Τα φρεσκοκομμένα του νύχια ήταν άγαρμπα και αντρίκια περιποιημένα. Άσπρες παρωνυχίδες από το σαπούνι που πρόσφατα πέρασε πάνω τους, με μικρές αυλακιές στο δέρμα στις άκρες των νυχιών που έδειχναν πως ήταν αρκετές μέρες άκοπα. Γυαλιστερά και λεία με το ροζ χρώμα της ζωντάνιας κάτω από το νύχι. Η γυαλάδα και η ζωντάνια έκαναν το μισοφέγγαρο στο πάνω μέρος του νυχιού να προσπαθεί άδικα να μη φαίνεται αχνό.
Χοντρά χέρια που προσπαθούσαν ψεύτικα να κρατήσουν τη σεμνότητά τους, στα επιθετικά βλέμματα επιθυμίας που δέχονταν από εκείνους που ήξεραν.
Χέρια που πλανιόταν γύρω τους μια ανατριχίλα σαν αύρα. Μια ανατριχίλα που την άφηναν σαν σημάδι ηδονής σε όποιο δέρμα ακουμπούσαν, έστω και τυχαία.
Μόνο όσοι είχαν εκπαιδευμένα στην απόλαυση βλέμματα μπορούσαν να διακρίνουν αυτή την αύρα, αναστενάζοντας κρυφά από πόθο. Ο αναστεναγμός του σώματός τους όμως δεν μπορούσε να κρυφτεί, κάνοντας αμήχανες τις κινήσεις του.
Ίσως η ελπίδα για ανατριχίλα άφηνε επίτηδες έκθετο αυτόν τον αναστεναγμό.
Τα χέρια λοιπόν. Ίσως από τα πιο σημαντικά μέλη τους σώματος για την ερωτική ζωή του ανθρώπου.
Αμέσως μετά το βλέμμα που δημιουργεί τη φαντασίωση, τα χέρια είναι εκείνα που θα επαναφέρουν την πραγματικότητα σε μια επαφή.
Είναι αυτά που θα εξερευνήσουν προσεκτικά αλλά με επιμέλεια κάθε σπιθαμή το σώμα.
Είναι αυτά που θα δημιουργήσουν την πρώτη ηδονική ανατριχίλα, έστω και αν είναι ένα τυχαίο άγγιγμα.
Που θα τολμήσουν δίχως να έχουν τη συστολή και την παρατηρητικότητα των άλλων αισθήσεων, να τις κάνουν να λειτουργήσουν πιο έντονα.
Μπορεί να είναι ένα απλό χάδι, ή ένα δυνατό χάδι, ή ένα τσίμπημα.
Πάντα σχεδόν από εκεί θα ξεκινήσει μια ερωτική επαφή.
Από την εμπειρία τους, από τη δεξιότητά τους αλλά και από το πόση ώρα θα τα χρησιμοποιήσει κανείς, εξαρτάται η δύναμη της ηδονής.
Οι επιστήμονες λένε πως τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα της καρδιάς είναι πεντακόσιες φορές πιο ισχυρά από εκείνα του υπόλοιπου σώματος.
Τα χέρια είναι εκείνα που θ’ αγκαλιάσουν και θα φέρουν τις δυο καρδιές πιο κοντά. Μέσα σ’ αυτήν την αγκαλιά θα νιώσει ο ένας τη δύναμη του άλλου, μέσα απ’ αυτήν την αγκαλιά θα υπάρξει η πρώτη ένωση.
Αυτήν που θα δημιουργήσουν τα χέρια.
Είναι αυτά τα μέλη που προετοιμάζουν τα υπόλοιπα πριν την ερωτική πράξη. Όχι τη σεξουαλική, την ερωτική.
Είναι αυτά που θα τραβήξουν άλλοτε με δύναμη και άλλοτε τρυφερά και αργά το άλλο σώμα κοντά.
Είναι αυτά επίσης που ενδεχομένως ν’ απωθήσουν ένα σώμα γιατί δεν ταιριάζουν, ή γιατί δεν απολαμβάνει όσο θα ήθελε τον έρωτα.
