Όμορφη και ωραία η σχέση σας, ναι. Όμορφα και ωραία περνάτε, επίσης ναι. Αλλά, πού και πού, έρχεται η στιγμή που περνάει από το μυαλό σου το τί θα γίνει αν συναντήσεις τους γονείς της. Με εκείνη τη σκέψη να περνάει σφυρίζοντας με θρασύτητα, κάνεις τον Κινέζο και το ξεχνάς.

Σε περίπτωση, βέβαια, που και να κάνεις τον Κινέζο αυτό γίνεται τυχαία, εκεί να δεις ομορφιά.

Είναι η φάση-αφασία της βόλτας σας, όπου ξαφνικά ακούς το «μαμά και μπαμπά». Μετά από τις προβλεπόμενες αγκαλιές και χαιρετούρες, εσύ καλείσαι να συστηθείς. Άντε να κατεβάσεις μετά πρόθυμα τα χέρια σου από τη μέση ή τον ώμο της και να τα δώσεις στα χέρια των ανθρώπων, που την κρατούσαν χρόνια ολόκληρα. Κρύος ιδρώτας ξεκάθαρα.

Η συμπεριφορά σου χαρακτηρίζεται από ψυχραιμία και με μερικά χαμόγελα και μετριοφροσύνες, καταφέρνεις να περάσεις τον αρχικό μαραθώνιο του ελέγχου. Πετάς και ορισμένα ξεφυσήματα εδώ και εκεί.

Για τα ξεφυσήματα αυτά, δε γλυτώνεις τα πειράγματα από το κορίτσι· εκτός και αν ήρθε και σε αυτήν ταμπλάς, οπότε πάτε κατευθείαν σε ένα ζαχαροπλαστείο.

Φυσικά, αν αυτό είναι σοκαριστικό, πόσο πιο σοκαριστικό είναι να κανονιστεί από πριν;

Είναι η ίδια φάση-αφασία· είναι η κουβέντα, η οποία ξεκινάει με γλύκες και μισές λέξεις, αλλά και «αγάπη μου, να, ξέρεις κάτι;».

Νυστάζεις-δε νυστάζεις, γουρλώνεις τα μάτια σου λες και ξέρεις τι θα ακολουθήσει. Μάντεψες λάθος; Κέρδισες μία μαγευτική έξοδο με τους γονείς της. Μάντεψες σωστά; Κέρδισες ό,τι κέρδισες όταν έκανες λάθος. Τυχερέ! Από εκεί και πέρα, η συνάντηση γιγάντων, η οποία ακολουθεί, κινείται σε ρυθμούς αφαίρεσης τσιρότου. Ένα, δυο και έξω.

Ενίοτε, πριν από τις στιγμές αυτές, υπάρχει άγχος και πίεση στον τομέα αυτόν και το πράγμα δυσκολεύει, ειδικά αν δεν είσαι διατεθειμένος να το προχωρήσεις και από μόνος σου. Σκέφτεσαι αν θα υπάρχει και κάποια, έστω μερική, συμφωνία χαρακτήρων.

Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να πρέπει να αποφασίσεις και εσύ αν ήρθε η στιγμή να γίνει αυτό το επίσημο βήμα. Όλα εξαρτούνται από τις συνθήκες και το χρονισμό της συνάντησης.

Σίγουρα, όμως, τα βάζεις κάτω ωραία και με λογικό μυαλό, ανασκουμπώνεσαι και δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό.

Δεν τον δίνεις, όμως, για να κάνεις εντύπωση στους γονείς της. Είναι ένας σημαντικός παράγοντας μεν, αλλά δεν είναι ο σκοπός της εξόδου μονάχα αυτός. Ακόμα παραπάνω, είναι η δική σου θέληση να δείξεις ότι είσαι εκεί και αξίζεις. Τι πιο απλό, λοιπόν, από το να είσαι εσύ, απαράλλαχτα, ο εαυτός σου;

Δε χρειάζεται ούτε άγχος, ούτε πολύ μεγάλη πίεση. Όλα είναι απλά και με το να είσαι εσύ -γιατί αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο βρίσκεται μαζί σου- προσδίδεις σιγουριά και αυτοπεποίθηση. Τοποθετείς στη φαρέτρα σου τα ποδοσφαιρικά μέσα για τον πατέρα και αν τα βρείτε εκεί μεγάλη πιθανότητα υπάρχει ότι όλα θα κυλήσουν ομαλά.

Όσον αφορά τη μητέρα της, αυτή θα καταλάβει ότι έχεις φαρέτρα. Αλλά και εκεί δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα.

Θα μιλήσεις, θα γελάσεις, θα είσαι ήρεμος και χαλαρός και όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν στην πορεία μόνα τους. Μπορεί να έχεις αντίκρυ σου τους γονείς της, αλλά αν υπάρχει διάθεση και καλή καρδιά, όλα γίνονται. Και το σημαντικότερο, είναι να γίνονται φυσιολογικά.

 

Συντάκτης: Κωνσταντίνος Θράβαλος
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Κεχαγιά