχες κάτι ουσιαστικό να πεις, αλλά προτίμησες να πεις μια απ’ τις κλεισεδιάρικες στερεοτυπικές εκφράσεις που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να φανούν ανώτεροι απ’ τους άλλους.
Μια απ’ αυτές τις κλασικές ρατσιστικές απόψεις σου που σε κάνουν ανώτερο μόνο στα δικά σου μάτια ή μια από εκείνες τις φορές που η κακία σου σε ξεπερνούσε τόσο πολύ που ακόμη κι εσύ καταλάβαινες ότι αυτό που έλεγες δεν είχε βάση, αλλά συνέχιζες να το υποστηρίζεις. Τότε που το μυαλό σου αν και πολλά χρόνια μεγαλύτερο απ’ το δικό μου δε σε έκανε να σταματήσεις να μιλάς και να σχολιάζεις σαν μικρό παιδί.
Και μιλώ για εκείνες τις φορές που το να σχολιάσεις το ντύσιμο κάποιου αρκεί για να σε κάνει να νιώσεις καλά με τον εαυτό σου.
Όσο και να φωνάζεις αν δεν έχεις κάτι ουσιαστικό να πεις, κανείς δεν πρόκειται να σε ακούσει. Δυστυχώς για σένα, ευτυχώς για τον κόσμο μας. Οι άνθρωποι γύρω μας είναι διαφορετικοί από εμάς. Κι αυτό καταλήγει στο να έχουν διαφορετικές σκέψεις από εμάς, πράγμα που τους κάνει το ίδιο άξιους με εμάς. Κι όσο διαφορετικά κι αν ντύνεται κάποιος, όσο διαφορετικό DNA μπορεί να έχει απ’ το δικό σου όσο ξένος κι αν μοιάζει στα μάτια σου, είναι το ίδιο άξιος με σένα.
Αγαπημένε τυπά και τύπισσα που το να κράζεις τους ανθρώπους γύρω σου, σε κάνει να νιώθεις ικανό σκέψου ότι ακόμη κι αν οι άλλοι είναι όλα αυτά που αναφέρεις, μέσω εκείνων νιώθεις για ακόμη μια φορά ικανός.
Η φωνή σου δε διαφέρει απ’ των υπολοίπων ανθρώπων, όσο κι αν φωνάξεις. Αν αυτό που λες δεν μπορείς να το δικαιολογήσεις και να το τεκμηριώσεις με λογική, αν δεν έχεις επιχειρήματα που αν δεν μπορούν να πείσουν, μπορούν έστω κατά κάποιον τρόπο να εξηγήσουν, κανείς δε θα συμφωνήσει μαζί σου.
Μπορείς να αγαπήσεις τον εαυτό σου αγαπώντας κι εκείνον με την τελείως διαφορετική άποψη από σένα. Μπορείς να νιώσεις ικανός σκεπτόμενος ότι κι ο άλλος είναι το ίδιο ικανός με σένα. Και μπορείς να καταπιείς την κακία σου το ίδιο εύκολα που κι ο άλλος θα κάνει πως δεν την άκουσε γιατί τελικά σου ξέφυγε.
Δεν πειράζει όμως, αν και λάτρης της συγγνώμης, ξέρω πως αυτό που θα κάνεις είναι ένα άτοπο αρνητικό σχόλιο ή θα συμφωνήσεις με όποιον τυπά αρχίζει να κράζει χωρίς ουσιαστικά να εκφράζει και να δικαιολογεί την άποψή του που φυσικά και θα ήταν δεκτή αν υπήρχε. Αυτό για μένα είναι η μεγαλύτερη συγγνώμη σου ωστόσο.
Επιμέλεια Κειμένου Ιωάννας Μπογιατζή: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Ιωάννα Μπογιατζή
