Όλες οι παρέες έχουν μια Ματίνα Μανταρινάκη

Εντάξει μπορεί να μην πρωταγωνιστεί σε γνωστή τηλεοπτική σειρά, μπορεί να μη φοράει γυαλιά και μπορεί να μην αποκαλείται Ματίνα Μανταρινάκη, σίγουρα όμως υπάρχει κάπου τριγύρω. Φαντάσου ότι μπορεί να βρίσκεται στη δουλειά, στο σπίτι ή στην παρέα και να απέχει ελάχιστα απ’ τη γνωστή τηλεοπτική περσόνα. Επίσης, ας μην περιοριστούμε στη θηλυκή εκδοχή της, καθώς ουκ ολίγες φορές, παρουσιάζεται με «παντελόνια».

Παρόλα αυτά, ας μη γελιόμαστε είναι η ψυχή της παρέας! Ένα άτομο γεμάτο ζωντάνια, χιούμορ κι αυτοπεποίθηση, σίγουρο για τον εαυτό του, δυναμικό, αισιόδοξο, κοινωνικό, ανεξάρτητο, χαμογελαστό που η προσωπικότητά του το καθιστά αξιαγάπητο και σέξι. Είναι απ’ αυτά τα άτομα που όσες ώρες κι αν ήσασταν μαζί θα στοιχημάτιζες ότι ούτε ώρα θα πέρασε από τη στιγμή που βρεθήκατε και που όταν πια πάει καιρός που δε βρεθήκατε σου φαίνεται σαν να πέρασαν χρόνια. Αυτό το άτομο το θες στη ζωή σου, αδιαμφισβήτητα.

Κι αν κάπου εδώ νιώθεις ότι χάθηκες τότε είσαι στο σωστό δρόμο, γιατί σίγουρα δεν είναι αυτός που θα οδηγήσει στο βασιλιά των λιονταριών αλλά στην τρύπα όπου κατοικεί ένα ασήμαντο μυρμηγκάκι, δηλαδή η Ματίνα Μανταρινάκη. Έτσι νιώθει, μικρή, ασήμαντη, άχρωμη, άοσμη κι απαρατήρητη εν γένει. To profile που προβάλλει είναι τόσο low που με δυσκολία θα μπορούσε να ξεπεράσει το ύψος ενός μυρμηγκιού. Ένα τόσο δα μικρούτσικο πλασματάκι, άλλωστε, πόση δυναμική θα μπορούσε να έχει;

Όση δύναμη κι αν έχει, αυτή μετριέται με μεγέθη του ελάχιστου ή τουλάχιστον του σχεδόν και που το πολύ φαντάζει απίθανο. Ένα σώμα, που εκλαμβάνει το ίδιο του το σώμα ως φορτίο που μετακινείται άσκοπα, καθώς τίποτα και κανένας δεν μπορεί να το ευχαριστήσει. Κεφάλι και μάτια σταθερά προς το πάτωμα για να εντοπίσουν ό,τι από την ελάχιστη αυτοπεποίθησή τους τόλμησε να ξεμυτίσει. Λόγια γεμάτα αγωνία για την αποδοχή και την ανταπόκριση που ποτέ δεν πήραν.

Κι αν ποτέ ένα ψήγμα κομπλιμέντου ερχόταν να ταράξει τη βέβαιη ανυπαρξία του θα φάνταζε σαν ανάσα που θα του έδινε ζωή για άλλα εκατό χρόνια. Την επιβεβαίωση και τη σιγουριά μιας καλά ασφαλισμένης και τέλειας συμβιβασμένης σχέσης αναζητά που θα  αποκαταστήσει το όνομά του σε μια κοινωνία μυρμηγκιών.

Κι αν ένα μυρμηγκάκι δεν αρκούσε να σκιαγραφήσει επαρκώς τη Ματίνα της γειτονιάς σου, τότε υπάρχει κι η εναλλακτική ιατρική του ταπεινού χαμομηλιού, που θα δώσει απαντήσεις σε όσα ερωτήματα έχεις ακόμη αναπάντητα.

Ένα χαμομήλι, λοιπόν, με τόσα συμπλέγματα κι ανασφάλειες προσπαθεί να σταθεί σ’ ένα κήπο όπου η όσφρησή του αντί να θεραπεύει και να ηρεμεί, έχει τα αντίθετα αποτελέσματα. Η άσκοπη φλυαρία, η μόνιμη ανασφάλεια και το ηττοπαθές άρωμα κουράζουν τον εγκέφαλο και προκαλούν αποστροφή απ’ το άνθος εν τέλει. Γιατί όσο αθώο κι αν σου φαινόταν εξ αποστάσεως, άλλο τόσο απεχθές σου γίνεται με την γκρίνια και την κακομοιριά του από κοντά.

Γι’ αυτό έρχεται η στιγμή που λες: «Μωρή Ματίνα!» αλλά έχεις τη φωνή της Βλαχάκη στα αυτιά σου για να σε πιάσουν τα γέλια και να καταλάβεις ότι πρόκειται για δικό σου άνθρωπο κι όχι πρόσωπο της τηλεόρασης. Αυτόν τον άνθρωπο, όμως, τυχαίνει να τον αγαπάς, να σημαίνει κάτι για σένα και να συνεχίζεις να τον θες παρότι είναι αυτό που είναι, γιατί αν δεν ήταν αυτό που είναι θα μιλούσαμε για κάποιον άλλο.

Όπως κάποια «άλλη» έγινε η Ματίνα στο τέλος, γι’ αυτό μηδένα προ του τέλους μακάριζε!