Παραγνωριστήκατε και σας αρέσει

Ένα μόνο πράγμα θα σου πω· η αμηχανία της πρώτης συνάντησής σας. Τώρα που τράβηξα την προσοχή σου, θέλω να κάνεις εικόνα τον εαυτό σου γυρνώντας πίσω σ’ εκείνη τη μέρα. Την ημέρα που ορίσατε με τον έρωτά σου το πρώτο σας ραντεβού.

Θυμάσαι; Ετοιμαζόσουν για ώρες, μη γνωρίζοντας τι είναι αυτό που θες να βάλεις και σου πάει περισσότερο. Άλλαξες εκατό διαθέσεις, το άγχος στο Θεό, τα λεπτά δεν περνούσαν και μετά έτρεχαν ασταμάτητα, γιατί η κρίσιμη ώρα είχε φτάσει. Τα πόδια σου έτρεμαν, το σάλιο σου είχε κυριολεκτικά στεγνώσει. Είχες καταπιεί την γλώσσα σου κι αν, τελικά, κατάφερνες ν’ αρθρώσεις κάποια λέξη τα θαλάσσωνες. Δυσνόητες προτάσεις, αμέτρητα σαρδάμ, ανολοκλήρωτες λέξεις κι ένα μονίμως χαμένο βλέμμα. Δεν ήξερες τι συμβαίνει στο κόσμο γύρω σου, δεν ήξερες καν τι συμβαίνει στον ίδιο σου τον εαυτό. Το μόνο που ήξερες είναι πως μπροστά σου έχεις έναν άνθρωπο που θες πολύ να γίνει μέρος της ζωής σου.

Μετά από αρκετή ώρα είχες ξεκινήσει να παίρνεις, επιτέλους, μπρος. Κι κάπως έτσι, η βραδιά έληξε με τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα. Κι ήρθαν κι άλλες βραδιές. Βραδιές που διήρκεσαν ως τα ξημερώματα. Ήρθαν κι μέρες. Μέρες που ήταν αποκλειστικά αφιερωμένες σ’ εσάς τους δύο.

Για θυμήσου το πρώτο σας ταξίδι. Είχες φάει τη μεγαλύτερη φρίκη της ζωής σου. Για μία ολόκληρη εβδομάδα μαζί, μακριά απ’ όλους. Μία από τις μεγαλύτερες δοκιμασίες που πέρασε η σχέση σας. Εκεί ανακάλυψες πολλά εν δυνάμει κουσούρια, όπως και το ταίρι σου για εσένα. Κι αφού περάσατε κι αυτή τη δοκιμασία με επιτυχία, έφτασε η μέρα που η καθημερινότητά σου συμπεριλάμβανε τη διαρκή παρουσία του στον χώρο σου. Ή καλύτερα, στον χώρο που μαζί διαμορφώσατε, τη δική σας φωλίτσα.

Μαζί διανύσατε αμέτρητες πρώτες φορές, που η κάθε μία διέθετε και τη δική της πινελιά αμηχανίας. Η πρώτη φορά που κάνατε έρωτα, η πρώτη σου γνωριμία με τις οικογένειές σας, ή ακόμη κι η πρώτη γνωριμία του καθένα από τους δυο σας με την παρέα του άλλου.

Τα θυμάσαι όλα αυτά κι χαμογελάς. Φτάνοντας στο σήμερα, σκεπτόμενος το χθες συνειδητοποιείς πως κάθε δοκιμασία που τέθηκε κι επετεύχθη, σας έφερνε όλο κι πιο κοντά. Τώρα έχεις μάθει κάθε ελάττωμα και προτέρημα. Γνωρίζεις τις συνήθειές, τις μικρές λεπτομέρειες που στολίζουν την καθημερινότητά σας.  Το πρωί είναι εκείνος ο άνθρωπος που θα σου ψιθυρίσει «καλημέρα», αλλά κι εκείνος που θα δώσει το εκατό τοις εκατό του εαυτού του για την κάνει να είναι –όχι απλά καλή-, αλλά μοναδική. Το βράδυ θα σου πει «καληνύχτα», θα σε φιλήσει, κάνοντάς σε να ηρεμήσεις και να ξεφορτώσεις από την πίεση που σου προκάλεσε η βαβούρα της ρουτίνας σου.

Κάποτε πίστευες πως όλο αυτό ήταν αδύνατο να συμβεί σε σένα, κι όμως δες μέχρι που έχετε φτάσει. Κάποτε σου έλεγαν πως ακόμη κι αν όλο αυτό συμβεί, η συνήθεια θα σας φάει. Όμως εσείς μέχρι στιγμής τα έχετε πάει περίφημα. Κάποτε σου έλεγαν πως άμα παραγνωριστείς με τον άλλον θα χαθεί ο έρωτας.  Κι αυτή τη θεωρία τους τη διαψεύσατε. Μέρα με τη μέρα έρχεστε όλο κι πιο κοντά, αλλά αυτό εσάς δε σας τρομάζει. Παραγνωριστήκατε και σας αρέσει.