Πόσοι άνθρωποι δεν έχουμε ακούσει ή ακόμα και βιώσει τι σημαίνει να είσαι σε μια σχέση που φαινομενικά όλα μοιάζουν να κυλούν όμορφα κι όμως βαθιά στον πυρήνα της χαρακτηρίζεται εντελώς προβληματική; Αυτό που πολλές φορές συμβαίνει στις σχέσεις αυτές είναι ότι έχουν τη βιτρίνα μιας υγιούς και σταθερής σχέσης για τον έξω κόσμο, ενώ στην αλληλεπίδραση των δύο ανθρώπων υπάρχει ένα τεράστιο κι αγεφύρωτο χάσμα.
Ίσως στα πρώτα στάδια της σχέσης κάποιες απ’ τις παράξενα γλυκές συμπεριφορές να μοιάζουν όμορφες και να αποτελούν σοβαρές ενδείξεις ότι ο άλλος ενδιαφέρεται ουσιαστικά για εσένα, μέχρι το σημείο βέβαια που αρχίζεις να καταλαβαίνεις ότι όλα αυτά που κάποτε σε κολάκευαν, έχουν πλέον σημαντικό κι ανησυχητικό υπόβαθρο. Όταν όμως έρθει η ώρα που θα το αντιληφθείς, θα είσαι σε θέση να το αντιμετωπίσεις;
Ένα απ’ τα σπουδαιότερα χαρακτηριστικά μιας τέτοιας κατάστασης είναι η υποσυνείδητη χειραγώγηση που ενδεχομένως σου ασκεί το ταίρι σου μέσα από φράσεις που αποτελούν μιας μορφής σαμποτάζ προς εσένα. Τι εννοούμε μ’ αυτό; Πιθανόν, το ταίρι να τρέφει καταπιεσμένα ένστικτα ζήλιας κι όλο αυτό να το εξωτερικεύει με κάποια σχόλια που μόνο κολακευτικά δεν είναι για σένα. Αυτού του είδους τα σχόλια θα σε κάνουν να σκεφτείς αν υπάρχει κάτι λάθος σ’ αυτό που βιώνεις κι αν πρέπει ν’ αναθεωρήσεις κάποια πράγματα στη σχέση σου.
Όμως η πικρή αλήθεια βρίσκεται στη χαμηλή αυτοεκτίμηση και στην ανασφάλεια που διέπει το άτομο που σου κάνει το σχόλιο και σε κριτικάρει καθώς διαπιστώνεις ότι δεν έχει κάνει την πρέπουσα ενδοσκόπηση με τον εαυτό του. Τα ένστικτα αυτά, όσο κι αν μας πληγώνουν, χαρακτηρίζουν σημαντική πλειοψηφία ανθρώπων.
Ένα απ’ τα σπουδαιότερα στοιχεία των σχέσεων που ακολουθούν αυτό το μοτίβο είναι οι απαγορεύσει, με πιο ευρύτερη έννοια αυτή τη φορά. Συγκεκριμένα, μπορεί να υπάρχουν εξωφρενικοί περιορισμοί για τη συναναστροφή με άλλους ανθρώπους ή ακόμα και για την απομάκρυνση από φιλίες χρόνων, τις οποίες το ταίρι θεωρεί «κακή επιρροή».
Συνήθως αυτές οι απαγορεύσεις πάνε χέρι-χέρι με φράσεις του τύπου: «Η παρέα αυτή σε χαλάει, δεν πρέπει να αναλώνεσαι με άτομα που σου φουσκώνουν τα μυαλά». Σαφώς και στο άκουσμα αυτής της φράσης κάποιος μπορεί να σκεφτεί «Μα καλά γίνεται ένας άνθρωπος να μην καταλάβει ότι όλα αυτά είναι χειριστικές και εγωιστικές συμπεριφορές;». Κι όμως, ναι.
Τις περισσότερες φορές δε γίνεται αντιληπτό τι ακριβώς συμβαίνει όσο είσαι μέσα στην κατάδυση. Υπάρχει το πέπλο της ψευδαίσθησης του πραγματικού ενδιαφέροντος, της αγάπης και της υποστήριξης και σκεφτόμαστε ότι ο άλλος επιθυμεί το καλύτερο για εμάς. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τον τυφλό έρωτα που υπάρχει στα πρώτα στάδια μιας σχέσης, κάνουν το φαινόμενο ακόμα πιο συνηθισμένο.
Μέσα από τις παραπάνω αναφορές καταλαβαίνουμε πόσο δύσκολες και σύνθετες είναι οι ανθρώπινες σχέσεις αλλά και πόσο διπλωμάτης μπορεί να γίνει κανείς για να πετύχει τη χειραγώγηση. Μπορούμε εύλογα να κατανοήσουμε ότι ένα τέτοιο προφίλ σχέσης δε διέπεται από αγνά, ατόφια και υγιή συναισθήματα αλλά από κτητικά θέλω και επιθυμίες του συντρόφου μας εις βάρος μας.
Η πραγματική αγάπη δεν περιορίζει, δεν καταπιέζει και δεν κρίνει αλλά αγκαλιάζει και αποδέχεται το έτερον ήμισυ, όπως ακριβώς είναι. Η ουσία της αγάπης είναι η αποδοχή και η κατανόηση. Αν κάτι από αυτά λείπει από μια σχέση και αν αυτές οι εγωιστικές τακτικές μάς είναι γνώριμες, μάλλον χρειάζεται να ξανασκεφτούμε αν πρέπει να μείνουμε στην κατάσταση που είμαστε. Ο καθένας από εμάς αξίζει τα δυνατότερα συναισθήματα, τους πιο αληθινούς έρωτες. Αντί ν’ αναλώνεσαι, σκέψου να πας για άλλα!
Επιμέλεια κειμένου: Ανδρέας Πετρόπουλος