Πώς ο Καζανόβα έκανε δικιά του όποια έβαζε στο μάτι

Σίγουρα όλοι κάποια στιγμή, στη σύγχρονη εποχή που ζούμε, θα έχουμε ακούσει τη φράση «Αυτός είναι Καζανόβας»,  στην προσπάθεια μας να αποδώσουμε και να περιγράψουμε το προφίλ και τη συμπεριφορά ενός ανθρώπου. Έτσι τον κατονομάζουμε με το περίφημο όνομα «Καζανόβας», ένα όνομα που το μυαλό των περισσότερων απο εμάς μας μάς παραπέμπει σ’ ενα προφίλ ατόμου με πολυτάραχη ερωτική ζωή, άστατου και συναισθηματικά μη διαθέσιμου για το δούναι και λαβείν αληθινών συναισθημάτων.

Ποιος ήταν όμως ο πραγματικός Καζανόβας; Η ζωή του ήταν τέτοια που δικαίως χρησιμοποιείται σήμερα το όνομά του σε τέτοια συχνότητα; Και αν ναι, πώς η συμπεριφορά απέναντι στα ερωτευμένα «θύματά» του μπορεί να σχετίζεται με σημερινές τεχνικές στις σύγχρονες συμπεριφορές ανθρώπων, ανδρών και γυναικών, απέναντι στους δικούς τους υποψήφιους εραστές;

Η ζωή του Τζιάκομο Καζανόβα με λίγα λόγια

Με μια σύντομη αναφορά στη ζωή του συγγραφέα Τζιάκομο Καζανόβα, μπορούμε να πούμε οτι αποτέλεσε, ίσως, το κάτι καινοτόμο, το κάτι διαφορετικό και λίγο αντισυμβατικό, για την εποχή στην οποία έζησε. Γεννημένος το 1725 στην Βενετία, απο τα πρώτα κιόλας στάδια της πορείας του στον κόσμο αυτό, έδειξε ζήλο για τον κλήρο και την ιερατική ζωή, περιοδος που κράτησε λίγο αφού το πρώτο ερωτικό σκάνδαλο της ζωής του ήρθε στην επιφάνεια τη στιγμή που συνευρέθηκε για πρώτη φορά στα 11 χρόνια του με την αδερφή ενός ιερέα. Αυτήν ήταν κι η  συνθήκη που ανάγκασε την ιερατική ακαδημία να τον διώξει. Τα επόμενα χόονια που ακολουθήσαν στην ενήλικη πλέον ζωή του ήταν το ίδιο ακραία, πολυτάραχα και γεμάτα παράνομες σ3ξουαλικές περιπέτειες.

Η αρχή της ανόδου του, θα έλεγε κανείς οτι, ήταν με τη μύησή του στον Τεκτονισμό, που κατά τον ίδιο θα τον έφερνε κοντά στους κοινωνικά καταξιωμένους κύκλους ανθρώπων. Μια ιδέα που λειτούργησε πραγματικά, αφού έτσι κατάφερε να γυρίσει ολόκληρη την Ευρώπη με ταξίδια σε όλο και περισσότερα μέρη. Όταν όμως έκανε τον κύκλο του αυτό το κεφάλαιο στη ζωή του, ξεκίνησε ενα άλλο, εκείνο του απατεώνα- μάγου- ερωτέυσιμου. Προσποιούμενος τον μάγο και τον αποκρυφιστή κατάφερε να διεισδύσει μέσα σε σπίτια αριστοκρατών, συναναστρεφόμενος Δούκες και Δούκισσες, όπου με τις δεύτερες σύναπτε ερωτικούς παράνομους δεσμούς. Η κατάσταση αυτή κράτησε για αρκετό διάστημα μέχρι τη στιγμή που τα δολοπλόκα σχέδιά του ήρθαν στην επιφάνεια και κατηγορήθηκε απο τον νόμο αλλά κι απο τους απατημένους σύζυγους των κυριών, για ψευτό- μαντεία κι ενασχόλησή του σε σκοτεινές και μαύρες μαγείες. Η καταδίκη του ήταν καθοριστική, πέντε χρόνια φυλάκισης περίμεναν τον διαδεδομένο εραστή. Στην «Μολυβένια Φυλακή» υψίστης ασφαλείας, όπου και φυλακίστηκε, παρέμεινε μονάχα 15 μήνες, ααφού μετά απο το διάστημα αυτό κατάφερε να αποδράσει, συνθήκη που έκανε την αίγλη και τον ερωτισμό που είχε χτιστεί γύρω απο το όνομά του, να εκτοξευτεί.

