Στα οικογενειακά Χριστουγεννιάτικα τραπέζια γινόμαστε πάλι παιδιά

Αγαπημένες μέρες και ξεχωριστές αυτές των Χριστουγέννων. Τόσο για τις λιχουδιές που τις ακολουθούν όσο και για εκείνες τις στιγμές τους που ποτέ δεν ξεχνάμε. Που όσα χρόνια κι αν περάσουν πάντα θυμάσαι την κάθε χρονιά με βάση τα Χριστούγεννά της. Γιατί πώς γίνεται να μην αγαπάς κι εσύ έναν απ’ τους πιο όμορφους μήνες όλου του χρόνου; Ο Δεκέμβρης που μόνο στο άκουσμά του σχηματίζεται ένα χαμόγελο στο πρόσωπό σου και μια άχνη από έναν κουραμπιέ που μόλις καταβρόχθισες σε φανέρωσε.

Και μιλώ για εκείνες τις στιγμές των οικογενειακών στιγμών στο τραπέζι. Που η μαμά σας κοιτάζει έναν-έναν στα μάτια περιμένοντας να ακούσει αυτό το κομπλιμέντο για το μοναδικό φαγητό που μόνο εκείνη φτιάχνει. Με τον μπαμπά να λέει ένα απ’ αυτά τα αστεία του που είναι πιο κρύα απ’ το μήνα που τα ακολουθεί και το κρυφό γέλιο που εν τέλει φανερώνεται.

Με τον αδερφό σου να κοιτάζει το φαγητό και τα μάτια του να βγάζουν αυτά τα αστέρια σαν σε ταινία και να περιμένει τελειώνοντας πρώτος απ’ όλους πάντα το γλυκό. Και την αδερφή σου να καμαρώνει το Χριστουγεννιάτικο φόρεμά της μέχρι τη στιγμή που θα λαδωθεί και που θα χτυπήσει συναγερμός όλοι να της πουν πως δε φαίνεται κάτι. Κι εσύ χαζεύεις τους ανθρώπους σου, που αυτές τις μέρες τους αγαπάς λίγο παραπάνω.

Όσα Χριστούγεννα κι αν έχεις ζήσει πάντα αυτές τις μέρες θα γίνεσαι και πάλι παιδί. Λίγο τα φωτάκια του δέντρου που λατρεύεις χωρίς εξήγηση, λίγο τα δώρα που περιμένεις ακόμη με ανυπομονησία , λίγο τα μηνύματα για τα χρόνια πολλά που περιμένεις να λάβεις, λίγο τα μάτια των γονιών σου που αυτές τις μέρες χορταίνεις λίγο παραπάνω και σε κάνουν πάλι εκείνο το μπουμπούκι που αγαπούσε τη ζωή κι ενθουσιαζόταν με όλα.

Γιατί άλλωστε να μη γίνεσαι παιδί εκείνες τις μέρες; Ο Δεκέμβρης ως ένας απ’ τους πιο μαγικούς μήνες όλου του χρόνου σου δίνει την ευκαιρία να γίνεις ό,τι επιθυμείς. Ένα παιδί που χάνει το μέτρημα απ’ τα μελομακάρονα, ένα παιδί που βλέπει το ένα χριστουγεννιάτικο παιδικό μετά το άλλο, ένα παιδί που δε θα σταματήσει ποτέ να λέει τα κάλαντα. Και δεν πειράζει, γιατί έτσι είναι τα Χριστούγεννα κι αυτή είναι η μαγεία τους.  Να παίρνεις δώρα, να παίρνεις κιλά, να γεμίζεις από αγκαλιές και ν’ ακούς τα τρία, συγκεκριμένα, αγαπημένα τραγούδια σου.

Να στέλνεις κάρτες σε ανθρώπους που αγαπάς, να παίρνεις τηλέφωνα για ευχές. Να κάνεις κάτι ξεχωριστό όσο προλαβαίνεις πριν αλλάξει ο χρόνος. Να κάνεις όσα είχες πει πως θα κάνεις αυτή τη χρονιά και δεν πρόλαβες να πραγματοποιήσεις μέσα σε λίγες μέρες. Να πάρεις αγκαλιές ανθρώπους για όσες χρωστούσες αυτό το χρόνο και να πας να δεις τον παππού και τη γιαγιά που όλο το χρόνο παραμέλησες.

Γίνε και πάλι παιδί! Φάε κι άλλο, γέλα λίγο ακόμη και κάνε πράγματα χωρίς να σκεφτείς τις συνέπειες. Πάρε όλη την αγάπη και την ενέργεια του χριστουγεννιάτικου τραπεζιού κι αξιοποίησέ τη σωστά. Τρέξε για όσα αγαπάς και φώναξε ό,τι σκέφτεσαι. Χόρεψε λίγο παραπάνω αυτές τις μέρες και μην ξεχάσεις να στείλεις γράμμα στον Άγιο Βασίλη που φυσικά και υπάρχει.

Αρκεί να ευχηθείς για τα σωστά θέλω σου.