Όταν οι παλιές γυναίκες τέλειωναν το μαγείρεμα του φαγητού της ημέρας έκλειναν τη φωτιά και το σκέπαζαν με το καπάκι.
Για να «ξεκουραστεί» έλεγαν. Ποτέ δεν το σέρβιραν αμέσως.
Του έδιναν ανθρώπινες ιδιότητες, του έδειχναν σεβασμό. Ήταν η τροφή της οικογένειας. Σαν να κουράστηκε να ετοιμαστεί και να δώσει ευχαρίστηση και το άφηναν λίγο να πάρει μια ανάσα. Να ξαποστάσει. Να ησυχάσει από την «επίθεση αγάπης» που του έκαναν όση ώρα το μαγείρευαν.
Τα πιτσιρίκια πεινασμένα από παιχνίδι λυσσάγανε από την πείνα αλλά ήταν ανένδοτες. Το τελετουργικό έπρεπε να εφαρμοστεί στο ακέραιο.
Να μείνει λίγο μετά το τέλος. Να ηρεμήσει και να καθίσουν τ’ αρώματά του, να μπορέσει να αναδείξει τις γεύσεις του.
Να μην σε κάψει επειδή είναι πολύ ζεστό να το απολαύσεις.
Το ίδιο ακριβώς έκανε και ο Δημήτρης στις σχέσεις του με τους ανθρώπους. Προσπαθούσε να εφαρμόσει το ίδιο τελετουργικό.
Για να μην τον κάψουν. Για να τους δώσει χρόνο ν’ αναδείξουν τη γεύση τους και τ’ αρώματά τους. Αυτό που πραγματικά είναι, όχι όταν βράζουν στο μαγείρεμα, στο ψήσιμο.
Για να μη σχετιστεί λαίμαργα και με ανεξέλεγκτη την ερωτική του πείνα.
Προτιμά να περιμένει λίγο μετά τη γνωριμία, έτσι για να κυκλοφορεί το άρωμα της επαφής γύρω του και στο μυαλό του. Να προετοιμαστούν λίγο οι αισθήσεις. Να μην ξαφνιαστούν.
Όποτε ξαφνιάζονται οι αισθήσεις παγώνουν, τρομάζουν και δεν ανταποκρίνονται με τη δύναμη που θα θέλαμε. Είναι λειψές. Κρύβουν την έντασή τους και τη δύναμή τους προτιμώντας την άμυνα.
Αισθήσεις που αμύνονται κάνουν τον άνθρωπο ψυχρό, σκληρό και ανέκφραστο.
Στις μοναδικές ανθρώπινες λειτουργίες στις οποίες συμμετέχουν όλες οι αισθήσεις είναι το φαγητό και ο έρωτας.
Όραση, αφή, ακοή, γεύση και όσφρηση.
Ένας μεγάλος έρωτας μπορεί να ξεκινήσει ακόμη και με την ενεργοποίηση της μιας, μα στο τέλος η ολοκλήρωση θα έρθει μόνο αν όλες λειτουργήσουν με την ίδια δύναμη. Ταυτόχρονα.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με το φαγητό: το βλέπεις, το γεύεσαι, απολαμβάνεις τις μυρωδιές του, αγγίζεις την τροφή με το χέρι και ακούς τους ήχους ενός γεύματος.
Όσο πάντως και αν είσαι πεινασμένος ερωτικά ή σωματικά, μη βιαστείς να φας. Κράτησε το τελετουργικό. Κάνε την προετοιμασία, φρόντισε το μαγείρεμα, ετοίμασε το γεύμα με αγάπη, με προσοχή στη λεπτομέρεια, στα υλικά, στα μυρωδικά και στ’ αρώματα, στην ισχύ της φωτιάς, στο ανακάτεμα την ώρα του ερωτικού βρασμού και περίμενε να ετοιμαστεί.
Όταν πια είναι έτοιμο άστο να ξεκουραστεί, όπως όταν βγαίνεις από το μπάνιο και ξαπλώνεις για λίγο στο κρεβάτι για να χαλαρώσεις.
Και φτάνει πια η ώρα του γεύματος. Η ώρα του έρωτα.