Είναι αυτά που θ’ ακινητοποιήσουν γλυκά στο ερωτικό παιχνίδι τον άλλον ή θα τον κάνουν να περιστρέφεται αλλάζοντας στάσεις και τρόπους ηδονής.
Είναι αυτά που σε κάνουν να πιστεύεις πως είσαι μαζί με τον άλλον.
Το άγγιγμά τους θα δείξει και θα κατευθύνει τις υπόλοιπες αισθήσεις εκεί που θέλουν, σαν να κρατάει το χαλινάρι τους, σαν να έχουν το τιμόνι της απόλαυσης που χωρίς αυτό μπορεί να προκύψει ακόμα και ερωτικό ναυάγιο.
Υπάρχουν πολλών ειδών χέρια, όσα και οι άνθρωποι. Μικρά, μεγάλα, με μακριά ή κοντά δάχτυλα, με μαλακή ή σκληρή παλάμη.
Ο καθένας όμως έχει τον απόλυτα προσωπικό του τρόπο που τα χρησιμοποιεί και συνδέεται στον έρωτα με τον άλλον.
Ο τρόπος με τον οποίο γίνεται το χάδι είναι η πιο ασφαλής μέθοδος για να καταλάβεις τι αποδέχεται, τι δεν θέλει ή τι απολαμβάνει πολύ ο ερωτικός σύντροφος.
Έστω και αν ένα ζευγάρι είναι πολύ καιρό μαζί, δεν υπάρχει ούτε μια φορά που ο έρωτας να ήταν ίδιος. Τη διαφορετικότητα την κάνει ο τρόπος που κινούνται τα χέρι απάνω στο σώμα. Υπάρχουν άπειροι συνδυασμοί για να φαίνεται πως συμβαίνει κάτι πρωτόγνωρο.
Κάποιες φορές χρειάζεται το χάδι να είναι προστατευτικό, φροντιστικό, δυνατό ή για να διώξει τους κινδύνους που έχει το μυαλό μέσα.
Κάποιες φορές είναι τρυφερό γιατί περισσεύει η εσωτερική γλύκα και έρχεται σαν συμπλήρωμα, να την επιβεβαιώσει και να την κάνει πράξη.
Σκεφτείτε πόσες φορές την ώρα που παίρνετε το μπάνιο σας, χαϊδέψατε με αγάπη αλλά και αυτοερωτισμό το σώμα σας.
Πόσες φορές αυτό το χάδι ήταν λυτρωτικό γιατί περνώντας με το σαπούνι πάνω στο υπόλοιπο σώμα, άφηνε πίσω του ανατριχίλες ηδονής.
Κανένα άλλο μέλος του σώματος δεν μπορεί να προσφέρει διερεύνηση, αναγνώριση, ερωτισμό, αγάπη ή και θυμό ακόμα όταν είμαστε μόνοι μας.
Είναι σαν να περιμένουν τα υπόλοιπα μέλη το χάδι που τόσο καλό κάνει όταν το προσφέρουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας.
Μετά από αυτό το χάδι θα νιώθουμε πως μας αγαπάμε, ή πως θα προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε το σώμα μας.
Αλλά είναι σίγουρα ο συνδετικός κρίκος που γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλο μέλος αυτό που ακριβώς συμβαίνει στο σώμα.
Οι άνθρωποι που χαϊδεύονται μόνοι τους, δεν είναι κατ’ ανάγκη νάρκισσοι, αυτό είναι αρρωστημένο όταν γίνεται συνέχεια.
Είναι εκείνοι που αγαπούν τον εαυτό τους όπως και αν είναι.
Ρίξτε μια ματιά στα χέρια του άλλου πριν δεχτείτε να μπείτε σε μια αγκαλιά.
Αν η εικόνα σας ικανοποιεί προχωρήστε και παρατηρείστε τον τρόπο που τα χρησιμοποιεί.
Αν αυτά τα δυο σας καλύπτουν, αφεθείτε και δεν θα χάσετε.
Τα χέρια άλλωστε είναι εκείνα που στο τέλος θα ντύσουν το σώμα.
Είναι εκείνη η στιγμή που τα χέρια κουμπώνουν ένα παντελόνι και γίνεται ο «απολογισμός»: ήταν καλά ή όχι;
Συντάκτης: Γιώργος Γλαύκος
