Kίνηση ματ το να σβήνεις το κατεβατό και ν' απαντάς απλώς "ok"

«Ο χρήστης πληκτρολογεί…», και μάλιστα, ο χρήστης πληκτρολογεί ασταμάτητα. Εσύ δεν έχεις να κάνεις κάτι άλλο από το να περιμένεις. Περιμένεις ένα μήνυμα, μία εξήγηση, μία περιβόητη απάντηση από τον σύντροφό σου. Κάτι έκανες, κάτι σου έκανε, ποιος ξέρει; Παράπονα, γκρίνια και πολλά νεύρα φαίνεται πως κυριεύουν τη μέχρι άλλοτε ίσως πολύ καλύτερη επικοινωνία σας, που τώρα μοιάζει ένας ατελείωτος καβγάς μέσω μέσεντζερ. Ένας συνδυασμός εκρηκτικός, έτοιμος να βάλει φωτιά στη, μέχρι τώρα, ηρεμία σας.

Η οθόνη του κινητού σου φώτισε γιατί «έχετε ένα νέο μήνυμα». Διστάζεις για μία στιγμή, καθώς ξέρεις τι πρόκειται ν’ ακολουθήσει. Σκέφτεσαι να το αφήσεις εκεί, καθώς η τελευταία σου απάντηση υπήρξε καταλυτική, πού να γράφεις πάλι δυο παραγράφους τάπες για να βγεις νικητής στον καβγά. Δεν μπορείς όμως να το αγνοήσεις, άσε που σε τρώει και η περιέργεια τι στο καλό βρήκε να απαντήσει. Το ανοίγεις και μπροστά σου αντικρίζεις το χάος. Το μήνυμα διαβάστηκε, λοιπόν. Για πες μου τώρα, πώς συνεχίζουμε; Θα απαντήσεις; Και να φανταστώ, έχεις να πεις πολλά, έτσι; Σε πνίγει το δίκιο. Δε θα κάνεις πίσω τώρα, θα σε υπερασπιστείς.  Τίποτα δε θα κρατήσεις μέσα σου, σύμφωνοι;

Κάπως έτσι ξεκινάει μία διαμάχη μέσω μηνυμάτων δίχως τελειωμό. Ολόκληρα κατεβατά θυμού, παραπόνων και άτακτων σκέψεων. Να πω ότι βγάζατε κι άκρη; Πάει στο καλό! Η κατάσταση, όμως, δε βγάζει πουθενά παρά σε ατελείωτους βρόγχους θυμωμένων μηνυμάτων που μόνο σκοπό έχουν να είναι τα τελευταία άρα και νικηφόρα στον καβγά. Χειρότερα τα κάνετε ώρα με την ώρα που περνά. Μήπως ήρθε η ώρα ν’ αναθεωρήσεις λιγάκι; Και όχι, δεν εννοώ να πεις ένα συγγνώμη και να καταπιείς ό, τι ειπώθηκε. Δεν είναι λύση η παράβλεψη ενός γεγονότος, διότι μελλοντικά θα υπάρξουν κι άλλες προστριβές που στην επιφάνεια ίσως φέρουν άλυτα ζητήματα του παρελθόντος. Δε νομίζω να θέλεις κάτι τέτοιο, σωστά; Αλλά, να μωρέ, μήπως θα ήταν καλύτερα αν λύνατε το θεματάκι σας “face to face”, που λέμε κι αγγλιστί;

Καταλαβαίνω την πρεμούρα που σε δέρνει να τα πεις όλα εκείνη τη στιγμή που εκφράζεται το παράπονο ή προκύπτει η διαφωνία, όμως υπάρχει στο παρασκήνιο ένα μεγάλο «αλλά». Πάρε τον χρόνο σου να ηρεμήσεις, κάνε την αυτοκριτική σου. Πού κι πού άφησε να πέσει κάτω και καμία καρφίτσα. Απάντησε μ’ ένα τυπικό “ok” και συνέχισε τη μέρα σου. Συζήτησέ το αργότερα, όχι όμως πίσω από μία οθόνη κι ένα πληκτρολόγιο. Να έχεις μπροστά σου τον άνθρωπό σου, να τον κοιτάς στα μάτια και να μιλήσετε ανοιχτά γι’ αυτά που σας απασχολούν, σας ενοχλούν και βάζουν τρικλοποδιές στο μεταξύ σας.

Σίγουρα είναι δύσκολο να βλέπεις το κατεβατό και να αποφασίζεις μια ήπια απάντηση, καθώς ο γραπτός λόγος σου δίνει και τη δυνατότητα να είσαι όσο εκρηκτικός και δηκτικός επιθυμείς χωρίς να έχεις να έχεις να αντιμετωπίσεις το πρόσωπο που απευθύνεται, πάντως μη το υπεραναλύεις. Να θυμάσαι πως ωριμότητα είναι να έχεις να γράψεις ένα κάρο προσβλητικές ατάκες με μόνο σκοπό να ενοχλήσουν, σβήνοντάς τις και απαντώντας αντ’ αυτού πως καλύτερα να τα πείτε αργότερα όταν θα έχετε ηρεμήσει. Διέγραψέ το το ρημάδι το κατεβατό, συγκρατήσου και κινήσου με ψυχραιμία.  Προς όφελός σου είναι. Συναισθηματική ωρίμανση είναι. Θα τα πείτε όλα αναλυτικά από κοντά! Άλλωστε αν είναι να τσακωθείς, να το ευχαριστηθείς, γιατί αν τύχει και σπάσεις και καμιά οθόνη, θα κλαις διπλά μετά. Σκέψου το.