Όταν ζητάς χώρο και χρόνο δε σημαίνει ότι δε γουστάρεις

Οι μέρες περνάνε κι εσύ κάνεις πράγματα απ’ αυτήν τη συνήθεια που πάμπολλες φορές έχουμε αναλύσει. Κι ο χρόνος σχεδόν πλησίασε κι εσύ σκέφτεσαι τα πράγματα που έκανες όλο αυτόν τον καιρό. Μ’ ένα βλέμμα χαμένο, με χέρια άδεια απ’ το να δώσουν ενέργεια, αγάπη και συναισθήματα κενά προσπαθείς να βρεις, έστω κι ένα πράγμα που έκανες καλά αυτόν το χρόνο.

Σχέσεις που μ’ ένα φύσημα έχουν τελειώσει, άνθρωποι που αύριο φεύγουν κι άλλοι που η τοξικότητά τους σε πλακώνει. Εκείνοι που τους κέρδισε τελικά εκείνο το σενάριο το πιο αισιόδοξο και σε παράτησαν ή εκείνοι που ήσουν λίγος γι’ αυτούς ή αλλιώς όμοιος μ’ άλλους. Όνειρα συμβιβασμένα και χρόνος πιο μίζερος κι απ’ αυτόν του παππού σου.

Και κάπου εδώ, προσπαθείς να βάλεις μια τάξη ή να βρεις αυτό το κάτι που θα γεμίζει το κενό. Αρκετά κοιμήθηκες, αρκετά μιζέριασες κι αρκετά έκλαψες. Όλο αυτό δεν είναι εσύ.

Σήκω και φτιάξε τη ζωή σου, όπως την ονειρεύτηκες. Να ζητάς το χρόνο και το χώρο σου απ’ τους ανθρώπους δε σημαίνει πως δεν τους θέλεις. Ζήτα χρόνο για σένα. Ακόμη κι αν αυτό σημαίνει τρεις μέρες την εβδομάδα μακριά τους ή μήνα ή χρόνο. Θυμήσου πως είσαι εδώ σ’ αυτό το μέρος για σένα κι όχι για τους άλλους. Θα θυμώσουν, θα κάνουν μούτρα, θα νομίζουν πως τους ξεχνάς κι όλες αυτές οι εγωιστικές συμπεριφορές που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος που νομίζει πως τον απορρίπτεις θα έρθουν στην επιφάνεια. Κι ας έχεις κάνει πολλές θυσίες κι ας έχεις προσπαθήσει για εκείνους πολλές φορές που εν τέλει δε θα εκτιμηθούν ποτέ.

Θέσε στόχους και κάνε τα πάντα για να τους πετύχεις. Ξεκίνα να πραγματοποιήσεις εκείνο το ταξίδι, που για έναν χρόνο είχες αφήσει. Δες πόσοι και ποιοι θα σου λείψουν και σε πόσους, επίσης, θα λείψεις και πώς θα το διαχειριστούν. Δες τον εαυτό σου χωρίς εκείνους. Μπορεί να σου λείψουν και να τους θέλεις κοντά σου, μπορεί να δεις τον εαυτό σου χαρούμενο χωρίς αυτούς.

Ανάπνευσε για λίγο μόνος κι εκτίμησε τη μοναξιά. Περπάτα στην πόλη και χάζεψε σε πράγματα που η φλυαρία των ανθρώπων δε σ’ άφηνε να κοιτάξεις.  Γύρνα σπίτι κι αρίθμησε όλα όσα θέλεις να κάνεις και κάθε μέρα να πραγματοποιείς κι από ένα. Μέτρα τις αρνητικές σκέψεις σου και προσπάθησε να τις περιορίσεις.

Ζήτα το χώρο σου. Μη ζητιανεύεις θέσεις γεμάτες από ανθρώπους γύρω σου. Μάθε να είσαι ανεξάρτητος. Θύμισε στον εαυτό σου τους λόγους που βρίσκεσαι εκεί που βρίσκεσαι. Μετά φύσα τη μιζέρια σου μακριά και ξεκίνα τη δράση.

Ο χρόνος για τους ανθρώπους γύρω σου μπορεί να περιοριστεί και να γίνει πιο δημιουργικός για σένα. Ο χώρος δίπλα σου μπορεί για λίγο ν’ αδειάσει, ώσπου να έχεις τη δύναμη και την ενέργεια να γεμίσει ξανά κι όχι από ψεύτικα χαμόγελα και στιγμές βαρετές. Αλλά από ουσιαστικές στιγμές κι ανιδιοτελή αγάπη με αγκαλιές που θα μυρίζουν απ’ το σφύξιμο.

Κι όταν επιστρέψεις απ’ αυτό το ταξίδι θυμήσου να δώσεις ένα φιλί σ’ εκείνους που σε περίμεναν να γυρίσεις, όχι για εκείνους αλλά για σένα.

Και πίστεψέ με, θα είναι ελάχιστη η χρυσόσκονή σου, όμως θα καταφέρει να γεμίσει το κενό του χρόνου που έλειπες.