Ούτε εδώ να βιαστείς, δεν θα προλαβαίνουν οι αισθήσεις να καταλάβουν. Με το αργό μάσημα της τροφής προλαβαίνει να καταλάβει ακριβώς τη γεύση και όχι στο περίπου, να μυρίσεις τα καρυκεύματα, να νιώσεις την μετάβαση από το ωμό στο ψημένο. Τα καλύτερα υλικά να πάρεις για την παρασκευή του φαγητού, μ’ ένα κακό και βιαστικό μαγείρεμα μπορεί να τα καταστρέψεις.
Το ίδιο ακριβώς και στον έρωτα. Άφησε την αφή να δημιουργήσει εικόνες, μύρισε το κορμί που αγκαλιάζεις, γεύσου την ξεχωριστή ιδιαιτερότητα του κάθε σώματος, του κάθε μέρους του σώματος, άκουσε με προσοχή τους διαφορετικούς ερωτικούς ήχους που δημιουργεί η επαφή.
Διαφορετικά δε θα γνωρίσεις, δε θα μάθεις τι ήταν στην αγκαλιά σου, μια θολή εικόνα θα έχεις. Καμιά θολή εικόνα δε θα σε κάνει να θέλεις να ξαναπλησιάσεις το ίδιο κορμί, ούτε μια εικόνα που δε θα μείνει ξεκάθαρη στη μνήμη σου.
Ίσως πιστεύεις πως έτσι χάνεται η μαγεία, ίσως σου ακούγεται ψυχρό σαν ιατρική πράξη, μα μόνο η καλή γνωριμία επιτρέπει στις αισθήσεις να δυναμώνουν, να μην κάνουν πίσω. Και μην ανησυχείς, καμιά επαφή δεν είναι ίδια με την προηγούμενη γιατί καμιά στιγμή δεν είναι ίδια ακριβώς με κάποια άλλη. Διάλεξε τα καλύτερα ρούχα για τη συνάντηση. Φόρεσε το πιο καλό σου άρωμα, ή αυτό που πιστεύεις πως θα διεγείρει και θα δημιουργήσει αναμνήσεις ευχαρίστησης. Κάνε σχέδιο, οργάνωσε το χώρο, δώσε ύφος στο φωτισμό και βάλε ήχους μουσικούς που θ’ αγγίξουν.
Όπως ακριβώς και με το γεύμα. Διάλεξε το καλύτερο τραπεζομάντηλο για το τραπέζι, πάρε τα καλά ποτήρια και πιάτα και δημιούργησε ένα κλίμα που να επιτρέπει την απόλαυση και να μη σφίγγει το στομάχι. Διαφορετικά θα χορτάσεις μεν αλλά θα είναι σαν να μην έφαγες, δεν θα θυμάσαι τίποτα σε λίγο, ούτε καν τι φαγητό ήταν.
Ο χορτάτος άνθρωπος ερωτικά και σωματικά δεν είναι αυτός που έχει βάλει την ποσότητα σαν μέτρο.
Αλλά εκείνος που κατάλαβε καλά και μπορεί να περιγράψει με λεπτομέρεια την απόλαυση. Αυτός που οι μνήμες από το γεύμα ή τον έρωτα είναι πλήρεις, ξεκάθαρες όταν τις αναπολεί μετά.
Ούτε ο άπληστος με το φαγητό ούτε ο άπληστος στον έρωτα θα νιώσουν ποτέ πως έζησαν με την ψυχή τους μια τέτοια απόλαυση. Απλώς θα κόρεσαν την πείνα τους. Μεγάλοι ίσως αριθμοί, αλλά μόνο στατιστικά ή για να έχεις την ψευδαίσθηση πως είσαι κάτι παραπάνω από τους άλλους.
Ούτε το φαγητό ούτε ο έρωτας είναι αγώνας δρόμου.
Είναι τεχνική συνύπαρξης, είναι τεχνική για να ενωθείς με τον άλλον.
Είναι τεχνική για να γνωρίσεις εσύ τον εαυτό σου πριν τον παρουσιάσεις σε άλλους.
Εντάξει, καταλάβατε πως είμαι καλοφαγάς.
Άλλωστε μια όμορφη φάση της ζωής μοιάζει πολύ μ’ ένα καλό γεύμα.
Συντάκτης: Γιώργος Γλαύκος
