Βρεθήκατε σε κοινή παρέα ή κάπου τυχαία. Γνωριστήκατε, ερωτευθήκατε, αγαπηθήκατε, άρχισαν τα προβλήματα, οι τσακωμοί και να σου στο καπάκι κι ο χωρισμός. Τέλος ιστορίας. Ή, μήπως, όχι;
Εντάξει, έχεις δίκιο. Έχει και συνέχεια η υπόθεση. Αφού η σχέση σας έλαβε τέλος, είναι αδύνατον να φερθείτε σαν ώριμοι ενήλικες, γι’ αυτόν τον λόγο σειρά έχει η διαγραφή παράλληλα με το μπλοκάρισμα. Είστε πλέον δύο ξένοι. Όλα ωραία και καλά μέχρι εδώ; Νομίζω καταλαβαινόμαστε.
Ψυχολόγος δεν είμαι, αλλά μπορώ με σχετική σιγουριά να σου πω πως οτιδήποτε έχεις κάνει κι έχεις πει μέχρι στιγμής θα το μετανιώσεις. Το γιατί είναι απλό. Θυμός. Αυτός ο θυμός θα σε φάει, θα με φάει, κι όλους μας θα μας φάει. Θα μου πεις τώρα, αυτό ένιωθες κι αυτό έκανες. Μόνο έτσι θα μπορούσες να το ξεπεράσεις και να δείξεις πως σαλπάρεις για νέες περιπέτειες. Αμ δε, θα σου πω εγώ!
Ας ξεκινήσουμε απ’ τα βασικά. Δύο ξένοι δεν είστε, όσο κι αν προσπαθείτε να το παίξετε άγνωστοι. Πιθανότατα δεν αισθάνεσαι άνετα ούτε στη σκέψη για νέα ξεκινήματα κι εκείνο το πάντρεμα απογοήτευσης κι οργής μέσα σου, ακόμη καλά κρατεί. Πώς θα σου φαίνονταν αν κρατούσες τον θυμό, αλλά συνέχιζες με μια άλλη τακτική; Αναρωτιέσαι τι εννοώ; Μη βιάζεσαι, θα σου εξηγήσω αμέσως.
Διαγραφή και μπλοκάρισμα απαγορεύεται να τα πάρεις πίσω. Παρ’ όλα αυτά, νιώθεις την ανάγκη να δείξεις στον μέχρι πρότινος έρωτά σου ότι προχωράς και πως περνάς μια χαρά με την πάρτη σου.
Κανόνας νούμερο ένα. Σταμάτα να ανεβάζεις τραγούδια, στιχάκια κι οτιδήποτε άλλο που φωνάζει από χιλιόμετρα θλίψη, ματαίωση και καψούρα χωρισμού, πασπαλισμένα με αμέτρητα «γιατί». Καλοθελητές υπάρχουν, πολλοί. Πάρα πολλοί εκεί έξω. Ακόμη κι αν δεν είστε πλέον διαδικτυακοί φίλοι, οι φίλοι του πρώην αμόρε σου μπορούν να δουν το προφίλ σου και να του σφυρίξουν τα νέα σου. Εκτός κι αν πάνω σε μια στιγμή παράνοιας τους διέγραψες κι αυτούς. Πάμε παρακάτω.
Κανόνας νούμερο δύο. Ξεκίνα να βγαίνεις. Όχι οπουδήποτε, απλώς και μόνο για να ξεχαστείς! Ξεκινά να βγαίνεις με την παρέα σου, με ανθρώπους που είχες χάσει επαφή και το είχες μετανιώσει, σε μαγαζιά που νιώθεις ο εαυτός σου, σε εκδηλώσεις που σε ενδιαφέρουν. Αν, πάλι, προσδοκάς μια επιστροφή, ρίσκαρέ το. Πάρε τα κολλητάρια σου και κανονίστε έξοδο σε στέκια που ξέρεις πως συχνάζει το πρόσωπο. Δε θα ρίξεις βλέμμα. Δε θα κάνεις κίνηση να πλησιάσεις. Κάνε σαν να μην υπάρχει γύρω σου. Συνέχισε να χαμογελάς και να διασκεδάζεις. Προσοχή, όμως! Μην το παρακάνεις. Να βγαίνεις σε κοινά στέκια με μέτρο και μόνο αν το αντέχει το στομάχι σου, καθώς δεν ξέρεις πώς θα φερθεί η άλλη πλευρά, και μην προκαλείς φλερτάροντας αβέρτα και βροντοφωνάζοντας ότι «είσαι αλλού». Θα καταλήξεις καραγκιόζης στα μάτια του άλλου, κι αυτό δεν το θες.
Κανόνας νούμερο τρία. Φρόντισε τον εαυτό σου. Πήγαινε για ψώνια, άλλαξε την γκαρνταρόμπα σου. Δοκίμασε ένα διαφορετικό κούρεμα. Γενικώς, ανανεώσου! Δείξε στο παρελθόν σου αλλά κυρίως στον εαυτό σου πόσο καλό σου έκανε από τότε που έφυγε απ’ τη ζωή σου. Δείξ’ του ότι συνεχίζεις να ζεις, ότι δε σ’ αγγίζει πλέον η απουσία, ότι περνάς καλά. Στην τελική, δείξε στον άλλο τι έχασε. Οι άνθρωποι έχουμε την τάση να εκτιμούμε κάτι περισσότερο όταν το χάνουμε.
Ανεξάρτητα από tips και στρατηγικές, δώσε χρόνο στον εαυτό σου, κάνε την αυτοκριτική σου και κοίτα με αισιοδοξία το μέλλον. Κάποια στιγμή όλο αυτό το σκοτάδι του χωρισμού θα εξαφανιστεί κι εσύ θα ‘σαι μια πιο ώριμη, ήρεμη, συνειδητοποιημένη κι ανεξάρτητη εκδοχή σου. Θα καταλάβεις πως την ενέργειά σου πρέπει να την αφιερώσεις μόνο σ’ όσους είναι εκεί, στο πλευρό σου. Ελευθερώθηκες, λοιπόν. Τα έσπασες τα δεσμά του παρελθόντος.
Το μάθημά σου το πήρες. Ίσως την επόμενη φορά να επαναλάβεις ορισμένα απ’ τα ίδια λάθη. Προσπάθησε, όμως, να μην αφήσεις ποτέ τον εγωισμό σου ατάιστο στιγμές όπου λυσσάει για τροφή. Είναι λίγες οι φορές αυτές που πρέπει να τον υπακούσεις αλλά ανεκτίμητες για την αξιοπρέπειά σου!
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη