Για κάτι καμένα βράδια με καλούς φίλους αξίζει η ζωή

Τι καλύτερο από ένα ξέφρενο βράδυ με φίλους; Ναι, ένα από αυτά τα βράδια, που το πρωί δεν ξέρεις αν θα είσαι στην εντατική για πλύση στομάχου ή κάπου ξαπλωμένος σε κάποια παραλία στη Χαβάη. Αυτές τις νύχτες χτίζονται οι καλύτερες αναμνήσεις σας, εκείνες που γίνονται ιστορίες καλά διατηρημένες στο χρόνο και τις εξιστορείτε αργότερα σε τρίτους ή τις αναβιώνετε μεταξύ σας αναπολώντας ξέγνοιαστες στιγμές. Κάπου εκεί μπαίνουν και τα ιδανικά στάνταρτς που ψάχνετε. Μέσα από αυτά τα βιώματα, ο ένας ζει τον άλλο στην πιο χαλαρή φάση του και εκεί ξεκινάει η σύνδεση.

Πολύ ωραίο να έχεις τα φιλαράκια σου για τις δύσκολες στιγμές. Να ξέρεις ότι θα είναι εκεί για σένα αγαπημένα άτομα, που τα εμπιστεύεσαι και έχουν αποδείξει σε βάθος χρόνου ότι είναι σπαθί απέναντί σου. Όμως, για να είσαι με τον άλλο πραγματικά οικεία, να μπορείς να πεις όλα εκείνα τα φαινομενικά χαζά και ασυνάρτητα πράγματα που περνάνε από το κεφάλι σου, χρειάζεσαι να έχεις περάσει μαζί του και ξέγνοιαστες στιγμές. Οι γλυκές εμπειρίες είναι αυτές που θες να ξαναζήσεις και επειδή τις έζησες με τα συγκεκριμένα άτομα, τους φίλους σου, τους χρειάζεσαι να είναι εκεί στα όμορφα.

Τις στιγμές μας όμως και μάλιστα τις ωραίες στιγμές, τις καθορίζουμε αποκλειστικά εμείς. Πόσες νύχτες ξεκίνησαν στα χαμένα χωρίς πυξίδα και από εκεί που κανένας δεν το περίμενε, κατέληξε να είναι ένα από τα ωραιότερα βράδια σας; Αυτό έγινε γιατί αφεθήκατε ο ένας στα χέρια του άλλου. Κρύψατε τις ανασφάλειες και τις αναστολές σας και αφού είχατε τα δικά σας άτομα γύρω, εμπιστευτήκατε την αγκαλιά της παρέας και ζήσατε όλοι μαζί κάτι μοναδικό. Τα φίλτρα της πραγματικότητας θόλωσαν και σαν να είχατε όλοι ένα κοινό μυαλό, επεξεργαστήκατε το όποιο ερέθισμα ήρθε. Κάπου εκεί έρχεται η ένωση και η σύνδεση.

Όμως, κανείς δεν το παραδέχεται. Ίσως για να μη γίνει μελό η κατάσταση, να μην έρθει κανείς σε δύσκολη θέση, ε και στην τελική, μερικά πράγματα τα ξέρεις για σένα, τα νιώθεις και δε χρειάζεται να τα πεις με λέξεις. Βέβαια, πολύ θα ήθελες να τα ακούσεις και άλλο τόσο να τα ομολογήσεις. Τι να κάνουμε που ο εγωισμός του ανθρώπου, πολλές φορές, υπερβαίνει την ύπαρξή του.

Ένα βράδυ περίεργο. Ένα βράδυ που ξεκινάει στο περίπου με ψιλό- μέτρια όρεξη, χωρίς υπερβολικές προσδοκίες. Στα πρώτα ποτηράκια η διάθεση φτιάχνει και το κέφι ανεβαίνει. Περνάτε όλοι καλά γιατί θέλετε να περάσετε καλά, η μιζέρια και η βαρεμάρα έμεινε σπίτι να βλέπει τηλεόραση. Υπάρχει αλκοόλ, όχι για ντέρτια και βάσανα, ως συνοδευτικό και σας αρέσει αυτό. Τη στιγμή που τα πνεύματα ηρεμούν από τη διασκέδαση, η διάθεση δε σβήνει. Η νύχτα είναι ιδανική και τα συναισθήματα για το φιλαράκι, που είναι μαζί σου, τεράστια. Με μισάνοιχτο κοκκινισμένο μάτι και με μια έξαψη στο στήθος, απλά γυρίζεις προς το μέρος του και λες «Σ΄ευχαριστώ που είσαι εδώ και σ΄αγαπώ!». Τα μισά σύμφωνα έχουν αλλοιωθεί από το αλκοόλ, όμως το μήνυμα πήγε. Δε χρειάζεσαι κάτι σαν απάντηση γιατί ξέρεις τι νιώθει. Αλλά, πάντα έρχεται απάντηση και είναι αυτή που προσδοκούσες. Δύο στιγμές μετά τη συναισθηματική φόρτιση, το πάρτι συνεχίζεται.

Αυτό το «Σ’αγαπώ ρε αδελφάκι μου» που νηφάλιος δε θα σου έβγαινε να πεις, σας ενώνει ακόμα περισσότερο. Είναι μια επιβεβαίωση που χρειάζονται όλοι. Όχι επειδή δεν ξέρουν τα αμοιβαία συναισθήματα που έχουν με την παρέα τους, απλά χρειάζονται την υπέρβαση, πότε για να απαλύνουν τον εγωισμό τους και πότε για να μετριάσουν τις ανασφάλειές τους.

Πρακτικά, δεν είναι  κάτι που χρειάζεστε να ακουστεί, αφού είναι κάτι που ζείτε. Τέτοιες λέξεις, όμως, που κρύβουν τόσο μεγάλο νόημα από πίσω, είναι μεγάλο πράγμα να τις μοιράζεσαι. Τα συναισθήματα είναι που σας δένουν, οι λέξεις τα επιβεβαιώνουν, όχι φρούδες λεξούλες που δεν έχουν κανένα κύρος, αλλά εκείνες που μπορούν να προσεγγίσουν μόνο ένα μέρος των συναισθημάτων. Απ’ τον καθένα έχει περάσει εκείνο το φιλαράκι που έχετε τόσα κοινά βιώματα, τόσες ωραίες -και άσχημες στιγμές- που το «Σ’αγαπώ» ήταν λίγο για να προσεγγίσει το πόσο πολύ το νοιάζεσαι και το θέλεις στη ζωή σου. Δεν αλλάζει ποτέ μια δυνατή στιγμή με τα φιλαράκια σου, όμορφη, άσχημη, κουραστική. Πάντα κάτι θα αφήσει. Από μια χαζή ιστοριούλα για αφήγηση μέχρι τεράστια κομμάτια σύνδεσης και αγάπης.