Οι ελιές στο πρόσωπο και τον λαιμό είναι σέξι

Βρεχόμαστε και συγχρόνως λιαζόμαστε στους κόλπους μιας θάλασσας που λέγεται Μεσογειακή· συνεπαγωγικά και κάπως δημοκρατικά διακατεχόμαστε κι από το αντίστοιχο ταμπεραμέντο. Ο χαρακτήρας ποτίζεται κι αυτός από το ίδιο νερό, οπότε μην το ψάχνεις, έξω καρδιά και χέρια ανοιχτά γιατί ο διπλανός, δεν είναι απλά συνάνθρωπος, είναι αδερφός. Από χρώματα κυμαινόμαστε απ’ το μελαχρινό μέχρι το καστανό και πίσω. Πού; Τι πού; Μάτια θες; Μαλλιά; Δέρμα; Παντού! Φαντάσου αυτό τα χρώματα γράφονται και λίγο πιο βαθιά στο DNA σε κάτι κύτταρα, ιατρικά επονομαζόμενα μελανοκύτταρα.

Αυτά ενίοτε αναπτύσσουν ανά περιπτώσεις, λίγο ισχυρότερους δεσμούς μεταξύ τους, κάτι σαν στενές φιλίες κι έτσι συμπλέκονται σε στρατιωτικές συστάδες και μαζί με τον γύρω ιστό δημιουργούν τις ελιές. Όποιος έχει πολλές από δαύτες και έχει πάει σε δερματολόγο, θα ξέρει πως αλλιώς λέγονται και σπίλοι. Για το καλό όλων μας δεν τρώγονται, οπότε δεν έχουν καμία σχέση με τη γνωστή οικογένεια ελιάς Καλαμών.

Ελιές, λοιπόν. Μικρές λεπτομέρειες στο ανθρώπινο σώμα που ανάλογα με το πού βρίσκονται θεωρούνται άλλοτε παιχνιδιάρικες κι άλλοτε σέξι. Πώς να μην είναι άλλωστε! Πριν, όμως, σκεφτείς τον μορφονιό ή τη μορφονιά σου για να συμφωνήσεις με την παραπάνω δήλωση, πήγαινε μπροστά στον καθρέφτη και παρατήρησε το σώμα σου, ψάξε λίγο πιο προσεκτικά για τις δικές σου και σκέψου τι σημαίνουν για σένα. Άγγιξέ τες και κυρίως προστάτεψέ τες.

Τώρα ναι, σκέψου το άλλο πρόσωπο, αυτό που φανταστικές  όταν διάβασες τον τίτλο, χαμογέλασες και συμφώνησες ότι ναι, όντως αυτή η ελιά στο λαιμό του ή το πρόσωπό της είναι σέξι. Κι έτσι όπως φανταστικές τον άνθρωπό σου, συλλογίσου ότι αυτό το σημείο είναι αν όχι το αγαπημένο σου, σίγουρα πάντως είναι ένα από τα αγαπημένου σου.

Σε κάθε περίπτωση προσδίδουν τύπο και αποτελούν το σήμα κατατεθέν κάποιου, αυτό που τον χαρακτηρίζει. Έχουν τέτοια δύναμη που αυτές οι μικρές λεπτομέρειες σε πολλές περιπτώσεις είναι απλά ακαταμάχητες. Μπορεί να χαζεύεις αυτό το πρόσωπο και να απορείς πώς γίνεται να δένει αυτή η μικρή κουκκίδα με όλο το υπόλοιπο σύνολο του προσώπου. Αναρωτιέσαι, πώς να πήρε άραγε πρωτοβουλία μια ελιά και να τοποθετήθηκε εκεί με τέτοια σιγουριά κι αυτοπεποίθηση που μένεις στο τέλος να τη θαυμάζεις και να απορείς.

Άλλωστε, είναι κι αυτοί οι διάσημοι που δεν ξέρω πώς γίνεται, μια ελίτσα στο μάγουλο ή εκεί κοντά στο χείλη θα την έχουν. Κι επηρεάζεσαι κι εσύ και τη θες. Κι όταν νευριάζεις και συνειδητοποιείς ότι η φύση δε στάθηκε γενναιόδωρη σου ή ότι αυτά τα κυτταράκια τεμπέλιασαν και δε σχημάτισαν μια και σε σένα, δεν κόπτεσαι και πολύ εν τέλει γιατί βρήκες ότι μια φορά τον χρόνο μπορείς να έχεις για λίγο αυτό που θες, κι έτσι σχημάτισες μια μαύρη ελιά στο μάγουλο στις απόκριες κι εκπλήρωσες το όνειρό σου.

Η ελιά, λοιπόν, είναι ένα στίγμα με ταυτότητα και δαχτυλικό αποτύπωμα. Έχει συγκεκριμένη μυρωδιά και γεύση αφού κάθε φορά συνδέεται με ένα πρόσωπο. Η γοητεία κι η ανεξήγητη έλξη που ασκεί έχει να κάνει τόσο με το σύνολο του άλλου ατόμου όσο και με δικά σου γούστα. Αν είσαι γουστόζος, λοιπόν, κοιτά προς το σωστό σημείο.