Οι γονείς μας είναι οι υπερήρωές μας

Οι ήρωες που συνηθίζαμε να λατρεύουμε ως παιδιά, βρίσκονταν πίσω από μια οθόνη κι είχαν συγκεκριμένες διαστάσεις και μέγεθος. Είχαν ανθρώπινα χαρακτηριστικά, που όμως τις περισσότερες φορές τα έκρυβαν πίσω από περίτεχνες στολές με επιβλητικά χρώματα και σχέδια. Τα πρόσωπά τους όποτε μας αποκαλύπτονταν ήταν αψεγάδιαστα και τα σώματά τους δυνατά και καλλίγραμμα.

Οι ήρωες αυτοί μέσα απ’ τα κατορθώματά τους μετατρέπονταν σε super ήρωες. Άλλωστε, δεν είναι και λίγο να τρέχεις με την ταχύτητα του φωτός ή να πατάς ένα κουμπί και να μεταφέρεσαι αυτόματα απ’ το ένα μέρος στο άλλο σε χρόνο μηδέν! Ακόμη, αυτό που στα μάτια μας φάνταζε μαγικό ήταν ότι ένας μικρόσωμος ήρωας αντιμάχονταν ένα πελώριο τέρας που στο τέλος κατάφερνε να το εξοντώσει κιόλας.

Η δύναμη των ηρώων αυτών, όμως, δεν έγκειται στις υπερδυνάμεις που ανέπτυσσαν στο πεδίο της μάχης αλλά στη δύναμη που ασκούσαν στην παιδική μας ψυχή, στην αισιοδοξία που εξέπεμπαν και την αναπόφευκτη ταύτιση που δημιουργούσαν.

Μεγαλώνοντας μάθαμε ότι η ουσία αυτών των πλασμάτων δε βρίσκεται πίσω απ’ τη μικρή οθόνη, στα παρασκήνια ενός παραμυθιού που φτιάχνουμε στο μυαλό μας, αλλά έξω από αυτήν στην αυλαία της πραγματικής ζωής. Οι ήρωες αυτοί είναι άνθρωποι πραγματικοί, είναι άνθρωποι δικοί μας που αποτελούν μέρος της ζωής μας και δεν είναι άλλοι απ’ τους γονείς μας.

Οι ήρωες αυτοί επέλεξαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους γιατί θέλησαν, ανεξάρτητα απ’ το όποιο τέλος, εσύ να αποτελείς πάντα την αρχή τους. Οι ήρωες αυτοί επέλεξαν να αντικρούσουν από κοινού τον όποιο εχθρό, γιατί πίστεψαν στην αρχή «Η ισχύς εν τη ενώσει».

Οι ήρωες αυτοί είναι γονείς μα πριν από αυτό άνθρωποι· άνθρωποι που καθημερινά μάχονται σαν ήρωες προσφέροντας απλόχερα τις υπερδυνάμεις τους. Τους παρατηρείς μερικές φορές κι απορείς με τα αποθέματα δύναμης κι αγάπης που διαθέτουν. Δε σταματούν ποτέ και σε κανένα εμπόδιο, γιατί πολύ απλά ο σκοπός τους είναι ξεκάθαρος και συγκεκριμένος, η ευτυχία σου.

Παρότι ο χρόνος μπορεί να περνά από πάνω τους και να τους αφήνει τα σημάδια του, αυτοί είναι εκεί για να αποδείξουν ότι δε φοβούνται τίποτα και κανένα. Και παρότι δε φορούν στολή superman ή batman έχουν την ψυχική δύναμη να αντιμετωπίσουν και τον πιο δύσκολο εχθρό.

Η αγάπη, άλλωστε, όταν αφορά δικά μας πρόσωπα μετατρέπεται αυτόματα σε δυνάμεις· που είναι πηγαίες και ανεξάντλητες. Όταν δε αυτό το πρόσωπο είναι το παιδί σου, τότε έχεις το πιο ισχυρό κίνητρο δράσης που δε θα σε σταματήσει απ’ το να κινήσεις γη και ουρανό, να φέρεις τα πάνω, κάτω και να διεκδικήσεις μέχρι τέλος το καλύτερο γι’ αυτό.

Η όποια δράση ειδικά στην περίπτωση του γονιού έχει για αρχή και βάση της την αγάπη. Μια αγάπη που ίσως δε δύνασαι να καταλάβεις έως ότου γίνεις κι εσύ γονιός. Η ουσία αυτής της αγάπης δε βρίσκεται σε δώρα που θα πάρεις κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα ή σε γιορτές κι επετείους. Η ουσία αυτής της αγάπης εκδηλώνεται καθημερινά από λόγια και πράξεις που διαποτίζονται από νοιάξιμο, φροντίδα, τρυφερότητα αλλά κι ανησυχία, αγωνία και φόβο.

Γιατί όσο δυνατοί κι ατρόμητοι κι αν φαίνονται κάποιες φορές στα μάτια μας λόγω των περιστάσεων, άλλες τόσες η ζωή μπορεί να τους φέρει αντιμέτωπους με τις αδυναμίες τους, με τα τρωτά τους σημεία, με τα λάθη και τα πάθη τους και να μοιάζουν ανίσχυροι μπροστά μας.

Οι ήρωες αυτοί που αποκαλούμε γονείς μας, είναι άνθρωποι που μεγαλώνουν και μαθαίνουν μαζί με μας αλλά και από εμάς. Δε δόθηκε σε κανέναν ένας πλήρης οδηγός με όλες τις κατευθυντήριες γραμμές κι απαντήσεις σε σημαντικά ερωτήματα για να είναι οι καλύτεροι παντού. Αυτό που κάνουν είναι να προσπαθούν με τον τρόπο τους για το καλύτερο.

Το καλύτερο που έχεις να μάθεις, λοιπόν, είναι ότι οι αληθινοί ήρωες έχουν ρυτίδες, γκρίζα μαλλιά και ζαρωμένο δέρμα. Οι ήρωες αυτοί είναι γονείς. Οι γονείς μας. Πότε ήταν η τελευταία φορά που τους δείξατε την αγάπη σας ή  τους εκφράσατε τον θαυμασμό και την εκτίμησή σας; Να τους μιλάτε σήμερα που τους έχετε, γιατί για αύριο κανείς δεν ξέρει.