Είναι φορές που η ρουτίνα κι οι καταστάσεις μάς πάνε εκεί ακριβώς όπου θέλουν αυτές κι όχι εκεί που πραγματικά επιθυμούμε εμείς. Οι γρήγοροι ρυθμοί της καθημερινότητας, οι υποχρεώσεις και το τρέξιμο της δουλειάς, πολλές φορές μας κάνουν να αναρωτιόμαστε ποιοι είμαστε τελικά, προς τα πού θέλουμε να πάμε και γιατί δεν το έχουμε επιτύχει μέχρι τώρα. Δίνουμε το 100% του εαυτού μας και τις ενέργειάς μας σε άλλες καταστάσεις, μέχρι τη στιγμή, που στο τέλος της ημέρας διαπιστώνουμε με λύπη ότι για εμάς δεν έχει μείνει κάτι σημαντικό, κάτι σπουδαίο. Συνειδητοποιούμε οότι όλη μας τη φροντίδα και την αγάπη την έχουμε διαθέσει σε όλους του υπόλοιπους, αλλά τον πιο σπουδαίο και σημαντικό για εμάς, τον έχουμε αφήσει απ’εξω κι αυτός δεν είναι άλλος από τον ίδιο μας τον εαυτό.
Ίσως πολλοί πιστεύουμε ότι κάποια στιγμή θα υπάρξει χρόνος διαθέσιμος και για εμάς. Άλλοι πάλι μπορεί να θεωρούν ότι δεν είναι δα και τόσο σημαντική η προσοχή που πρέπει να παρέχουμε στο είναι μας. Και προφανώς κανείς δεν είπε πως η λύση σε όλα είναι να είμαστε εγωκεντρικοί κι εγωιστές, αλλά πρέπει να αντιληφθούμε επιτέλους πως η αυτοφροντίδα είναι ζωτικής σημασίας για τη ζωή μας. Οφείλουμε να μας ψυχαγωγούμε, να μας βάζουμε όμορφη μουσική, να μας μιλάμε όμορφα και να μας γεμίζουμε ζεστά λόγια, γιατί αν δεν το κάνουμε εμείς για εμάς, δύσκολα θα το κάνει κάποιος άλλος.
Μέσα από λέξεις και φράσεις που χρησιμοποιούμε στον καθημερινό μας λόγο, μπορούμε να κάνουμε πιο ουσιαστική την καθημερινότητά μας μιλώντας στον εαυτό μας και τονώνοντας την αυτοεκτίμησή μας. Εάν κάθε πρωί που ξυπνούσαμε -κι όχι μόνο- μας υπενθυμίζαμε κάποιες από τις παρακάτω φράσεις, ο εσωτερικός κόσμος μας και το πώς βλέπουμε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας θα ήταν πολύ διαφορετικός!
– Σε ευχαριστώ!
Ίσως ακούγεται πολύ κοινότυπη φράση, όμως σκέψου συνειδητά πότε ήταν η τελευταία φορά που ευχαρίστησες μέσα από την ψυχή σου, εσένα τον ίδιο για όσα έχεις καταφέρει, για τα λάθη και τα σωστά σου; Έχουμε μάθει μόνο να μας κρίνουμε για όλες τις αστοχίες, χωρίς ποτέ να εστιάζουμε στην επιβράβευση του εαυτού μας για όλα όσα έχει πετύχει. Συνηθίσαμε να βλέπουμε τον εαυτό μας σαν εχθρό κι όχι σαν σύμμαχο και πάντα κυνηγάμε την ψευδαίσθηση οτι κάτι πρέπει να αποδείξουμε και σε εμάς και στους γύρω μας.
– Συγγνώμη για τις φορές που δεν πίστεψα σε εσένα!
Πόσες ήταν οι φορές που εμείς οι ίδιοι σαμποτάραμε εμάς, βάλαμε εμπόδια μπροστά μας και δεν πιστέψαμε αρκετά σε όλα όσα ήμασταν ικανοί να δημιουργήσουμε; Αμέτρητες. Τώρα σκέψου πόσο διαφορετική θα ήταν η έκβαση σε καταστάσεις αν λειτουργούσαμε ως η κινητήριος δύναμή μας, ο εμπνευστής μας κι ο καθοδήγητης μας. Για όλες, λοιπόν, τις στιγμές που κάναμε το λάθος και δεν υπήρξαμε τίποτα από τα παραπάνω, μας χρωστάμε αυτήν την απολογία.
– Σήμερα θα προσπαθήσω για την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου
Δεν υπάρχει πιο κατάλληλη στιγμή από το τώρα! Τώρα είναι η στιγμή να πράξεις για όλες τις νέκρες στιγμές που άφησες να περάσουν μέσα από τα χέρια σου. Για όλες τις φορές που αποτέλεσες τον θεατή της ζωή σου κι όχι τον πρωταγωνιστή. Ποτέ δεν είναι αργά να εντοπίσεις τα πραγματικά σου θέλω, να σηκώσεις μανίκια, να παλέψεις γι’ αυτά και να πες: «Τώρα πάμε!». Και τέλος πάντων ζεις για εσένα, οπότε το μοναδικό πράγμα που έχεις να κάνεις, είναι να το κάνεις καλά.
– Αξίζω το κάθε καλό που κουβαλάει πάνω του αυτός εδώ ο κόσμος!
Κατά βάθος ο κάθε άνθρωπος έχει μέσα του αυτήν τη φωνούλα που του επαναλαμβάνει ξανά και ξανά την πραγματική του αξία. Το θέμα είναι ποσό δυνατά μιλάει η φωνή αυτή μέσα μας ή κατά πόσο έχουμε όλοι την ίδια διάθεση να την ακούσουμε. Εκεί που πρέπει να εστιάσουμε είναι οτι όλοι έχουμε όλα τα μέσα για να πράξουμε τα καλύτερα για εμάς. Η ουσία κρύβεται στην πίστη προς την ιδέα αυτή. Ιδέες κι αντιλήψεις του τύπου «δεν αξίζω τίποτα», «δεν είμαι για τίποτα» δε χωράνε στην καθημερινότητά μας. Ο πλανήτης αυτός κρύβει μέσα του βαθιές χαρές, συγκινήσεις, έρωτες και δυνατά αισθήματα που ο κάθε ένας μας αξίζει να βιώσει στο μέγιστό του.
Συντάκτης: Ανθή Μπρόκου
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Κουτσουρά
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Κουτσουρά
