Είναι η τάση της εποχής. Είναι το κύμα, που δε φέρνει το ρομαντισμό και τα χάδια και τις αγκαλιές δίπλα σε παραλίες ή στενά, αλλά την επαφή για μία στιγμή και ταυτόχρονα για καμία απολύτως.
Δεν είναι ο ιππότης στο άσπρο άλογο. Είναι ένας σύγχρονος Δον Ζουάν, ένας Μακμπέθ με απίστευτες φιλοδοξίες.
Είναι ένα παραθαλάσσιο ξενοδοχείο με ελκυστικούς φωτισμούς και όχι και τον τρελό κόσμο, που το ερωτεύεσαι με την πρώτη ματιά, αλλά θέλει πολλά χρήματα για να μείνεις.
Και όμως- εν αντιθέσει των αρσενικών προσώπων και μαγευτικών τοπίων-, ονομάζεται «ξεπέτα», γένους θηλυκού και αν τη δεις στο δρόμο, αισθάνεσαι έντονη επιθυμία να την ακολουθήσεις. Έτσι λέγεται.
Ζούμε πλέον σε εποχές απελευθερωμένες. Μαζί με τις εποχές αυτές, αποφασίζει πια-από μόνος του ο καθένας- να «κοιμηθεί» με οποιονδήποτε άλλον άνθρωπο θέλει.
Δικαίωμά του είναι, γούστο του και καπέλο του. Πλησιάζει και το καλοκαίρι, μη μας πάθει και ηλίαση.
Ελάτε να κάτσουμε να τα βάλουμε κάτω, να παραγγείλουμε και κανένα μεζέ με το τσίπουρο και να δούμε το πιο τρομακτικό σενάριο. Δεν είναι κάτι τραγικό όμως. Στο τέλος θα γελάμε παρέα. Ακόμα και όταν έρθει ο λογαριασμός.
Βρίσκεις έναν άνθρωπο, που σου αρέσει και σε ελκύει ερωτικά. Ωραία μέχρι εδώ. Μιλάτε και αμοιβαία φαίνεται ότι θέλετε το ίδιο πράγμα. Ερωτική επαφή δίχως δεσμεύσεις. Επίσης πολύ ωραία μέχρι εδώ. Αφού τα λόγια εξαντληθούν, καταλήγειτε στο κρεβάτι. Και κάνετε σεξ. Ωμά, αλλά κατανοητά.
Ολοκληρώνεται η διαδικασία- ας ελπίσουμε και επιτυχώς- και έρχεται η στιγμή να παρθεί η πιο δύσκολη απόφαση. Ποιος από τους δυο θα σηκωθεί πρώτος για να ντυθεί. Αφού πρώτα υποστείς στη μάπα όλα τα σχόλια του τύπου «Ήταν πολύ καλό», «Ήσουν πολύ καλός/καλή». Ας πιούμε λίγο, γιατί ποτέ κανείς δε θα μάθει πραγματικά.
Προτιμάμε το πρώτο σενάριο πάντως έτσι; Έκανες αυτό που είχατε αποφασίσει από κοινού και παραπάνω χώρος και χρόνος για προσπάθειες εκείνο το βράδυ δεν υπάρχει.
Σενάριο υπ’ αριθμόν νούμερο δύο. Θέλει να σε αγκαλιάσει, να κοιμηθείς εκεί το βράδυ. Να ξυπνήσεις το πρωί με ένα πιο γλυκό αίσθημα, αλλά με το τίμημα ότι τα πράγματα μεταξύ σας ενδέχεται να είναι πιο περίπλοκα.
Μία, από τις εκδοχές αυτού του σεναρίου, είναι να το θέλεις και εσύ. Ίσως να θέλεις να μείνεις εκεί, λόγω εγωισμού ή λόγω συμφέροντος αν το βράδυ δίνει τη θέση του στο πρωί.
Ίσως, ακόμα, και επειδή το θέλεις. Σου βγάζει κάτι αυτός ο άνθρωπος και θέλεις να κάτσεις εκεί λίγο παραπάνω. Μπορεί να θέλεις να διαπιστώσεις κάτι για αυτόν, να επιβεβαιώσεις κάτι, να το δεις με το φως της μέρας. Και αν σε χαρακτηρίζει έστω και λίγη τύχη, με το μεσημεριανό φως.
Πίνουμε λίγο ακόμα;
Μπορεί, όμως, και να μην θέλεις. Κοιμηθήκατε μαζί, όλα καλά. Ακόμα και να μην είναι καλά, εσύ το κομμάτι σου το έκανες. Δεν θέλεις αγκαλιές και φιλιά. Δε θέλεις χάδια και φαγητό μετά το σεξ.
Δε θέλεις να καθίσεις μετά για ταινία και «βρόμικο» ή ο,οτιδήποτε άλλο σκαρφιστεί ο ρομαντισμός. Σβήνεις τα αναμμένα κεριά και πατάς τα πέταλα από τα τριαντάφυλλα.
Δε ζητάς το πρωινό μαζί με αυτό το άτομο, ούτε το μεσημεριανό. Αυτή η επαφή αρκούσε και ξέρεις να τραβάς την κόκκινη γραμμή. Πώς να το κάνουμε δηλαδή;
Αν η άλλη πλευρά θέλει το παραπάνω, προτιμάς χίλιες φορές και καπάκι ακόμα άλλες χίλιες, να του δώσεις λεφτά να πάρει ένα ωραίο μαξιλάρι. Ας αγκαλιάζει αυτό.
Αυτός δεν είναι ο ορισμός της ξεπέτας, άλλωστε; Να πεθαίνουν όλα μέσα στη νύχτα. Και αν επιβιώσει κάτι το πρωί, το σκοτώνεις με το πρώτο τσιγάρο και την πρώτη γουλιά καφέ. Με το πρώτο σερφάρισμα στο κινητό, γυρνώντας σπίτι.
Σκληροί όροι και σκληρές προϋποθέσεις. Αλλά τους κανόνες του παιχνιδιού τους ήξερες από την αρχή. Κερδισμένοι και χαμένοι δεν υπάρχουν.
Μόνο το παιχνίδι. Μονάχα η δεξιά οδός στη διασταύρωση.
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Κεχαγιά