Ένα ακόμη καθοριστικό γεγονός και σταθμό στη ζωή του αποτέλεσε η κυκλοφορία ενός διηγήματος- φυλλαδίου, στο Παρίσι, στο οποίο ο ίδιος είχε συγγράψει τις παράνομες ερωτικές του σχέσεις και τις απιστίες των γυναικών με τις οποίες συνευρισκόταν. Μέσα απο το γεγονός αυτό η φήμη γύρω απο το όνομά του άρχισε να παίρνει τεράστιες διαστάσεις κάτι που χαροποιούσε ιδιαίτερα τον ίδιο.

Πως σχετίζεται η τεχνική του περιβόητου Καζανόβα με αντίστοιχες συμπεριφορές ανθρώπων την σημερινή εποχή;  

Μια αληθινά πραγματική διαπίστωση της σημερινής εποχής πάνω στο κόμματι των ερωτικών σχέσεων είναι οτι βρίσκονται υπό κατάρρευση σ’ ενα μεγάλο βαθμό. Αυτό μπορεί να έχει υπόβαθρο και να σχετίζεται με πάρα πολλά διαφορετικά πράγματα. Η κρίση των αξιών και των κοινωνιών, η ελεύθερη κι άμεση προσβάσιμη εναλλαγή συντρόφων, η αποφυγή ισχυρών συναισθηματικών δεσμών και η απουσία ιδανικών πάνω στον τομέα της συντροφικότητας είναι κάποια απο αυτά. Όμως σημαντικό είναι να τονίσουμε και τον ανθρώπινο παράγοντα, τόσο στο ψυχολογικό όσο και στον εσωτερικό του κόσμο. Όπως το προφίλ συμπεριφοράς του Καζανόβα, ο οποίο δρούσε μες στην κοινωνία με χειριστικές μεν, γοητευτικές δε τακτικές, έτσι δρουν με την ίδια άνεση και ευκολία οι σύγχρονοι «Καζανόβες» της εποχής μας.

Για να μιλήσουμε όμως συγκεκριμένα, όλοι οι άνθρωποι έχουμε τα σκοτεινά και τρωτά σημεία μας. Αυτά μπορεί να είναι είτε κάποια τραύματα κατά την παιδική μας ηλικία, είτε πηγαίες κι ανεξέλεγκτες εγωιστικές τάσεις οι οποίες μας επηρεάζουν στην ευρύτερη ζωή μας αλλά και στο ερωτικό και σχεσιακό κομμάτι μας. Η διάθεση δηλαδή με τέτοιο πρόσημο που εκδηλώνεται απο μια μερίδα ανθρώπων απέναντι σε άλλους για να προσελκύσουν και να σαγηνευόσουν, επιδεικνύουν ανασφάλεια και πιο μη διαχειρίσημα ένστικτα, πολλές φορές κι απαγορευτικά. Όταν υπάρχει βαθιά μέσα μας το στοιχείο της κυριαρχίας, υπάρχει και η πεποίθηση οτι ολόκληρος ο κόσμος, κατά συνέπεια κι οι άνθρωποι που υπάρχουν σ’αυτόν, μας ανήκει. Οπότε ενεργοποιείται ο μηχανισμός οτι πρέπει πάση θυσία να κατακτήσουμε αυτό που ενδεχομένως δε μας νοιάζει τόσο το περιεχόμενό του, αλλά το όμορφο συναίσθημα της κτήσης που θα μας προσφέρει, το οποίο πηγαίνει χέρι -χέρι με το αντικείμενο του πόθου που έχει μπει στο στόχαστρο και την πολιορκία μας.

Καταλήγουμε περισσότερο, λοιπόν στο ότι οι ανθρώπινη φύση κι ο κάθε άνθρωπος έχει μέσα του, άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο, το κομμάτι της κτήσης, του εγωισμού αλλά και της πληρότητας που θα υπάρξει μετά την κατάκτηση του εκάστοτε στόχου. Όσοι όμως δεν έχουν καταφέρει να το δαμάσουν ούτε στο ελάχιστο, δεν έχουν τη διάθεση να προσφέρουν και να αισθανθούν πράγματα για το άτομο το οποίο συναναστρέφονται. Υπάρχει η διάθεση να σαγηνέψουν και να κατακτήσουν το ενα μέρος των ανθρώπων κι απο το υπόλοιπο ποσοστό που μένει να «χειροκροτηθούν» όπως κάθε σωστός Καζανόβας.

Πηγή εικόνας