Αν χωρίζεις συνέχεια για τον ίδιο λόγο κάτι κάνεις λάθος εσύ

Είναι σημαντικό να ξέρεις τι είναι αυτό που ζητάς από τον άνθρωπο που έχεις στο πλευρό σου συνοδοιπόρο. Είναι θεμιτό να έχεις απαιτήσεις, να έχεις άποψη και να την εκφέρεις. Είναι, επίσης,  αναγκαίο ο λόγος σου να παίρνει σάρκα και οστά, ώστε να γίνεται εύλογα αντιληπτός από το σύντροφό σου.

Ξεκινάς πάντα κάτι με ενθουσιασμό. Κάνεις όνειρα. Καθώς ο καιρός περνάει, ένα θυμωμένο συννεφάκι έρχεται να καλύψει την ονειρική σχέση σου. Διακρίνεις σημάδια κούρασης και αδιαφορίας από την πλευρά του συντρόφου σου. Δυσκολεύεσαι να κατανοήσεις το γεγονός που πυροδότησε αυτή του την στάση. Και ξαφνικά γίνεται το «μπαμ!», καθώς η σχέση σας θέτει τίτλους τέλους. Το σκηνικό σού υπενθυμίζει παρελθοντικές στιγμές, όμοιες με προηγούμενες σχέσεις σου. Αλήθεια τώρα, όντως δεν καταλαβαίνεις ή απλά εθελοτυφλείς;

Λυπάμαι που θα σε στεναχωρήσω, αλλά τα πράγματα είναι αδύνατον ν’ άλλαξαν από τη μία στιγμή στην άλλη. Όλο κι κάτι θα παίχτηκε στο ενδιάμεσο. Κάποιος έχει μερίδιο ευθύνης γι’ αυτή τη κατάσταση όπου παραμένεις ένας απλός θεατής, για ακόμη μία φορά. Μήπως ήρθε η ώρα να κάνεις την αυτοκριτική σου;

Βαλέ σε μία σειρά τα δεδομένα που έχεις στο κεφαλάκι σου. Δεν είναι η πρώτη σου σχέση που έχει αυτό το άδοξο τέλος, όπως προαναφέραμε. Το πράγμα μπορεί να γίνει ακόμη χειρότερο και το πρόβλημά σου να γιγαντωθεί μόλις καταλάβεις πως όλες σου οι σχέσεις μέχρι στιγμής είχα την ίδια ακριβώς κατάληξη, ανεξαρτήτου χρονικής διάρκειας. Μπήκες ποτέ σου στη διαδικασία να σκεφτείς το λόγο; Μήπως οι περισσότεροι– αν όχι όλοι, προς Θεού δεν τους δίνω εύσημα αγγέλου– πρώην σου, είχαν το ίδιο παράπονο από σένα;

Αν, λοιπόν, κοινός παρανομαστής ήταν η συμπεριφορά σου, ήρθε η ώρα να αναθεωρήσεις κάποια πράγματα και να προσπαθήσεις να βελτιωθείς. Μην κλείνεις τ’ αυτιά σου απέναντι στα παράπονα που σου κατονομάζει ο άνθρωπός σου. Άκου! Είναι πάντα πολύ πιο εύκολο για όλους μας να κατηγορούμε τους άλλους, τι γίνεται όμως όταν εμείς οι ίδιοι φοράμε παρωπίδες και επιμένουμε στα ίδια λάθη;

Κανείς άνθρωπος δεν είναι τέλειος. Θα σφάλεις και μία, και δύο, και τρεις, και δεκατρείς φορές. Και είμαι μαζί σου στο να έχεις κάποιες προσδοκίες, αρκεί αυτές να είναι εφικτές. Διαφορετικά, θα έχεις ως αποτέλεσμα μία μόνιμη απογοήτευση από κάθε σου σχέση. Να επιδιώκεις πάντα να εισπράττεις κάτι αντίστοιχου αυτού του οποίου μπορείς να προσφέρεις. Να μάθεις να συμβιβάζεσαι. Γιατί δεν μπορούν όλα να γίνονται σύμφωνα με τα δικά σου θέλω. Οφείλεις να μεριμνήσεις και για τα θέλω του έρωτά σου. Να εκπληρώσεις και τις δικές του επιθυμίες. Πώς περιμένεις ν’ αγαπηθείς όταν κοιτάς μόνο τον εαυτούλη σου;

Παρ’ το αλλιώς! Γιατί αν όλες σου οι σχέσεις κάπου χωλαίνουν, δε γίνεται να φταίνε όλοι όσοι πέρασαν από τη ζωή σου. Μάθε να παραδέχεσαι τις πατάτες που κάνεις. Ο εγωισμός δεν είναι πάντα ωφέλιμος. Τις περισσότερες φορές οδηγεί σε αδιέξοδο. Γι’ αυτό φρόντισε να παραδέχεσαι τα λάθη σου και να μαθαίνεις απ’ αυτά. Μην προσπαθείς ν’ αλλάξεις κανέναν!

Είσαι με κάποιον γι’ αυτό ακριβώς που είναι. Αν ξεκινάς μια σχέση πιστεύοντας πως μπορείς ν’ αλλάξεις έναν άνθρωπο και να τον φέρεις στα μέτρα σου, πλανάσαι πλάνην οικτρά! Κανένας δε θα μείνει δίπλα μας αν δεν παίρνει πίσω κάτι από αυτά που δίνει. Οι σχέσεις δεν είναι κοινοφελή ιδρύματα έχουν ανάγκες. Κι όλες σου οι πρώην σχέσεις έχουν το ίδιο παράπονο, δε γίνεται να είναι όλες λάθος. Ίσως το λάθος να κρύβεται αλλού. Σκέψου το.